Yaradan’ın içinde yaşadığımızı hayal etmeliyiz. O, kesinlikle her şeyi sarar, her şeyi doldurur, her şeyi kontrol eder ve her birimizi ayrı ayrı ve hepimizi birlikte hareket ettirir. Bu gerçekten içinde bulunduğumuz durumdur, bunu hissetmemize izin vermeyen sadece egoizmimizdir.

Yaradan’ın bu dünyada bir kişiye ifşası Kabala bilgeliğidir. Bunu nasıl yapabiliriz? Bizler, bir yandan Yaradan’ın dünyada var olduğu, onu kontrol ettiği, her şeyi yarattığı ve O’ndan başka hiçbir şeyin olmadığı gerçeği için uygun çabayı gösteririz.

Öte yandan, bu duruma net bir şekilde gelmemiz gerekir ve net bir şekilde demek birlikte, bencilliğimizi ortadan kaldırdığımızda ve Yaradan’ı zorla ifşa etmeye ve O’na benzemeye çalıştığımız zaman demektir. Bütün bunlar birlikte, bizi O’nun ifşasına götürür.

Bu zor bir çalışma değildir. Sadece kalbimi ve düşüncelerimi, bunun için çabaladığım ve O’nu ifşa etmek istediğim gerçeğine ayarlamam gerekiyor.

Filed under: Birlik, Grup, Maneviyat, Yaradan - Birlikte Her Şeyi Yapabiliriz için yorumlar kapalı

Gurur, diğer insanların üstünde olduğumuzu hissetmek istediğimiz egoist doğamızın önemli bir ifadesidir.

Gurur, gerçekten ne kadar egoist olduğumuzu, kendimizi başkalarından daha fazla düşündüğümüzü ve önemsediğimizi anlamamız için verilmiştir. Böyle bir ifşa bizi, toplumun ve doğanın yararlı parçaları olmak istiyorsak, o zaman egoist doğamızın dışında, doğanın bağlantı ve özgecil gücüne göre hareket etmemiz gerektiği sonucuna götürmelidir.

Bu nedenle gurur olumlu bir niteliktir. Onun kontrolü altındayken önemsiz olduğumuzu ve gururumuzun kötülüğünün ve genel olarak egoist doğamızın bu farkındalığının, kendimiz üzerinde farklı bir kontrol arzusunu mümkün kılacağını, doğanın özgecil niteliğinin sınırsız kontrolünü anlamamız için bize verilmiştir. Başka bir deyişle, gururun kötülüğü bizi mutlak iyiliğe götürmek içindir.

Sonunda bizi kontrol eden yabancı bir güç olarak hissetmemiz için bize gurur verilmiştir. Bu, başkalarına fayda sağlamak yerine kendimize fayda sağlamaya boyun eğmemizi sağlar ve onu yabancı bir kontrol gücü olarak hissettiğimizde, doğanın özgecil gücünden güç (ve gerçek bir bağ) aramaya başlarız.

Filed under: Egoizm - Gurur Kötü Müdür? (Quora) için yorumlar kapalı

Bir insan mantık ötesi inançla gittiğinde, onun için ne kadar bildiği, ne bildiği, ne düşündüğü ve anladığı önemli değildir. Hiçbir şey öğrenmeye çalışmadan, gözleri kapalı, bilgisinin üstüne çıkar.

Bununla birlikte, kendi bilgisi, anlayışı, hissiyatlarının bir kısmına sahiptir ve hepsini aşmaz, kendini sınırlı bir insan yapmaz, bunun ötesine geçmeye çalışır. Eğer bu şekilde ihsan etme niteliğinde, dostlarına yaklaşma niteliğinde ve sevgi içinde hareket etmeye çalışırsa, bu eylemler onu İbur durumuna, manevi doğum koşuluna götürür.

Bu nedenle Rabaş şöyle yazar: “Bir kişi gözleri kapalı gidebildiğinde” yani, dünyamızı egoistçe ve başka bir şey olmadan gördüğü duyguları ve aklı tarafından yönlendirilmediğinde, ancak “mantık ötesi” gitmek istediğinde, bu “Bilgelere inan ve sonuna kadar git” dendiği gibi (inanç ihsan etme niteliğidir), o zaman bunu yaparak İbur denilen bir eylemi gerçekleştirir. Kendini teslim olma durumuna sokar. Ve yavaş yavaş manevi tohumun özelliği içinde kendini gösterir, gelişmeye başlar.

“Sadece iyilik ve nezaket hayatımın tüm günlerinde beni takip etsin; ve ben Rab’bin evinde günlerce oturacağım” (Mezmur 23).

Bu nedenle en önemli şey, Yaradan ile dolu bir dünya hayal etmeye çalışmaktan vazgeçmemek, O’nu ve kendimizi O’nun içinde hissetmeye başlamak için niteliklerimize, eylemlerimize ve niyetlerimize göre O’na nasıl yaklaşabileceğimizi düşünmektir.  Buna “Rab’bin evinde günlerce oturmak” denir.

Filed under: Kabala, Maneviyat, Yaradan - Manevi Doğuma Giden Yol için yorumlar kapalı

Soru: Yaradan için çalışmaya hazır olduğumda ve O’nun için çalışmaktan haz aldığımda, bu egoizm değil midir?

Cevap: Yaradan için çalışmak, herkesi sevmek, herkese sadece iyilik dilemek, bu arzuyu dünyaya yaymak ve Yaradan’ın kim olduğunu ve yarattıklarından ne istediğini herkesin anlamasını sağlamaya çalışmaksa, o zaman bu işin egoistçe olduğunu söyleyemeyiz. Bu işe daha fazla insanı çekmek ve onlara örneğinizi göstermek istiyorsunuz. Tabii ki, çeşitli egoistik eğilimler olabilir, ancak esasen, başkalarını çekmek için çalışarak, bizim konseptimize göre, özgecil olarak hareket edersiniz.

Yukarıdan bir egoist olarak kalmanıza izin verilmeyecek, ancak sürekli olarak ihsan etme niteliğine doğru ilerliyor olacaksınız.

Filed under: Egoizm, Maneviyat, Yaradan - Yaradan İçin Çalışmak için yorumlar kapalı