Soru: Kabala bilgeliği açısından, neden mevcut formlar şimdi değişmiyor? Örneğin, neden maymunlar geçmişte olduğu gibi yine insanlara dönüşmüyorlar?
Cevap: Varoluşun tamamı yalnızca ileriye doğru gelişir, ıslahın tam olarak tamamlanmasına doğru.
Soru: Tüm insanlar kişisel bir Reşimo’ya (manevi gen) sahip mi?
Cevap: Kesinlikle.
Soru: Okuduğum Kabala kitaplarında yazar, Yaradan ile olan bağlantısını ayrıntılı olarak ifade ediyor. Gerçekten O’nunla konuşabilir mi? Kabala’nın bilgeliğinin yardımıyla, olumlu bir şekilde, olumsuzluklar olmadan bu dünyada var olabilir miyiz? Daha iyi insanlar olabilir miyiz?
Cevap: Manevi dünyaya ulaşan bir Kabalist, Yaradan ile konuşur. Bütün doğal niteliklerimiz içimizde kalır ama bunlar Kabala bilgeliğinin doğru bir şekilde çalışılması yoluyla iyileştirilirler.
Soru: Assiya, Yetzira, Beria ve Atzilut’un manevi dünyaları, beynin frekans aralığı gibi mi: Alfa, Beta, Theta ve Delta?
Cevap: Maneviyatta her şey çok daha karmaşıktır.
Soru: Tanrı’nın 72 ismini incelediğimde, iki ismin aynen yazıldığını fark ettim, fakat neden anlamları farklıdır: zaman, seyahat ve mutluluk?
Cevap: Yorumunuz, yalnızca sizin hayal gücünüzdür. Kabala’nın bilgeliğini sistematik olarak ve bir grup içinde çalışmanızı öneriyorum, aksi takdirde, yalnızca kafanız karışacaktır.
Soru: Eğer bir kişi toplumda ya da ailede kendisine ihtiyaç olduğunu düşünmezse, bu doğa mıdır, bunu anlamasını sağlayan Yaradan mıdır? Bu onun aslında kimseye ihtiyaç duymadığı anlamına mı geliyor?
Cevap: Evet, Yaradan dışında hiç kimseye.
Soru: Bir kitaptaki , “12 çocuğu var” diye bir deyim var. Çocuklarınız öğrencileriniz mi, yoksa belirli onlular mı?
Cevap: Çocuklar, öğrencilerdir, fakat değerlendirmesi nicelikle değil ama nitelikledir.
Soru: Mahsom’u (bariyer) aştıktan sonra farklı koşullar arasındaki iniş ve çıkışların kardiyogramı devam ediyor mu?
Cevap: Tabii ki, ama giderek daha sağlıklı olarak ve tamamen farklı bir şekilde.
Soru: Yaradan neden ağlayan ve O’nun yardımını isteyen birini duymaz?
Cevap: Yaradan hiçbir şey duymaz. Yaradan bir sistemdir ve bize karşı hislere sahip değildir.
Sistemle düzgün bir ilişki kurarsak, ondan neye ihtiyacımız varsa alırız çünkü isteğimiz doğru olur. Ama sistemle düzgün bir ilişki kurmazsak, sistem üzerindeki etkimizi düzelten bir yanıt alırız. Bunu ters yönde işleyen olumsuz bir yanıt olarak hissederiz.
Bu nedenle, hepsi boş ve anlamsız olduğundan, burada ağlamak, yalvarmak, dua etmek vb. için yer yoktur. Dua, tüm çevremizi saran Üst ışığın girmesi için içimizde doğru arzuyu yaratmaktır. O gerçekte yalnızca, bizim onu keşfedeceğimiz doğru arzumuzdur. Aynı zamanda, Yaradan değişmez. O her zaman olduğu gibi aynı kalır ve realitenin tamamını doldurur. Sadece doğru arzuya sahip olduğumuzda, O’nu içimizde keşfederiz.
Soru: Dünyanın nüfusu her yıl artıyor. Bu, ıslah görevini zorlaştırıyor mu? Milyarlarcası yerine tek bir egoistin düzeltilmesi daha kolay olmaz mı?
Cevap: Bu artık böyle değil. Eğer birçok egoist varsa ve birbirine bağlıysa, ruhu daha hızlı keşfetmek için karşılıklı olarak doğru bir etkileşim sistemi seçebilirler.
Kolektif egoizmin birçok küçük parçaya bölünmesi, kendimizi daha kolay fark etmemizi mümkün kılmıştır. Aramızdaki bağ sayesinde egoizmin büyük miktarının niteliği değişecektir. Bu, ıslahın yolunu çok kolay hale getirecektir.
Soru: Öğrencilerinizin ve diğerlerinin ruhunun seviyesini görüyor musunuz?
Cevap: Kabalist, öğrencisinin içinde bulunduğu koşulun yanı sıra geleceği görür; başka bir deyişle, bu kişinin ne kadar ilerleyebileceğini, ancak hiç bir şey söylemez. Özgür seçim, öğrencinin elinde kalır.
Soru: Kabala Bilgeliği muazzam bir sırlar kitabıdır. Henüz insanlığa ifşa olmamış olan ve dünyayı değiştirebilecek sırlar var mı?
Cevap: Hiçbir sır yoktur. Sır, kişinin ifşa etmek istemediğidir çünkü onun egosu “Oraya gitme, bu bir sır” diyerek onu defeder.
Kabala Bilgeliği asla sır değildi. Sıfırıncı yüzyılın başlangıcından 15. yüzyıla kadar, 15 nesil için, insanlık gelişene kadar gizlenmişti.
Ancak, Kabala’nın her zaman ifşa olmuş bölümleri vardı ve insanların onları yanlış anlayacağı nedeniyle gizlenmiş bölümleri vardır. Bugün bile Zohar Kitabı’nı açıp ve bir kelime dahi anlamamak mümkündür. Bunun nedeni, bunu yapabilmek için Kabalistlerin tanımladıkları koşula ulaşmış olmak gerektiğidir.
http://laitman.com/2016/10/are-there-secrets-that-still-havent-been-revealed-to-humanity-yet/
Soru: Ders boyunca tam olarak ne istemeliyim ki böylece Işık çalışsın ve beni etkilesin? Yaradan’ı hissetmek, dostların arzularını hissetmek ya da başka bir şey mi istemek gerekiyor? Kişi dersi duyuyorsa, Işık her durumda hatta doğru niyet olmasa bile işler ve onu etkiler mi?
Cevap: Or Makif (Saran Işık) ders, dinleyen herkesin üzerinde işler, hatta Yaradan’ı ifşa etmek isteyen birisi için daha fazla ve ihsan etme niteliğine ulaşmak isteyen birisi için daha da fazla işler ve etkiler.
Soru: Or Makif’in etkisi bir insanı derece derece kötülüğü tanımaya mı getirir ve kötülüğü tanıma, kişiyi ıslah için doğru arzuya mı getirir, bu sayede Yaradan kişiyi O’na benzemek için değiştirir ve sonra kişi O’nu hissetmeye mi başlar? Olayların sıralaması bu mudur?
Cevap: Evet
Soru: Yaradan bu kadar uzun bir süredir kendini neden ifşa etmedi?
Cevap: Bizler net fiziksel bir dünyada varız! Yaradan’a ulaşmak isterseniz, ihsan etme ve sevgi özelliğini ifşa etme arzusu içinde olmak zorundasınız!
Eğer böyle bir arzunuz varsa, bu sevmek ve ihsan etmek zorundasınız anlamına gelir. Sevmenin anlamı diğerlerinin arzularını almak ve onları gerçekleştirmektir.
Böyle bir arzuya sahip misiniz? Hayır. Yani bunun anlamı, Yaradan’ı ifşa edebilecek hiçbir şeye sahip değilsiniz!
Yaradan saklanmıyor. Doğamız öyle ki her şey niteliklerin benzerliği kanununa göre ortaya çıkar. Gözlerimle duyamam, ancak kulaklarımla duyarım çünkü görme ve işitme için dalgalar farklıdır. Bu Yaradan’la da aynıdır. Eğer O’nu hissedebileceğim organa sahip değilsem, bu O’nu hissetmiyorum anlamına gelir! O burada, ama ben O’nu hissetmiyorum.
Kendi içinizde yeni bir duyu organı yaratmak zorundasınız. Bizim yaptığımız budur. Bu yüzden biz, “Lekabel = almak” kelimesinden gelen Kabalistler olarak adlandırırız. Çevremizde var olan olgunun hissiyatını almak istiyoruz. O, tüm Evreni, tüm doğayı tamamlayan ve yöneten güçtür.
O zaman var oluşumuzun amacını, hayatın her anında bize neler oluyor, ne oldu, neydi ve ne olacak bulup çıkaracağız. Sonuçta, her şey bu gücün doğasında vardır!
