Dünyadaki durum her geçen gün daha patlamaya hazır hale geliyor. Tüm dünya, Ukrayna’daki olayların hızlı gelişimini titizlikle takip ediyor. Ancak Kabalistler siyaset ve coğrafi sınırlarla ilgilenmezler.

Kabalistler tek bir şey isterler: mümkün olan her yerde sevgiyi eklemek ya da en azından nefreti azaltmak ve insanlar arasındaki çatışmayı azaltmaktır ve biz bunu yapmak için yardım etmeliyiz.

Bu nedenle, ana araç duadır. Duanın yardımıyla insanlar arasında daha büyük bir bağ kurmayı başarırsak, bu insanlığın yararına olacak ve Yaradan’ı memnun edecektir. Yaradan, Kendisinin karşısında, kırılmış yaratılanlar yaratmak zorundaydı ki, insanlık nefret ve reddetmenin ötesinde bağ kurmayı istesin. O zaman birliğin ne anlama geldiğini anlayacak, hissedecek ve keşfedeceğiz.

Ana şey, bağ kurmanın gücünü ortaya çıkarmaktır. Biri olmadan diğeri olamaz. Bu nedenle Yaradan herkesten daha fazla acı çekiyor ama başka seçeneği yok, doğayı bu formda yaratması gerekiyordu. Bizim görevimiz, duamız, arzumuz ve talebimizle, O’nu her şeyi ıslah etmeye zorlamaya çalışmaktır. O, bizim ıslah talebimizi bekliyor ve O her şeyi hemen yapacak. Bizim arzumuzdan başka bir şeye ihtiyacı yok.

Yaratılışta, başlangıçta eksik olan tek şey, Yaradan’ın iyi gücüne eşdeğer olma arzumuzdur. Yaradan, yaratılmışların arzusuna ihtiyaç duyar, bu yüzden bütün yaratılanları eksiklik içinde yaratmıştır. Ve bizim bu eksikliği ifşa etmemiz gerekiyor.

Bu nedenle, bizler barış, bütünlük, mükemmellik, sevgi ve bağ istemedikçe bu gerçekleşmeyecektir. Tam anlamıyla her seviyede bağ kurmayı istememiz gerekiyor. Bununla, tüm doğa, tüm dünyalar, hepimizin bağlı olduğu tamamen ıslah edilmiş duruma geri dönecek ve hepimiz, sonsuz ve mükemmel olan bağın gücünü ifşa edeceğiz.

Mesih, bir insan değil arzumuza göre ortaya çıkan ve kaybolan bir güç, bir ruhtur. Birbirimize yaklaşmak istediğimizde gelir, istemediğimizde gider. Mesih, bizi egoizmimizden ihsan etmeye, sevgiye ve bağlantıya çeken (Moşeh) bir güçtür.

Dolayısıyla bizi kötüden iyiye, ayrılıktan bağa, nefretten sevgiye çekecek bu güce ihtiyacımız olduğunu anlıyorsak, Mesih’e sesleniyoruz. Hadi bunu hep beraber yapalım.

Temel sorun, doğamızda var olan kayıtsızlıktır. Bazen belirli bir olay veya yaralı bir hayvan, kalbimize ülkeler arasındaki bir savaştan daha çok dokunur. Bu arada bizler, ıslah olmamış egoist nitelikler içinde var oluruz.

Bu yüzden kalbimize yakın olan şeyleri önemsiyoruz. Kendi evinizdeki küçük bir arıza, dünyadaki olaylardan, süpernova yıldız patlamalarından veya Dünya’nın diğer tarafındaki bir kasırgadan daha fazla endişelendiriyor. Egoizmimiz gerçeği bize böyle gösteriyor.

Ancak, tüm gücümüzle, birlikte Yaradan’dan onlu gruplar içinde kendimizden çıkmanın ne anlama geldiğini ve aramızda işleyen gücü hissetmemize izin vermesini istersek, o zaman aramızda bulunan üst gücü ifşa etmeye başlayacağız. O zaman bu dünya, bireysel egoizmimiz için değil, Yaradan için daha önemli olan şeyleri fark etmeye başlayacağız.

Filed under: Birlik, Dua, Dünya, Maneviyat, Yaradan - Dünya İçin Dua için yorumlar kapalı

Soru: Egoist gelişimin son neslinden bir geçiş aşamasında olduğumuzu ve tüm eğitim sisteminin bu şekilde inşa edildiğini defalarca söylediniz. Kabalistik eğitim sistemini nasıl görüyorsunuz?

Cevap: Kabala’nın öğrettiği her şey: kişiyi değiştirme metodu, gerçeklik algısı, irade özgürlüğü, evrenin sistemi, insanların birbirleriyle etkileşimi ve bağı, iletişimimizin iç sistemi vb., Kabalistik eğitimcilerin bulunduğu ciddi dünya merkezlerinden, internet üzerinden aktarılmalıdır. Kabala, tüm evrenin yapısal mekaniği ile ilgilenir.

Ayrıca uzmanlar, evrenin küresel sisteminin açığa çıkarılmasına dayalı olarak öğretilen doğa bilimleriyle ilgili her şeyi, çocuklara doğru bir şekilde öğretmelidir.

Kişiye sürekli olarak tek bir dünya gibi, dünyaların bütün resminin genel bir vizyonu verilir: yeri nerededir, amacı nedir. Ve bu çocuğa açıklandığında, onu hissetmeye ve doğanın güçleriyle ve toplumla birlikte çalışmaya başlar.

Küçük bir adam (ruhun yaşı yoktur), küresel sistemde ne kadar önemli bir unsur olduğunu, örnek alacağı birilerinin olduğunu ve kendisinin idrakini görmeye başlar.

Küçük yaşta, beş, altı ya da on yaşında, her şeyin kendisine anlatılması onu gerçekten büyüler. Herhangi bir ceza veya ödül sistemi yoktur. Kendimizi içinde bulduğumuz, gerçek dünyanın ifşası herkesi büyüler. Bizler böyle inşa edildik. Ve bu nedenle, sistem genel, küresel ve iyi hale gelir.

Umarım yakın zamanda böyle bir ihtiyaca gelir ve bunu yaparız.

Filed under: Çocuk, Eğitim, Hayat - Bir Çocuğa, Her İnsanın Küresel Sistemde Önemli Bir Unsur Olduğunu Öğretin için yorumlar kapalı

Soru: Vladimir Zhikarencev’in Özgürlüğe Giden Yol adlı kitabında, tüm hastalıkların şu soru üzerine yansımaların sonucu olduğunu yazıyor: “Bütün bunlar ne için?” ve bu tür düşünceleri kendinizden uzaklaştırmalısınız. Onları uzaklaştırmak gerçekten gerekli mi?

Cevap: Sorun şu ki, insanlık sürekli bu düşüncelerden kurtulmaya çalışıyor ama çok kötü yollarla ve bununla giderek daha çok batıyor. Ne de olsa, esasen bu düşünceler bize onların üzerine çıkmamız için gelir ve bizim için daha büyük bir gelişme elde edeceğimiz bir kaldıraç olabilir.

Günümüzde, dünyada pek çok kişi şöyle diyor: “Neden sanayi ve teknolojik gelişmeye ihtiyacımız var ki? Bakın ne hale geldik, çevreyi çöpe çevirip öldürüyoruz ve kendimizi yok ediyoruz. Bu ne için?”

Ama doğayı ve insanı durduramayız. Sadece her şeyi doğru kullanmayı bilmek zorundayız.

Bu nedenle, içimizde yeni boşluklar, bazı yeni arzular ortaya çıkarsa ve onları nasıl karşılayacağımızı bilmiyorsak, burada olanlar bize yetmez; daha fazlasını isteriz ama ne olduğunu ve ne zaman olacağını kendimiz de bilmeyiz, “daha fazlası” bizim için parlamaz ve önümüzü görmeyiz, o zaman depresyona gireriz, bir tür problemlerin içine gireriz.

Orada yaşam yönergelerinin eksikliği vardır.

Filed under: Dünya, Hayat, Sağlık, Tabiat, Toplum, Uncategorized - Hayatta Yön Eksikliği için yorumlar kapalı

Soru: Her birimizin ihtiyaç duyduğu sosyal bağlantı sayısı 10 ila 20 kişi, yani en yakın çevre. Ve sonrasında mesafenin durumuna göre 150’ye kadar çıkıyor. Peki, insan geliştikçe böyle fizyolojik değişiklikler yine de olacak mı?

Cevap: Evet. Bu, sosyal varlıklar olduğumuz ve toplumun bir parçası gibi hissetmemiz gerektiği için olabilir. Aksi takdirde tamamen hayvanların seviyesine ineceğiz.

Bir toplum içinde, bir şehirde yaşamak, bize benzer başkaları tarafından çevrelenmiş, onlarla etkileşim içinde olmak, genel olarak bozulan yani gerektiği gibi gelişmesine izin vermeyen bedensel dünyanın seviyesinin üzerinde olmasa da kişiyi şekillendirir. Öyle anlaşılıyor ki gelişirken kendimizi sınırlıyoruz ve bunu hayatımızda fark ediyoruz.

Bu nedenle, daha yüksek bir seviyeye yükselmeye çalışmamız gerekiyor. Ama tüm bunlar birbirimizle doğru etkileşimimiz tarafından belirlenir. Bu nedenle, sosyal ağlarda veya başka bir yerde 150 arkadaşım olsa da olmasa da, fazlası veya azı fark etmez, Her şeyden önce onludaki görevlerimi yerine getirmem ve sonrasında bunun aracılığıyla daha geniş bir insan çevresi, toplum ve doğa güçleri ile bağlantı kurmam gerekiyor. Ama bütün bunlar, birlikte geliştiğim o 10 manevi dostumun içindedir.

Soru: Yani bu, artan sayıda insan için, onlu aracılığıyla kurulan yeni bir iletişim seviyesi mi?

Cevap: Evet. Doğada her şey bu şekilde çalışır.

Filed under: 10'lu Gruplar, Grup, Maneviyat - Onlu Vasıtası İle Daha Fazla İnsana için yorumlar kapalı