Eğer kişi, artık cennetin krallığının yükünü sonsuza dek üstlenme kararı aldı ise, bu bütünlük olarak kabul edilir. (Baal HaSulam, Şamati 58, “Neşe İyi İşlerin Bir ‘Yansımasıdır'”)

Soru: Cennetin krallığının yükünü üstlenmek ne anlama gelir?

Cevap: Bu, Yaradan’ın otoritesini kendi üzerimizde kabul ettiğimiz anlamına gelir. Tıpkı tarlayı sürmek veya bir şeyi taşımak için ata boyunduruk taktığımız gibi, tüm yaşamımız boyunca O’nun otoritesi altında olabilmek için, Yaradan’ın talimatlarını da üzerimize almaya hazır oluruz. Yapmamız gereken şey budur.

Soru: Bizi sonsuza kadar maneviyatta ne tutabilir?

Cevap: Etkisi altındayken dünyamızda, tüm evrende ve tüm dünyalarda var olan, en yüksek hedefe ulaşmaya doğru sürekli olarak ilerlediğinizi hissedeceğiniz; üst ışık.

Filed under: Kabala, Maneviyat, Yaradan - Cennetin Krallığının Yükü için yorumlar kapalı

Soru: Onluda çok çalışıyor gibiyiz. Sürekli dua ediyoruz, ancak dünyevi hayatın aldığı zamanın azlığı, kaynak materyallerin çokluğu, uygun çabalarımızın olmayışı ve sınırlı yeteneklerimiz nedeniyle bu gerçeği kavrayamadığımı anlıyorum. Bu kadar memnuniyetsizlik olduğunda kişi ne yapmalı?

Cevap: Kendinizi hırpalamayı bırakın. İçinde bulunduğunuz durumdan memnun olmalısınız, bir sonraki adım size her zaman Yaradan’ın sizi sevdiğini, öğretmenin sizi sevdiğini, herkesin sizi sevdiğini ifşa eder ve bu sizin hedefe ulaşacağınızın garantisidir.

Filed under: 10'lu Gruplar, Kabala, Maneviyat, Yaradan - Hedefe Ulaşacağınızın Garantisi için yorumlar kapalı

Soru: Bana daha önce bana manevi eylemlerin sırası şu şekildeymiş gibi geliyordu: akılda işleyen bir arzu ortaya çıkar ve ancak ondan sonra eylem gelir. Ancak Kabalistlerin makalelerinde farklı bir sıralama anlatılmakta: önce arzu, sonra eylem ve ancak ondan sonra akıl ona hizmet eder. Neden?

Cevap: Maneviyatta en önemli olan akıl değil, eylemdir. Mantık ötesi inanç denilen şeyle hareket etmeliyiz. Bu yavaş yavaş gelecektir. Gitgide bu içimizde işlenir, gerekli algı sistemlerine girer ve sonunda biz her şeyi anlarız.

Filed under: Kabala, Maneviyat - Önemli Olan Akıl Değil Eylemdir için yorumlar kapalı

Tora’nın ikinci emri, Yaradan’a olan sevginin emridir. Bu, Yaradan’ı tüm dünyayı ve tüm insanlığı tutan mutlak iyi bir güç olarak hissetmemiz, edinmemiz ve tanımlamamız anlamına gelir. Bu nedenle Yaradan’a daha yakın olmak istiyorsak, O’nun gibi herkese iyilikle davranmalıyız.

Yaradan bir kişinin ruhunu elinden alsa bile, kişinin yine de O’nu sevmesi gerektiği söylenir. Başka bir değişle, doğada sizin anlayışınıza göre yanlış görünen bir şey görseniz bile, bunun, sizin gerçeği bu şekilde algılamanız olduğunu anlamalısınız.

Yaradan’ın tüm yasaları iyidir ve Yaradan’ın yaratılan varlıklara olan mutlak sevgisi tarafından belirlenir.

Filed under: Kabala, Maneviyat, Tora, Yaradan - Yaradan Sevgisinin Dünyasında için yorumlar kapalı

Bunun nedeni Zohar’ın tamamen farklı bir derecelendirme sistemine sahip olmasıdır çünkü 14 temel emrin her biri birkaç emre daha bölünmüştür.

Bu bize üzerinde çalışmamız gereken çok sayıda talimat gibi görünebilir ama aslında oldukça basittirler. Tüm emirler doğanın yasalarına nasıl uyabileceğimiz ve doğayı, toplumu ve kendimizi nasıl olumlu yönde etkileyebileceğimiz üzerine kuruludur.

Emirler, insan yapımı icatlar değildir. Kabalistler tarafından doğanın içsel yasalarına ve güçlerine ulaşmalarından yola çıkılarak yazılmışlardır. Eğer kendimizi bu yasalara adapte etmek istiyorsak, kendimizi belli bir şekilde yönetmemiz gerekir.

Doğanın yasaları, ihsan etme yasalarıdır. Bizim niteliklerimiz ise bunun tam tersidir. Emirler cansız, bitkisel ve hayvansal seviyelerde yüzeye çıkan arzuları doğa yasalarıyla denge içinde nasıl yönlendirebileceğimize dair doğanın talimatlarıdır.

Filed under: Kabala, Maneviyat, Tora, Zohar - Neden Tora’da 613 Emir Varken Zohar’da Sadece 14 Emir Vardır? için yorumlar kapalı

Soru: Fiziksel temas olmadan, birbirimizin manevi hissine uzaktan ulaşmak mümkün müdür?

Cevap: Bizler çok küçüğüz, çok sınırlıyız ve çok eksiğiz. Bu nedenle şimdilik fiziksel temasa hala ihtiyacımız var. Ancak eğer öğrencilerim gerçekten egoist sınırlamaların ötesine geçebilirlerse, nerede olacağımızın bir önemi kalmayacak.

O zaman, ben ölürsem, yine onlarla birlikte olacağım. Tıpkı ARİ’nin ölmeden önce öğrencilerine söylediği gibi: “Eğer üst dünyaya ulaşırsanız, size öğreteceğim. Bu nedenle çaba gösterin.”

O, tüm öğrencileri arasında yalnızca Chaim Vital’in Kabala çalışmasına devam edebileceğini yazdı. Geriye kalanlar çalışmamalıydı bile, çünkü onu anlamadılar ve bu dünyanın duyularının ötesine geçemediler. Bu nedenle ARİ’nin metodunu bize anlatan ve aktaran tek öğrencisi Chaim Vital’di.

Dolayısıyla en önemli şey, dünyamızın bu çerçevesinin dışına çıkmaktır. Bundan sonra insan diğer algılama metotlarından bahsedebilir.

Filed under: Dünya, Kabala, Maneviyat - Manevi Temas Fiziksel Sınırların Ötesindedir için yorumlar kapalı

Kişi bu sınırlara sahip olduğunda, düşmanlarının geçemeyeceği bir duvarı olur. Bu, yabancı düşüncelerden uzak durmaktır. Bu sebeple inanca “duvar” denilir. Yunanlılar o duvarı yıktılar ve bir mucize gerçekleşti ve Yaradan onlara yardım etti, şöyle bahsedildiği gibi, “Yaradan’ın yardımı olmasaydı, kişi onu yenemezdi.” (Rabaş Mektubu No 68)

Soru: Her zaman Yaradan’dan gelen düşünce yığını içinde olan insan, bu düşüncenin, bu arzunun O’ndan bir mucize olarak geldiğini anlayacak kadar kendisinde nasıl bir hassasiyet geliştirebilir?

Cevap: Eğer bu arzu, dostlarla bağ kurmak, insanlıkla bağ kurmak, hep birlikte Yaradan’a yakınlaşmayı hedefliyorsa, bunlar doğru düşünce ve eylemlerdir. Onları hoş karşılamalı ve kendimize yaklaştırmalıyız.

Soru: Ancak makale, Yunanlıların zaten duvarları yıktığını yani yabancı düşüncelerin içeri girdiğini söylüyor. Bu düşüş koşulunda, Yaradan’ın bir mucize gerçekleştirmiş olması ne anlama geliyor? O, başka düşünceler mi veriyor?

Cevap: Evet, bu koşulda, kişi düşüşteyken, Yaradan onu Kendisine yakınlaştırır ve Yunanlıları kovar. Ancak burada kişi grubun üyelerinden biri olduğu için, dostlarının yardımına ihtiyacı vardır.

Bizler, onu desteklemeli, kucaklamalı, yükseltmeli, kötü arzu ve niyetlerden uzaklaştırmalıyız ve böylece aramızda ona yer vermeliyiz. Sonuçta bizler onu kaldırmaya başladığımız anda, Yaradan ona yeni düşünceler verir.

Ona yaklaşarak, onunla ortak manevi çalışmaya katılarak, onu ileriye doğru iterek ve ona yardım ederek, onu Yaradan’ın merdiveninde yukarı yükseltiriz. Böylece o da bizimle aynı düşünce ve duyguları almaya başlar.

Filed under: Kabala, Maneviyat, Yaradan - Yaradan’ın Bir Mucizesi için yorumlar kapalı

Soru: Yaradan neden sadece bir günlük mum yakmaya yetecek yağın, sekiz gün boyunca dayandığı Hanuka mucizesini ifşa etti?

Cevap: Yağ, ihsan etme niteliği olan Bina ışığını sembolize eder. Bu nedenle Hanuka’da manevi ıslah almayı kutlarız.

Egoist arzumuz, başkalarına ihsan etme adına özgecil bir ihsan etme arzusuna dönüştüğünde, bu Hanuka’dır.

Bir sonraki seviye, son ıslahı (Gmar Tikkun) temsil eden Purim ile sembolize edilen, artık başkalarının iyiliği için almaktır.

Bu nedenle Hanuka’da, aramızda bağ kurmayı yani ihsan etme Kelim’ini almayı isteriz ve Purim’de ise zaten Yaradan’la bağ kurarız.

Filed under: Bayramlar, Kabala, Maneviyat - İki Seviye: Hanuka ve Purim için yorumlar kapalı

Dünyamız, Yaradan’ın, yaratılanlara özel bir ifşasının olacağı Mesih’in günlerine yaklaşıyor. Yaradan’ın bilgisiyle yani üst ışıkla dolmak, kaderinde var olan Mesih neslinin en başında yaşıyoruz.

Fakat “Işığın avantajı, karanlıktan gelir” denir. Dolayısıyla, dünya karanlığa gömülürken, hissettiğimiz karanlık ne kadar büyük olursa, ışığın ifşasını talep etmek için onu ifşa etme arzumuz ve çabamız da o kadar güçlü olacaktır.

Sonuçta karanlık olmadığında, ışığa karşı özel bir arzumuz da olmaz. Günümüz dünyasında ortaya çıkmaya başlayan karanlık, ışığı ifşa etme arzumuzun meydana gelişinin başlangıcıdır. Sonunda, gencinden yaşlısına tüm insanlar, ortak bir birlik içinde, bizi ayakta tutan ve onun seviyesine yükselmemiz için bizi hazırlayan üst gücü, Yaradan’ı ifşa etmeleri, O’nu tanımaları, O’nu hissetmeleri ve O’na bağlanmaları gerektiğini anlayacaklardır.

Yaradan’ın, iyilik yapan iyi anlayışıyla bize karşı olan esas gücünü edineceğiz ve onunla bütünleşmek isteyeceğiz. Ve sonra insanlar, başka bir doğaya sahip, nazik ve iyilik yapan yaratılanlara dönüşecekler ve Yaradan’ın edinimiyle dolacaklar. O zaman Yaradan’ın, yaratılanlara ihsan etme niyetini algılayabileceğiz; bağ kuracağız ve bu formda O’na kendi tarafımızdan ihsan ederek karşılık verebileceğiz.

Filed under: Dünya, Kabala, Maneviyat, Yaradan - Mesih Nesilinin En Başında için yorumlar kapalı

Kabala bilgeliğinde, üst dünyanın, üst ruhun parçalanmasını ve onun derece derece kırılma ve yıkım yoluyla, dünyamıza basamaklandırılışını inceleriz.

Dünyamızın en son seviyesi, ıslah edilemeyen seviyedir. Bunu, hayvansal yaşamın birçok döngüsü boyunca, yalnızca bedenimizde var olarak ıslah ederiz. Bedene, sadece ondan başlamak ve ruhun ilk seviyesine yükselmek için ihtiyacımız var.

İşte bu yüzden var olmalıyız. Neden kendimi bu üst sonsuz mükemmel hedefe engel olacak, tamamen gereksiz şeylerle donatayım ki? Gerçekten sadece gerekli, anlamlı, kullanışlı, rahat ve iyi olana, beni en çok arzuladığım hedefe ulaşmaktan alıkoymayacak bir şeye ihtiyacım var.

Bu arzu edilendir çünkü orada nihayet mükemmelliğe ve sonsuzluğa ulaşabilirim ve bu dünyayla, onun dehşetiyle, şiddetiyle, pisliğiyle ve yalanlarıyla olan bağımı bırakabilirim. Bununla uğraşmanın amacı nedir?

Bu yüzden gazeteler, hükümet, politika, iftira, kibir ve diğer her şey hakkında düşünen ve bağıran herkesten ayrı olmak benim için çok kolay. İnsanlar için üzülüyorum! Dünyayı, hayatlarını, tüm zamanlarını, enerjilerini buna harcıyorlar! Onlara bakıyorum ve Knesset’te ya da parlamentoda bağırıyorlar, birbirlerini azarlıyorlar, sanki bir şeye karar vereceklerini sanıyorlar.

Kimse hiçbir şeyi çözmeyecek. Bu, bir kum havuzunda oynamaya benzer.

Bu hayvansal beden size verilmişken, onun normal ve rahat bir şekilde var olabilmesi için, ihtiyaç duyduğu kadarını ona sağlayın ki, sizi meşgul etmesin. Modern bir insan olarak, ortalama normal seviyede, banyo, gaz, buzdolabı, klima, araba, vb. gibi şeylere ihtiyacınız var. Eğer bugün yeryüzündeki her şeyi herkese dağıtsaydık, seviyemiz ortalamanın çok üzerinde olurdu. Ancak buna ihtiyacımız yok; herkese normal bir ortalama seviye vermemiz gerekiyor.

Geriye kalan her şey yalnızca herkesin gelişimine yönelik olmalıdır. Doğa ile dengeye ulaşmak için, herkes çalışmalı, bu kum havuzundan nasıl çıkılacağını ve nasıl normal yetişkinler olunacağını öğrenmelidir.

Filed under: Birlik, Dünya, Egoizm, Kabala - Hayatınızı Boşa Harcamayın için yorumlar kapalı