Soru: Benim için para kazanmak, diğer insanları avlamak demektir. Pazarlama ve reklamcılık bunun üzerine kuruludur: bir kişiye gereksiz şeyler satmak, onu para harcamaya ikna etmek için her aracı kullanmak.

Sizi dinlerken, bazen hepimizin bir olduğunu kabul ediyorum ve başkalarını kullanarak muhtemelen kendimize zarar veriyoruz. Peki, nasıl para kazanabiliriz?

Cevap: Şimdi temiz bir vicdanla para kazanabilirsiniz çünkü zaten aslında kendinizi kandırdığını anlıyorsunuz.

Prensipte, eğer bir kişi gerçekten cennet mahkemesinin huzuruna/önüne çıksaydı, söyleyecek hiçbir şeyi olmazdı ve mahkemenin cevap verecek hiç bir şeyi olmazdı. Hiç kimsenin bir iddiası olmazdı – ne Yaradan’ın kişiye ne de kişinin Yaradan’a – çünkü bizim dünyamızda hiç kimse bir şey yapmaz. Gerçekte, bunlar bizim eylemlerimiz değildir.

Bizim tarafımızdan sadece bir eylem olabilir: Yaradan’ı edinmek için gruba karşı ciddi bir yönelme. O zaman, Yaradan`ın ifşasını hızlandırmak için egoizmimize rağmen, grubun kuvvetini gerçekten kullanırız. Bu bizim eklememizdir.

Soru: Cennet mahkemesi var mı?

Cevap: Elbette. Bu, içinde var olduğumuz bir integral bağlantılar sistemidir. Bu, ona katkıda bulunduğunuz ve ya tersine ondan aldığınız şeyleri yargılayan sistemdir. Siz kendi kendinizin yargıcı ve avukatısınız.

Facing The Heavenly Court

Filed under: Dünya, Kabala, Toplum - Cennet Mahkemesiyle Yüz Yüze Gelme için yorumlar kapalı

Soru: Hayat bir oyundur. Bizler Yaradan’la da mı oynuyoruz?

Cevap: Yaradan ile oyun, bu oyunda beni ilerletmesi için O’nun istediği her şeyi yapmayı kabul ediyorum gerçeğidir. Bu yüzden, O’nun yönteminde yapmak isterim. Işığı kontrol etmem, ama O’nun kuralları ile oynamayı kabul ederim.

Soru: Neden bu “oyun” olarak adlandırılır?

Cevap: Çünkü hiçbir şeyi gerçekleştirme gücüne sahip değilim ve sadece arzularımı ifade ederek Yaradan’ın harekete geçmesine neden olabilirim. Gerçekten değil ama O’nun eylemlerine yol açacak olan şeyin kesinlikle bu olduğunu biliyormuşum gibi davranırım.

Öyleyse, duaların ve taleplerin anlamı nedir? Bir koşul içindeyken diğerini hayal ederim. Bu zaten bir oyundur. Sanki bir sonraki derecede, arzu edilen koşuldaymışım gibi oynarım. Bunun içerisine değişmek isterim.

Soru: Grubumuzun gelişiminin şu anki aşamasında, birlikte neler yapmalıyız?

Cevap: Doğru nitelikte grubu oynamak.

Playing With The Creator By His Rules

Filed under: Birlik, Grup, Toplum - Yaradan İle O’nun Kurallarına Göre Oynamak için yorumlar kapalı

Özgürce İbranice konuşabildiğimiz bir zamanda yaşadığımız için şanslıyız. İbranice öğrenmeye 1970’lerin başından, Litvanya’ya taşınırken, aktarma sırasında başladım. O zamana kadar Gemara’yı okuyan ve bir Sidur’dan (Yahudi dua kitabı) dua eden büyük babam vasıtasıyla İbraniceyi çok az öğrenmiştim. Eğer ona İbranice kelimelerin anlamını sorarsanız, size Yidişçe cevap verirdi, tıpkı doğduğum şehir Vitebsk’de yaşayan tüm yaşlı insanlar gibi. Anne babalarımızın İbranice konuşması tamamen yasaktı. Genellikle Rusça ve bazen de Yidişçe konuşurlardı.

Özel Bir Dilin Doğuşunu Kutlamak

İbrani dili benzersiz bir fenomendir. O, sevgi-nefret ilişkilerinin bir ifadesidir.

İkinci tapınağın asılsız nefret sonucu yıkılmasından sonra İbranice, Yahudilerin günlük konuşma dili olmaktan neredeyse tamamen ortadan kalktı. 2. yüzyıldan 20. yüz yılın başına kadar Yahudilerin büyük çoğunluğu yaşadıkları yerlerin yerel dillerini konuştular. Yine de temel İbranice okumayı ve yazmayı öğrendiler, böylece dua edebildiler ve kutsal kitapları okuyabildiler, tıpkı Vitebsk’teki büyükbabam gibi.

“İbranice Dili Günü” Yeniden Canlandırmayı/Uyanışı İşaret Eder

Doğum günü, İbrani Dili gününe rastlayan ve şerefine bugün kutlanan, Eliezer Ben-Yehuda, İbraniceyi yeniden canlandıran adamdır. Ancak daha derin ve daha kapsamlı bir bakış açısıyla gözden geçirdiğimiz zaman, her gün İbranice konuşmaya devam etmemizin nedeni, İsrail halkının yavaş yavaş manevi kökenlerine geri dönmesidir: tek adam tek kalp olmak, bütün insanlar için bir birlik örneği oluşturmak ve böylece “uluslara ışık” olmak.

İbrani dilinin yeniden canlanması İsrail halkını birbirine bağlayan yapıştırıcının ilk ibaresidir. Ve amacımızı henüz yerine getirmememize rağmen, buna doğru yolumuzdayız.

İbranice Manevi Bağ İçin Kod Sağlar

Kabala bilgeliğine göre, İbranice diğer tüm diller gibi bir dil değildir. Yirmi iki İbranice harf, aslında yirmi iki kod sembolleridir. Kabalistler bu kod sembollerini manevi gerçeklikle bağı keşfetme sürecini tanımlamak için kullanırlar.

Kabalistler maneviyatın kendisinden, şekli ve formu olmayan “soyut bir ışık” olarak bahsederler ve manevi gerçekliğe girerken kişinin ilk hissettiği hisse “beyaz ışıkta siyah nokta” olarak değinirler. Bu küçük nokta kişinin ruhunun köküdür.

Diğerlerine olan sevgi aracılığıyla, bu küçük siyah nokta ek arzular edinir ve “ruh” diye adlandırdığımız manevi bir kapta gelişir. Ruh başkalarının sevgisiyle büyüyüp geliştikçe, daha sonra daha büyük manevi ışıkla doldurulabilir.

İbranicedeki her harf, yatay ve dikey çizgilerden oluşan benzersiz bir şekle sahiptir. Yatay çizgiler sevginin yoğunluğunu ve ruhun verilmesini ifade ederler. Dikey çizgiler ruhu dolduran ışıkları ifade ederler. Bu nedenle, İbranice harflerinin yirmi iki şekli, ruhun, başkalarına olan sevginin ışığı ile doldurulduğu yirmi iki yolu ifade eder. Ve harfler, kelimeler ve cümleler oluşturmak için birleştiğinde İbranice ortaya çıkar.

İbranice Konuşanların Manevi Görevi

Bugün, başkalarına olan sevgi aracılıyla manevi gerçeklikle bağ, bin yıl boyunca şişen insan egosunun üzerine çıkarak gerçekleşmek zorundadır. Her ne kadar Yahudiler dünyanın dört bir köşesinde toplanmış ve yine İbranice konuşmaya geri dönmüş olsalar da Kabala, İbranicenin gerçek canlanmasının ruhun canlanması olduğunu açıklar.

Yahudi halkının bir sonraki aşaması, sadece İbranice konuşmak değil, aynı zamanda onu ruhtan konuşmaktır. Diğer bir değişle, vermenin ve sevmenin niteliğini yeniden geliştirmek, ruh içine ışığı almak ve böylece kalpten kalbe İbranice konuşmaktır.

Hebrew Language Day: An Opportunity to Learn About the Code of Love

Filed under: Arvut, Birlik, Dünya, Sevgi, Toplum - İbranice Dili Günü: Sevginin Kodu Hakkında Bilgi Edinmek İçin Bir Fırsat için yorumlar kapalı

Soru: Rabaş, kişi toplumu övdüğünde, toplumun iyiliği için hiçbir şey yapma gücüne sahip olmadığını gördüğünü yazar. Ve bunun tam tersi olmalı gibi geliyor: Eğer toplumu översem, o zaman o önemlidir ve güce sahip olmalıyım?

Cevap: Toplumun yüceltilmesi üzerinde çalışırken, gözümde onun büyüklüğünü arttırmak için yeterli nedenim olmadığını görürüm/anlarım.

Soru: Toplumu ve dostları yüceltmek tek ve aynı şekilde midir?

Cevap: Hayır. Dostlarımdan, toplumu nasıl yücelteceğimi öğrenirim. Bu şekilde birbirimizden öğreniriz ve tüm resmi ediniriz.

Glorifying Society

Filed under: Toplum - Toplumu Övme için yorumlar kapalı

Soru: Neden bazı insanların hayatlarının diğerlerinden daha önemli olduğunu düşünürüz?

Cevap: Bunun nedeni bütün resmi, genel mekanizmayı, küreselleşmemizin ortak sistemini göremememizdir. Bizler tek bir sisteme aitiz, aslında hepimiz tek bir bedeniz.

Her birimiz, tek bir vücuttaki bütün organizmanın iyiliği ile ilgilenmesi gereken bir hücre gibiyiz. İnsanlığın, nihai analizinde, belirli organları ve vücut kısımları olan tek bir kişi olduğunu görürsek, o zaman her bir kişinin önemli olduğunu anlayacağız.

Vücuttaki bir hücre kansere dönüşse bile… Ve bu, özünde, egoizmin belli niteliğidir: başkalarını yutmaya başlar. Bu noktada hepimiz kanser hücrelerine benzeriz. Bu, şimdi bizlere ifşa olmaktadır: Hepimiz genel kanserli hasta olan evrensel insan sisteminde bulunmaktayız.

Eğer bunu ifşa edersek, o zaman herkesin sağlıklı olması gerektiğini, yani egoizmlerinden vazgeçmeleri, onu kullanmaktan vaz geçmeleri, başkalarını yutmayı bırakması gerektiğini kesinlikle anlayacağız ve onlara ihsan etmek için değişeceğiz.

Bunu keşfettikten sonra, yaşamın sadece, herkesin gelişmelerinde ilerlemelerinden, topluma katkıda bulunmalarından ibaret olduğunu göreceğiz. Eğer toplumu, herkese yalnızca bu konuya yönelik değerler vermeye teşvik edersek, herkesi insan toplumu için yararlı olmaya zorlayacağız. O zaman herkes eşit olacaktır. Ayrıca, o zaman birinin hayatı başka birinin hayatından daha önemli olamaz.

Whose Life Is More Important?

Filed under: Çevre, Toplum - Kimin Hayatı Daha Önemlidir? için yorumlar kapalı

Soru: Sevgili Doktor Laitman,

Büyük ilgi ile YouTube’da faaliyetleriniz hakkında bilgi edindim. Online sohbetlerinizi izlemeye başladığımda, onların içine tamamen daldım. Bahsettiğiniz koşulların, dünya hakkında hissettiklerime çok yakın olduğunu hissediyorum.

Bir şey kafamı karıştırıyor (ve sizden bunu mümkün olduğunca dürüst bir şekilde tercihen halk etkenlerini dahil etmemek için kişisel bir mesajla açıklamanızı istiyorum).

Şöyle: Eğer Yahudi değilsem (kesinlikle değilim) yaymakta olduğunuz öğretilerle nasıl ilişki kurabilirim? Kabala bilgeliği yalnızca Yahudilere yönelik olan bilgi mi? Bu konuda çeşitli videolarınızı gördüm.

Bunların çoğu evrensel nitelikler (nihayetinde, hepimiz Adem’den gelen bir kıvılcımın sonucuyuz.) Ancak bunların bazıları ağırlıklı olarak Semitik yönelimli ve geri kalanı da hiç değil.

Cevap: Yahudiler ulus değil, fakat bir dünya görüşüdür. Bu grubun, Antik Babil’in büyük halk kitleleri arasından seçilmesi hakkında okuyun – bu konuda çok fazla materyalimiz var.

Answers To Your Questions, Part 230

Filed under: Din, Toplum - Sorularınıza Cevaplar – Bölüm 230 için yorumlar kapalı

Soru: Yenilenebilir enerji kaynaklarının enerji dengesi nedir? Üretimleri için gerekli olandan daha fazla enerji sağlıyorlar mı?

Cevap: Doğadan elde edilen her türlü enerjiyi, bir veya iki oranında, olası üretkenliklerinin maksimum yüzde beşini kullanıyoruz. Bunun nedeni ise biz doğayı egoistçe kullanıyoruz.

Ama doğaya özgecil davransaydık, doğanın bizimle ilgili olan aynı prensibine göre, dengeli bir şekilde çalışabilseydik, o zaman karşılığında %100 aynı düzeyde doğa ile ilgili olarak, doğadan arzu edilenin %100’ünü alabilirdik.

Doğa, bize özgecil olarak davranır ve eğer bizler de tüm dünyaya, tüm insanlığa, karşılıklı olarak, sevgiyle, “komşunu kendin gibi sev” prensibine göre davransaydık, o zaman doğadan çok daha fazla enerji alabilirdik, doğa ile dengeye ulaşabilir ve hiçbir şeyde eksiklik hissetmezdik.

Uyumlu ve bütünleşik bir şekilde doğaya katılırdık ve olumsuz bir şey yerine ondan olumlu bir tepki alırdık. Günümüzde doğa, sanki enerji kaynaklarının küçük bir bölümünü bize vermek zorunda gibi bizimle isteksizce paylaşmakta.

Ancak doğa ile bir kez dengeye ulaştığımızda, her bir atomda mevcut olan tükenmez enerjiyi alabileceğiz. Dolayısıyla, özünde sadece bu konuda, mevcut metodolojinin düzeltilmesi ve gelecek için çözüm yatmaktadır.

How To Get Inexhaustible Energy?

Filed under: Realite, Tabiat, Toplum - Tükenmez Enerji Nasıl Elde Edilir? için yorumlar kapalı

Soru: Gelecekte şehirleri ne bekliyor?

Cevap: Gelecekte, iletişim teknolojilerinin gelişmesi sayesinde, insanlık büyük şehirlerde yoğunlaşmayacak ancak yayılacaktır.

Birçok insan evden çalışabilecek ve onların tüm tüketim malzemeleri eve teslim edilecektir. Ev bir yatak odası, bir çalışma odası ve genel olarak, kişinin hayatının çoğunu geçirdiği bir yer olacaktır. “Şehir merkezi” ve “iş merkezi” kavramları dünyadan silinecek ve şehirlerimiz geniş ve dengeli bir form alacaktır.

Ayrıca, insanlık birbiriyle olan evrensel ilişkilerinin özgecil olması gerektiğini fark ettiği anda, şehirlerin de bu yeni duruma göre biçimleneceğini umuyorum: her şey kişinin yararına olacak, böylece birey topluma hizmet edecek, toplum herkesle ilgilenecektir. Bu, şehir yapılanmalarında çok büyük değişikliklere yol açacaktır.

What Is The Future Of Cities?

Filed under: Toplum - Şehirlerin Geleceği Nedir? için yorumlar kapalı

Soru: Kabala’da büyümemize en çok zarar veren düşünce ya da eylemler nelerdir? Hangi arzu bizim baş düşmanımızdır?

Cevap: Tembellik. Başka hiçbir şey yolumuzda durmaz. Sadece tembellik.

Kendinizi öyle bir çevreye sokmalısınız ki sürekli olarak sizi canlandıracak, sizi ileriye doğru çekecek, sizi itecek, sizi kışkırtacak. Bu son derece önemlidir. Ayrıca, egoizminizi yalnız bırakın. Bu sizi rahatsız edecek ve haklı olarak böyledir. Karakteriniz veya nitelikleriniz üzerinde uğraşmayın. Sizler üst dünyaya girmek için tam olarak bu şekilde yaratılmışsınız. En önemli şey çalışma için daha fazla enerjiye sahip olmaktır.

Soru: Manevi gelişimde tembelliğin bir örneğini verebilir misiniz?

Cevap: Kesinlikle. Bir kişinin onu doğru bir şekilde yönlendiren, ona doğru hedefi gösteren ve bunu başarması için gereken enerjiyi sağlayan doğru çevreye etkin bir şekilde müdahil olamamasıdır.

Bir kişinin, onu doğru şekilde yönlendirebilen, ona doğru hedefi ve ona ulaşmak için enerji verebilen doğru çevrede aktif katılımının olmamasıdır.

Soru: O zaman maneviyata doğru ilerlememi engelleyen bedensel tembellik nedir? Bazen bize bedensel tembelliğin iyi bir şey olduğunu söylemektesiniz.

Cevap: Fiziksel dünyaya ilişkin olarak, tembellik yararlı bir niteliktir. Ne kadar az telaşlı, o kadar iyi. Ama bir kez doğru yolu keşfettikten sonra ilerlemek için tüm gücünüzle devam etmelisiniz.

The Archenemy Of Spiritual Development

Filed under: Çevre, Maneviyat, Toplum - Manevi Gelişimin Baş Düşmanı için yorumlar kapalı

Soru: Yaşadığımız yeri seçme hakkına sahip olmalı mıyız?

Cevap: Bir insanın yaşamdaki ana hedefi, toplum için en üst düzeyde olacak şekilde maksimum verimle kendini gerçekleştirmektir.

Bu nedenle, eğer kendini inceledikten ve sınadıktan sonra, kişi, insanlığın yararı için kendini belli bir yerde gerçekleştirebileceğini hissederse, o zaman kesinlikle seçme özgürlüğüne ve bulunduğu yeri terk etme ve tüm insanlığa en çok faydayı sağlayabileceği yere gitme fırsatına ihtiyaç duyar.

Bununla birlikte, bunu ancak insanlığın kendisine bu belirli yerde ihtiyaç olduğunu gerçekten gördükten ve doğruladıktan sonra yapmalıdır. Bu sadece onun arzusu olmamalı, ona öyle “görünüyor” olmamalı. Hayır, o genel kanunu bilir ve Baal HaSulam’ın yazdığı gibi, o zaman kendini en iyi nerede gerçekleştirebileceğini anlayan insanlardan özel izin alabilir. O zaman elbette gitmeli ve orada görevini yapmalıdır.

Ayrıca, kişinin yapacak hiçbir şeyi yoksa ve basit egoist, maddi formunda başkalarının onun için hazırladığı daha büyük bir egoizmi yerine getirmek uğruna, kendisini oradan oraya sürüklüyorsa, bu kesinlikle onu toplum için faydalı yapmaz. Bunun haklı olduğunu düşünmüyorum.

İşte bu nedenle, bugün göçün, örneğin Asya’dan Avrupa’ya, ne Avrupa’ya nede Asya’ya faydası yoktur.

The Right To Choose Where To Live

Filed under: Dünya, Hayat, Toplum - Nerede Yaşayacağını Seçme Hakkı için yorumlar kapalı