Yorum: Jonathan Swift, “Çeşitli Konular Üzerine Düşünceler” de şöyle yazmış: “Tüm hazların uyumu, eşit derecede acı ve sükûnetle dengelenir;  bu,  bu yıl, gelecek yılın gelirinin bir kısmını harcamak gibidir ”

Benim Yorumum: Kabala’nın bakış açısına göre bu tam olarak doğru değildir. Çünkü eğer bir kişi kendi hür iradesiyle doğmuyorsa, doğduğu aileyi seçemiyorsa ve ailesi böyle olduğu için kendisini hiçbir şeyden mahrum bırakmadan mükemmel bir şekilde yetiştirilirse, ondan hiçbir şey isteyemezsiniz. Yani kişi daha yüksek bir tasarıma uygun olarak yapılmıştır.

Soru: Kişinin Özgürlüğü yok mu?

Cevap:  Elbette hayır.  Yani bundan o sorumlu olmamalı.  Ancak kendini yeniden yaratamaya başlamak için açık ve kesin bir fırsatı olduğunda,  o zaman bundan sorumlu tutulacaktır.  Ama aynı zamanda, ona gerçekten bu fırsat verildiği ölçüde.

Zenginden fakire, sağlıklıdan hastaya dünyamızda var olan tüm insanlar, istedikleri şeyler, yaşam biçimleri, bu onların varoluş şekildir.  Onlar ile ilgili şikayet olamaz.

Soru: Ama yine de hak iddia etmiyor muyuz?  İnsanları nasıl yargılıyoruz?

Cevap: Yani mahkemeleriniz tarafından yargılıyorsunuz.  Mahkemeleri siz icat ettiniz ve siz yargıçsınız.  İnsanları nasıl yargılayabilirsiniz?  Ne için ?!  Beni bu şekilde yaratan Yaradan’dan ve Yaradan’ın benim üzerimde böyle bir etkiye sahip olmaları için yarattığı ebeveynlerimden gelen, bende olan şey için mi?

Peki ben kimim?  Kullanabileceğim ve kendimi geliştirebileceğim noktayı, özgürlük noktasını nerede bulabilirim?  Bunu yapmanın doğru yolunu nasıl bilebilirim?  Neden yapayım?

Bir insan kendisine doğa tarafından verilmeyen neye sahiptir ki?  O halde kendini nasıl değiştirebilir?  Eğer kendimi değiştirmem gerekirse, o zaman bir kaldıraca sahip olmalıyım.

Bir insan ne tür bir özgür iradeye sahiptir?  Bu nedir?  Özgür irade yoktur. Kişinin, birinden ya da bir şeyden almadığı, yoktan ortaya çıkacak özgür bir hareketini, özgür bir arzusunu, özgür bir düşüncesini gösteremezsiniz.  Öyle bir şey yoktur!  Bu nedenle insan özgür değildir.

Soru: Yani ben doğa tarafından mı yaratıldım ve doğa beni başlangıçtan mezara kadar yönetiyor mu?

Cevap: Kesinlikle her şeyde!  Üstüne üstlük,  bir de özgürlük yanılsaması vardır!

Soru: Burada doğa benimle oynuyor.  Bana özgürlük yanılsamasını veren nedir?

Cevap: Bu, kendinizi insan gibi hissettirmek için özel olarak böyle yapıldı.

Özgürlük, ancak bir kişinin içinde onun dünyevi gücüne karşı koymaya başlayan,  başka bir güç, daha yüksek bir güç doğduğunda ortaya çıkar. Kişi, ancak aralarındaki farkta, aralarındaki mesafede, her iki güçten bağımsızlık kazanabilir ve özgür seçimini elde edebilir.  Ancak hayatta bir anlama ihtiyaç varsa.

Hayatın anlamı ancak bağımsızlık arayışında anlaşılır.  Mesele başkaları gibi olmakla ilgili değildir, nasıl olduklarına bağlıdır, örneğin bazıları daha zengindir.  Başkalarından örnek almayın!  Kendime ihtiyacım vardır.  Kendi benliğime.

Soru: Zengin ya da fakirden tamamen farklı olan nedir?

Cevap: Kişi ıssız bir adada olsa bile bu gerçektir.  Benim tek hedefim kendimi bulmaktır.

Soru: Kişi için arayış bununla mı başlar?

Cevap: Evet.  Özgür olmadığını anlaması gerçeğinden, özgürlüğün ne olduğunu aramaya başlar.  Özgürlüğün, her şeyden önce, kendisini tamamen dolduran, ona boyun eğdiren egoizminin üzerine çıkmaktan ibaret olduğunu anlamaya başlar.  Bir insan bu bencillikten kurtulamasa bile bunu ister.

Kişi yapamadığında ama yapmak istediğinde, o zaman egoizmde kalma çabalarına rağmen onu bundan çıkaracak olan bir dış gücü kendine çekme fırsatı bulur.  Egoizmden kurtulmak istemiyorum ama bunu yapıyorum ki bu daha yüksek güç, beni yine de dışarı çeksin.  Çok ilginç bir eğilim vardır!  Ama harikadır.

Soru: Peki egoizmden çıkmak istemediğim bir duruma ulaşıyor muyum?

Cevap: Tabii ki çıkmak istemiyorum.  Kimse istemez!  Tüm manevi seviyelerde, kimse bunu yapmak istemez.

Soru: Bir insan bu kadar uzun süredir bunun için çabalıyor, neden istemiyor?

Cevap: Nasıl çabaladı?  Hiçbir şeyin farkında değildi.  Şimdi, tamamen bencil olduğu ortaya çıktığında, yapamaz.  Bundan nasıl ayrılabilir?

Soru: Öyleyse, bu egoizm onun için çok mu değerli?

Cevap: Evet. Bu, Mısır’dan ayrılmanın, Kızıldeniz’i geçmenin tüm ıstırabıdır.

Soru: Bu nasıl olur?

Cevap: Bu, tamamen mantıksız eylemler yaptığınız için olur ve bu eylemler sizi dışarı çıkarır.  Ve sonra: “İstemiyorum, istemiyorum!” dersiniz – ama artık çok geçtir.

Filed under: Kabala, Maneviyat, Yaradan - Kişi Eylemlerinin Sorumluluğunu Ne Zaman Üstlenir? için yorumlar kapalı

Tüm kültürleri özümsedik. Tek bir ulus olarak toplanmamıza izin verilmeyecek – ta ki bizler tüm ulusların bir araya gelmesini dileyene kadar Başkalarını düşünene kadar ve sonra, tam da bu uğurda, kendimizi düzeltiriz ve her açıdan gelişebiliriz- herkesin gelişmesini önemsiyorsak.

Bir kişi ancak dostlarına yardım ettiğinde, kendisini iyileştirmeyi değil dostlarını iyileştirmeyi önemsediğinde iyileşir. O zaman gerçekten her sorunun üstesinden gelebilir.

Bir eylemin özü niyetle ölçülür. “Daha fazla ihsan etme” niyeti bir kişiyi Yaradan’a yaklaştırır ve”daha fazla alma” niyeti onu Yaradan’dan uzaklaştırır. Ortada, bir kişinin nerede olacağına karar verdiği nötr bir sıfır noktası vardır…manevi dünyada mı yoksa fiziksel dünyada mı?

Bu, Yaradan’ın dünyasında mı yoksa kendi kabuğumda, kendi dünyamda mı olduğumu belirler.

Niyeti kontrol etmek için kişinin dikkatini anlık eylemden uzaklaştırması gerekir, böylece eylem önemsiz hale gelir ve asıl mesele şu olur: Bu eylemi kimin için yapıyorum ve bu eylem kime fayda sağlıyor.

Başkalarını önemsemek egoist doğamın tam tersidir. Ama hepsine sevgi ile yaklaşmaya başlayana kadar duran, bitkisel, hayvan ve insan derecelerinin üstesinden gelerek kendimi değiştirebilirim. Benden gizlenenlerin yaratılanlar olmadığını, Yaradan olduğunu ifşa edeceğim böylece doğru ihsan etme niyetini inşa edeceğim.

Yaradan, Kendisini bana hemen göstermek istemiyor, bu dünyanın farklı görüntülerinin arkasına saklanıyor. Eğer onlar aracılığıyla, başkalarına karşı iyi bir tavır sergilemeyi öğrenirsem, sonuçta Yaradan’a ihsan edeceğim. Gerçekte, Yaradan onların arkasında değil, onların içinde.

Yaratılanlar bana, Yaradan’a “ihsan etme uğruna” niyetine ulaşmama yardım eder.

Filed under: Kabala, Maneviyat, Yaradan - Twitter’da Düşüncelerim / 24 Ekim 2020 için yorumlar kapalı

Soru: Bilim adamları, çatışmaların yapıcı ve yıkıcı olabileceğini söylüyor. Bunları halklar, ülkeler ve dinler arasında ortaya çıkan hedeflere göre sınıflandırabilirsiniz. Kişisel ve kişilerarası çatışmalar, fikir çatışmaları, duygusal çatışmalar, gizli ve açık vb.

İnsanların bütüncül eğitim alacağı gruplarda, ne tür çatışmaların ortaya çıkabileceğini düşünüyorsunuz?

Cevap: Her türlü! Neler olabileceklerini hayal bile edemeyiz. Ve onları uyandıracağız, onlardan haz alacağız ve onları geliştireceğiz. Ve hepsi, onların üzerine yükselmek ve onlar sayesinde birbirimizle bağ kurmak içindir. Doğada, sadece bizim dünyamızda değil tüm dünyalarda, iki zıtlıktan oluşmayan hiçbir şey yoktur: çatışma ve anlaşma.

Soru: Çatışmalar toplumun gelişmesi için gerekli bir koşul mudur?

Cevap: Kesinlikle! Başlangıçta verildi ve tezahür etti.

Soru: Çatışmayı, kendimiz uyandırmamız gerektiğini söylüyorsunuz. Ama onlar doğa tarafından uyandırılıyorlar, bu yüzden onları aramamalı mıyım?

Cevap: Elbette onları aramanıza gerek yok. Yapay olarak hiçbir şey yapmayız. Sadece birleşmek için çabalamalıyız ve sonuç olarak, farklılıklarımıza, çelişkilerimize ve mesafemize daha açık hale geleceğiz.

Filed under: Kabala, Maneviyat, Tabiat - Çatışmadan, Razı Olmaya için yorumlar kapalı

Soru: Kabala bilgeliğini çalışmaya başladığım ilk andan itibaren bir miktar ışık alıyor muyum?

Cevap: Gruba katıldığınız, grupla çalıştığınız ve grupla birlikte ortak eylemler gerçekleştirdiğiniz ölçüde üst ışığın belirli bir bölümünü almaya başlarsınız. Bu fotonlar sizi etkiler ve onların etkilerinin bir sonucu olarak, ilk çok hassas değişiklikler sizde görünmeye başlayacaktır.

Önceden bu hisler hakkında konuşmak istemiyorum, ama oldukça ilginçler ve içinizde, bu dünyadan olmayan bir şeyin olduğunu hissedeceksiniz.

Filed under: Grup, Kabala, Maneviyat, Yaradan - Bir Miktar Işık için yorumlar kapalı

Gelecek dünya, içinde aramızdaki Yaradan’ı açığa çıkardığımız karşılıklı ihsan üzerine inşa edilmiş bir dünyadır. Bir nefret tarlasında yaşamak yerine, bir sevgi tarlasında yaşayacağız. Bu sevgi, aramızdaki Yaradan’dır. İnsanlık varoluşun farklı derecelerine yükseliyor.

Sorunların çözümü burada yatıyor.

Cirit atan ve birbirimizi nasıl ısıracağını, tekmeleyeceğini ve hatta yiyeceğini arayan hamamböcekleri gibiyiz.

Başkalarına karşı tavrımızı düzeltmeliyiz, kimseye kötülük dilememeliyiz. Bu kolay değildir çünkü doğamız ifşa olduğunda bilinçsizce birbirimize zarar vermenin yollarını aradığımızı görürüz.

İyi düşünceler virüsleri etkisiz hale getirebilir ve tayfunları bastırabilir. Kuvvet alanının tam da temelinde düşünce yatar. “Her şey düşüncede çözülür” diye yazılmıştır. Düşünceden, ardından bilgi taşıyıcıları olan virüslere ulaşana kadar daha düşük derecelere iner.

Düşüncelerimizle tüm evreni, tüm dünyaları etkileyebiliriz. Ve düşüncelerimiz birbiriyle bağlantı kurduğunda, üst güce ulaşır ve böylece tüm doğayı sonsuz ve sınırsız bir şekilde aktive ettiğimizi hissederiz. Yaratılış amacından saklanamayız, buna ulaşmak zorundayız.

Filed under: Kabala, Karşılıklı Sorumluluk, Maneviyat, Sevgi, Yaradan - Twitter’da Düşüncelerim / 21 Ekim 2020 için yorumlar kapalı

Bizler son nesle girdik yani ıslahın son aşamasına geldik. Bu dönemi açan giriş kapısının tam karşısındayız ki zaten onun ardında, ıslahın sonuna yakın, son aşama vardır.

Ne kadar süreceğini ve hangi durumlardan geçmek zorunda kalacağımızı bilmiyoruz. Ancak bir şey açıktır, biz zaten ıslahın son aşamasına girdik ve onu tamamen ıslah edilmiş olarak bırakmalıyız.

Bu yaklaşan gelecek hakkında hocam Rabaş ile çok konuştuk. Ama zaten bugün bu, gelecekten gündelik bir gerçekliğe dönüştü. Birbirimizle bağ kurmamız ve bu bağ içindeki yeni nitelikleri bulmamız gerekiyor, çünkü bunlar zaten manevi olacaklar.

Kişi bu manevi niteliklerden, manevi bir Partzuf, Sukkah’ın çatısını, yani ruhun genel yapısına atıfta bulunan perde ve duvarlar inşa etmelidir. Bu nedenle, her biri küçük bir Sukkah gibi inşa edilmiş, hepsi küçük Partzufimler olmak üzere, onluları bir araya getirmek ve birleştirmek gerekir. Bu bulmacayı bir araya getirdikten sonra, tüm haz alma arzusunu birleştirip onu tamamen ihsan etmeye çevireceğiz.

Böyle bir süreçte olmaktan çok memnunum ve çok müteessirim. Bu koşula geldiğimiz için bu kadar şanslı olacağımızı kim düşünebilirdi? Bizler şu anda olanları takdir edemiyoruz.

Birleşmenin bir sonraki aşamasına yükselmek için kalbinizi açmanız gerekir. Her yeni adım, kalbimizi biraz daha açmamızla başlar – burada kendimizi dostlarla olan bağa, daha da açmak zorunda olduğumuzu hissederiz. Bunu yapamam ve bunun için üzülürüm, dua ederim, ki ilerleme bununla başlar.

Filed under: Kabala, Maneviyat, Yaradan - Son Islahın Kapıları Açık için yorumlar kapalı

Roş HaŞana, Sukot ve Yom Kipur ruhun ıslah aşamalarıdır. Bu dünyada kutladığımız bayramlar, ıslah yolunda her insanla ilgili, kendi içimizde gerçekleştirmemiz gereken eylemleri sembolize eder.

Yaradan’a yaklaşmak, birleşmek ve O’na bağlı kalmak için kendisini ıslah etme ihtiyacı hisseden herkes bu eylemleri yapmaya çalışır.

Yom Kipur’da kendimizi egoizmimizden, kendi iyiliğimiz için alma arzusundan nasıl uzaklaştıracağımızı öğreniyoruz. Yom Kipur, kısıtlamayı sembolize eder: alma arzumuzdan hiçbir şey kullanmadığımız zamandır, bu, bu günde alışılmış beş yasakla: içmemek, yememek, yıkanmamak vb. ile belirtilmektedir.

Bu egoist arzu kullanımını kısıtladıktan sonra, bir sonraki aşamaya geçiyoruz ve ihsan etme uğruna ihsan etmeyi öğreniyoruz. Bunu yapmak için bu arzuyu örtmemiz gerekiyor. İhsan etme eylemlerini gerçekleştirmeye izin veren arzuyu ıslah sürecine, Sukot denir.

Yom Kipur’da bu arzuyu kullanmamaya karar verdik ve yemek yemedik veya içmedik – her şey tam anlamıyla “yapma” idi. Şimdi bu alma arzusunu nasıl bir araca dönüştürebileceğimizi öğreniyoruz ki bu, inanç eylemini, Bina eylemini gerçekleştirerek ihsan etmeye başlamamıza izin verir. Sukah, saman dam örtüsü, Schach, örtü, bu ıslahı sembolize eder. Egoizmimizi, alma arzumuzu örtmek istiyoruz, çünkü maneviyata olduğu gibi öylece giremeyeceğimize zaten karar verdik.

Öte yandan, bu arzudan başka hiçbir şeye sahip değiliz: egoizm, olduğum her şey. Eylemin ihsan etme gibi olması için, alma arzusu hangi biçimde kullanılabilir? Bunu yapmak için Bina’nın niteliklerine, inanca ihtiyacımız vardır.

Sukah, aramızdaki bağdır, karşılıklı ihsan etmeye ulaşan ve inancın gölgesi altında Hasadim’in ışığıyla dolu olan ruhumuzdur. Gölge, üzerimize inşa edilmiş örtüden, perdeden gelir, bu, Yaradan’dan hiçbir şey almak istemediğimizi ama O’nun gibi olmak istediğimizi gösterir.

Roş HaŞana’da ıslah yolunu izlemeye karar verdik ve Yom Kipur’da bir kısıtlama yaptık. Şimdi ihsan etme uğruna ihsan etmeyi, Bina’nın Kli’sini inşa etmeye başlıyoruz. Ve sonra ihsan etmek için alabilecek, tam bir Kli’ye geleceğiz.

Tüm gerçekliği dolduran Yaradan’ı ifşa etmek, O’nu hissetmek, O’nu anlamak ve sonsuza kadar tüm evreni kontrol eden üst güçle bağ kurmak istiyoruz. Tüm insanlık bu hedefe ulaşmalıdır ve o zaman bu maddesel dünya yok olacaktır. Tüm fiziksel hislerimiz eriyecek ve manevi seviyeye, ebediyen var olacağımız gerçek realiteye yükseleceğiz.

Bir Sukah inşa etmek, ruhun ıslahının ilk aşamasıdır. On egoist arzu, karşılıklı ihsanla birbirine bağlanır ve aralarında ortak bir özgecil güç oluşturur, böylece Yaradan, onların bağı yoluyla Hasadim ışığını üzerlerine parlatabilir. Bu, onların Sukah’da oldukları anlamına gelir.

Sonra onlar, ihsan etme uğruna olan arzuya daha da fazlasını eklerler, Sukah’tan çıkarlar ve güneşin ışığını yani ihsan uğruna Hohma ışığını almaya gelirler. Ancak ilk aşama, tüm dostlar arasında ve onlardan Yaradan’a ihsan etmek için, Bina’nın Kli’sine, inanca, ihsan etmeye ulaşmaktır. Sukot bayramının adandığı şey budur.

Filed under: Bayramlar, Kabala, Maneviyat, Yaradan - Bayramlar – Ruhun Islahının Aşamaları için yorumlar kapalı

Soru: Yaradan’a doğru talep nedir?

Cevap: Talep, Yaradan’a benzemektir. Bu, hiçbir şeyin, en yüksek ihsan etme niteliğinden ve mutlak, bencil olmayan, bütün herkese ve her şeye olan sevgiden daha mükemmel olmadığı anlamına gelir. Dolayısıyla, Yaradan’a benzemek nihai hedefimizdir ve tüm ara durumlar, yalnızca O’na yönelik özlemlerimizdir.

Soru: Bu, acının, O’na zıt olmam gerçeğinden kaynaklandığı ve bunun sadece başlangıç noktam olduğu anlamına mı geliyor?

Cevap: Evet, ama bu da kolay değildir. Grupta nasıl Yaradan gibi olacağımızın bir modelini yaratmalıyız, bu yüzden içinde benim bireysel koşullarımı, karşılıklı bağımlılığımızı ve birbirimizi nasıl etkilediğimizi hissetmek için onluda yer almalıyım, böylelikle dostlara ne kadar bağlı olduğum, onlara ne kadar bağımlı olduğum ve onların bana ne kadar bağımlı oldukları hissiyatı her birimizin içinde olacaktır.

Yükümlülüklerim ve özlemlerim grupla o kadar bağlantılı olmalı ki, bunun benim ruhum olduğunu hissetmeye başlayacağım. Ve bu sadece başlangıçtır. Sonunda bağ, cansız, bitkisel ve hayvansal doğa seviyeleri ve tüm maddesel sistem, tüm yaratılış, tüm evren dahil olmak üzere, tüm insanlıkla, tüm dünyayla ve tüm ruhlarla olacaktır. Bunların hepsi, ruhumun dışımdaki yansımasıdır, böylelikle onu daha iyi edinirim.

Filed under: Kabala, Maneviyat, Yaradan - Yaradan’a Doğru Talep için yorumlar kapalı

Öğretmenimiz Baal HaSulam’ın vefatının yıl dönümü özel bir gündür. Bu, bizi Yaradan’a bağlayan ruhtur, içinde yaşadığımız son nesil için Kabala bilgeliğinin kapılarını açan kişidir.

Onun öğretisi olmadan, daha önce aldığımız ve gelecekte de alabileceğimiz bir şeyle ödüllendirilemezdik. Bilgi, yaklaşımın tamamı, metodoloji ve erişim aşamaları, bunların hepsi bizim için Baal HaSulam tarafından hazırlandı. Elbette, her şey bize Yaradan’dan gelir ama bu yüce ruh aracılığıyla.

Kabala (alma) bilgeliğinin böyle bir isme sahip olmasının nedenlerinden biri, onun nesilden nesile aktarılmasıdır. Her öğrencinin bir öğretmeni olmalıdır. Yalnızca yukarıdan özel yardım alan istisnai kişiler, Yaradan’ın edinimine kendi başlarına doğrudan ulaşabilirler. Bu nedenle, maneviyatı edinmiş bilgelerle, büyük Kabalistler ile her zaman bağda olmalıyız, böylece nesilden nesile ilerleyebiliriz.

Her şey kişinin öğretmeni ne ölçüde takip edebileceğine bağlıdır. Bunun içinde herkesin kendi zorlukları vardır. Bu doğaldır çünkü dereceler yukarıdan aşağıya doğru bu şekilde düzenlenir. Aşağı olanın egoizminin üstesinden gelmesi ve üstteki ile bağ kurması zordur.

Dünyamızda, hayvansal düzeyde, böyle bir sorun yoktur, çünkü doğa bir çocuğu yetişkinlere bağımlı olmaya mecbur eder. Bununla birlikte, Kabala bilgeliğini incelemeniz gereken insan seviyesinde, bunu yapmak kolay değildir. Orada, ondan bir şeyler öğrenmek için eğilmemiz ve öğretmenin yüceliğini en üst düzeye çıkarmamız gerekir.

Tabi ki bu öğretmeni onurlandırmak için değil, sadece öğrencinin yararı içindir. Öğrenci öğretmenden daha az hissederse, daha çok eğilip öğretmenden alabilecektir. Bu dünyanın bilimlerinde, bu gereklilik o kadar kesin değildir, sonuçta orada öğrenci öğretmeni eleştirmeli ve onu kontrol etmelidir.

Bununla birlikte, Kabala bilgeliğinde kişi, Yaradan’ın önünde eğilmezse hiçbir şey edinemez. Bu nedenle, ona tüm nesillerin hocalarından gelen kaynaklardan ders veren öğretmenden aldığı her şeyin önünde eğildiği ölçüde, o kadar çok edinim alır. Sadece bu formda küçük olan büyük olandan alabilir.

Bu nedenle, Baal HaSulam’ın ne kadar istisnai ve büyük bir adam olduğunu anlamamız gerekiyor. Tüm eserlerini ve mirasını hiçbir eleştiri olmadan kabul etmeliyiz, o zaman onun ruhuyla bağ kurmaya başlayacağımızı ve onun aracılığıyla Yaradan’ın üst gücünü alacağımızı umabiliriz.

Filed under: Baal HaSulam, Kabala, Kabalistler, Maneviyat - Baal HaSulam – Yaradan ile Bağımızın Kanalı için yorumlar kapalı

Soru: Eğer tüm dünya benim için yaratılmışsa ve benim içimde ise, nasıl olur da hayatım bir mücadele ve görünüşe göre tüm dünya bana karşı olabilir?

Cevap: Bu, bir egoist olarak bu dünyayı, karşıt dünyaya değiştirip düzeltmeniz için böyledir. Bu şekilde olmasının tek nedeni budur.

Dünya, içsel özelliklerinizin yansımasıdır. Kendinizi değiştirin, dünya da değişecek ve kendinizi Cennet Bahçesi denen bir dünyada bulacaksınız. Bu, egoistten özgeciliğe düzeltilmiş arzunuzun, tamamen Yaradan’a benzediği, Işıkla dolu olduğu ve sonsuzluk ve bütünlük durumunda olduğu anlamına gelir.

Bunu dünyamızdaki yaşamınız sırasında edinebilirsiniz. Her şey önünüzdedir ve sadece doğru talebe bağlıdır.

Filed under: Egoizm, Kabala, Maneviyat - Cennet Bahçesinde için yorumlar kapalı