Bugünün gerçekliği bize iç huzur için çok az neden veriyor. Belirsizlik her yerde hüküm sürüyor ve gelecek kasvetli. Görünüşe göre en iyi fikir, Avustralya’nın dağlık bölgelerinde ya da Kanada’nın uzak kuzeyinde birkaç çiftlik hayvanının bulunduğu küçük bir kulübe bulmak ve dünyayı unutmak olabilirdi. Yine de çoğumuzun bunu yapamaması ne yazık.

Burada, İsrail’de, komşularımıza karşı savaşmak zorunda kalmasaydık her şeyin güzel olabileceğini düşünüyoruz. Gerçekte, aslında çok, çok daha kötü olurdu! Biz Yahudiler birbirimizi tüketirdik. Öyle görünüyor ki, birbirimizi yok etmemizi önlemek için bize yukarıdan düşmanlar verildi. Biz birbirimizden ne kadar nefret edersek, onlar da bizden o kadar nefret ediyor, bu da bizim birbirimizi yok etmemizi engelliyor.

Bu açıkça sürdürülemez bir şey. Günümüz dünyasında huzur bulmanın tek yolu, aramızdaki nefreti yok etmektir. Karşılıklı nefret bizi mahvediyor, ilişkilerimizi mahvediyor, gezegenimizi mahvediyor ve geleceğimizi mahvediyor. Tıpkı şu anda kendimize diğerleriyle elimizden geldiğince rekabet etmeyi ve yığının tepesine ulaşmaya çalışmayı öğrettiğimiz gibi, kendimize şefkatli, düşünceli ve kibar olmayı öğretmeliyiz.

Aslında böyle olmamamız sorun değil; bu sadece başlangıç. Ancak endişe geliştirmeye başlamazsak, bunu asla başaramayız. Bunun yerine, insanlığı yok edene kadar savaşmaya ve birbirimizi yok etmeye devam edeceğiz. Öte yandan, nezaket, düşünce ve özen üzerinde çalışmaya başlarsak, bu nitelikleri içimizde nasıl besleyeceğimizi öğreneceğiz. Bu süreçte sadece kendi neslimizde değil, gelecek nesillerde de tüm insanlığı değiştireceğiz. Üyeleri birbirlerine gerçekten iyi davranan bir nesil hiç olmadı. Biz bir örnek yaratırsak, faydalarına tanık olacağımız için bu toplum yanlısı tutumu sürdürmek çok daha kolay olacaktır.

Ayrı varlıklar olduğumuzu düşünüyoruz ama değiliz. Gerçekte, hepimiz birbirimize bağlıyız ve farkında olsak da olmasak da birbirimizi etkiliyoruz. İnsanlığa kötü niyet aşılarsak, bunu kendimizi başkalarından korumak için yapsak bile kendimize de zarar veririz. Tersine, eğer sistemi iyilikle doldurursak, iyilik sistem boyunca yayılacak ve bize geri dönecektir. Ve hepimiz bunu birbirimize karşı yaparsak, sorunlara veda edeceğiz.

İç huzuru bulmanın anahtarı, toplumdan kaçmak değil, herkesin başkalarına huzur vermeye konsantre olması için toplumu iyileştirmektir. Ancak bu şekilde, bir karşılıklı sorumluluk sistemi aracılığıyla, şimdi ve gelecekte yaşamda kalıcı, sağlam ve neşeli bir iç huzur bulabiliriz.

Filed under: Eğitim, Karşılıklı Sorumluluk, Toplum | “İç Huzuru Bulma” (Linkedin) için yorumlar kapalı