Soru: İnsan yaşamını diğer yaşam biçimlerinden daha önemli olarak görme hakkına sahip miyiz?

Cevap: Her şeyden önce, doğanın genel sisteminin piramit şeklinde inşa edildiğini anlamamız gerekir. Cansız bir seviyeye dayanır: tüm evren, tüm cansız madde, içinde var olan yıldızlar ve gezegenler. Bu piramidin tabanıdır.

Sonra dünyadaki bitkisel kısım gelir ve daha sonra bundan daha yüksek hayvansal kısım ve piramidin tepesi konuşan seviye tarafından işgal edilir. İnsanlar, içimizdeki konuşan, insan seviyesi dışında hayvansal kısım, bedenimiz değildir.

Bu nedenle, elbette, insan hayatı; bunu egoistçe istediğimiz için değil, diğer tüm doğa formlarını içerdiğimiz için, diğer tüm doğa formlarından ve seviyelerinden daha önemlidir. Eğer doğaya doğru bir şekilde davranırsak hem kendimizi hem de genel olarak doğayı ıslah edeceğiz.

Tüm küresel doğal afetler ve sorunlar – tsunamiler, kuraklıklar, doğaya verdiğimiz zarar, çevresel felaketler – sonuç olarak kişi tarafından doğaya yansıtılan bir olgudan başka bir şey değildir. Bu nedenle, kesinlikle, insan yaşamı ve onun doğadaki rolü çok önemlidir.

Kendimize ve doğaya karşı kendi egoist tutumumuzla hem insan toplumunda hem de diğer doğa seviyelerinde, tüm felaketlere ve tüm talihsizliklere neden olduğumuzu göreceğiz: hayvansal, bitkisel ve hatta cansız seviyede. Kendimizi değiştirirsek, o zaman kesinlikle bir bütün olarak doğayı değiştireceğiz.

Bu nedenle, bugün dünyada patlak veren çevresel felaketlerin ve hala önümüzde olan yenilerin yalnızca bir insanın dünyaya karşı tutumuna bağlı olduğunu anlamamız gerekir. Onlar anlamadığı için doğa aniden dengeden çıkar. Düşüncelerimizle doğada dengesizliğe neden oluruz.

Is Human Life More Important?

Filed under: Dünya | İnsan Hayatı Daha Mı Önemli? için yorumlar kapalı

 

Mantık ötesi inanç nedir? Mantık içinde; bizim anlayışımıza göre, bu dünyadaki bir insanın aklına göre, kişinin egoizmi anlamlarına gelir. Buna göre, kişi “benim aklıma göre” olarak adlandırılan şekilde anlar, hisseder, karar verir ve hareket eder. Ancak, aklımın ötesindeki, yukarıda olanın aklıdır ve bu, aklımı Yaradan’ın aklıyla değiştirmem gerektiği anlamına gelir.

Ancak, ben Yaradan’ın aklını bilmem; bu bana onlum vasıtasıyla ulaşır. Eğer ona bağlıysam, o zaman yavaş yavaş kendimi iptal edip dostlarla bütünleşerek, aklımı onlarınkiyle değiştiririm. Bu sadece bir şeyin başka bir şeyle basit bir değişimi değildir, aksi takdirde bir melek yani manevi bir hayvan olurum. Bu eylemi mantığımın ötesinde, aklımı işleterek ve onun üzerine yükselerek gerçekleştiririm. Yani, iki seviyede birden bulunurum ve aralarındaki farkta, manevi bir kişinin anlayışını bulurum.

Hiçbir şey yok edilmez ve hiçbir şey kişinin duyularından kaybolmaz. Bunun yerine, kişi, Yaradan’ın başka bir ek doğasını edinir ve sonra da mantık ötesi inancı elde eder. Bunun ötesinde kişinin mantığı ve inancı vardır ve bunların arasında varlık bulur. Yaradan haz alma arzumuzu boşuna yaratmadı. Bu her zaman bize eşlik eden, “Karanlık, ışık olarak parlayacak”’ sözünün temelidir. Egoizmimin, aklımın karanlığı, onun üstünde olan aklı destekler. Bu, aralarındaki çelişkiden, yaratılan varlıkların düşük seviyede olma arka planı üzerine, Yaradan’ın yüceliğini edinmemdir.

Kendimizi iptal etmeyiz veya kendimizde hiçbir şey kaybetmeyiz. Sıkıca iki ayak üzerinde dururken, orta çizgiyi inşa ederiz ve ancak bu şekilde kendimizi Yaradan’a benzer bir insan, Adem, olarak konumlandırırız. Bu yaratılan varlıktaki her şey, tabii kişinin kendi kararına göre, Yaradan’dan alınır.

Yaradan, bana beni O’na bağlayan bir bağdaştırıcı verir- bu onludur. Bu bağdaştırıcı çok karmaşıktır, ama başka seçenek yoktur, kaç yıl sürdüğü önemli değildir, onu bağlamalı ve kullanmalıyım. Kendimi iptal etmeliyim, yoksa gruba bağlanamam, çünkü fişim prizine uymaz. Yaradan dostların içerisindedir ve O, ben O’nu aralarında ifşa etmeye başlayana kadar onlarla gittikçe daha fazla bağ kurmama yardım eder. Yaradan’la, dostlar sayesinde çalışmaya başlarım, çünkü onlar benim ruhumdur ve Yaradan bu ruhu dolduran Işıktır.

Önemli olan çevre ile bütünleşmektir. Ben o zaman, sadece üst seviyeden değil, tamamen yeni bir nitelikten fikirler, arzular ve düşünceler almaya başlarım. Grubun içinde mantık ötesi inanç vardır – bu dünyanın insanına özgü olmayan, yeni bir algı.

Bu nedenle, tüm deneyimlerimizi geride bırakarak, kendimizi iptal etmek ve gruba girmek dışında hiçbir seçenek yoktur. Birçok yaşam tecrübesi ve bilgisine sahip bir yetişkinden bahsediyoruz, ancak gruba göre sıfır olan kendisinden bir embriyo yapar. Kişi ondan bilgi almaya başladığında ve büyümeye başladığında, o zaman kişinin önceki nitelikleri, düşünceleri ve eski benliğinin arzuları temelinde, kişi mantık ötesi inancı inşa eder. Biri diğeri olmadan olamaz.

How Do You Reach Faith Above Reason?

Filed under: Birlik | Mantık Ötesi İnanca Nasıl Ulaşırsınız? için yorumlar kapalı

 

Adem’in Bilgi ağacındaki günahı, kırılmadan önce zaten ıslah olmuş olan, Katnut koşulunu (küçüklük) etkilemedi. Bu nedenle, Adem’in doğumunda yaratılan, BYA dünyalarının üst kısmı kırılmadı. Anlaşılan o ki, etrafımızdaki üst sistem, onun içinde olan bizlerden daha fazla ıslah olmuştur. Doğa insandan daha fazla ıslah olmuştur.

Bununla birlikte, kişinin daha yüce bir görevi vardır: özgür olmak, Yaradan’a benzer bir kişi olmak. Doğa, ihsan etme arzusundan meydana geldiği için böylesine yüce hedefleri yoktur; o ıslah olmuştur.

Dünyamızda gördüğümüz şey budur. Eğer o, doğayı bozan insanlar için olmasaydı; o zaman doğa, hiçbir özgür seçimi olmayan, kusursuz yasalarına göre hareket ederdi. Sonuç olarak bu hem dünyamızdaki hem de manevi dünyadaki ıslahlara ulaşmamıza yardımcı olmaktadır.

Cansız, bitkisel ve hayvansal doğa ıslah olmuştur ve sadece “insan” denilen içsel sistem onları bozan şeydir. İçsel kısım kırılmıştır ve o, tüm bozukluğunu dış sistemdeki, cansız maddelere, bitkilere ve hayvanlara yansıtmaktadır. Bizler kendimizi ıslah ettiğimiz zaman, açıkça görülüyor ki tüm dünya ıslah olacaktır.

Tüm cansız, bitkisel ve hayvansal doğa ıslah olmuştur. Eğer insan olmasaydı kurt, kuzuların yanında barış içinde yaşardı. Ancak, insan kırılmasıyla her şeyi bozduğundan dolayı kurt, kuzuyu parçalayıp yutar. Hepsi insanın yüzündendir. İnsan olmadan, doğada sadece ihsan edici arzular vardır ve kurt, sanki Cennet Bahçesinde gibi kuzuların yanında yürüyebilir ve küçük bir çocuk onları götürebilir. (Yani, küçüklük koşulundaki bir insan.)

Son ıslahtan sonra, Yaradan’ı edinmiş yetişkin bir insan bile, diğerlerine karşı sadece ihsan etme koşulu içerisinde olacak ve bu nedenle “küçük bir çocuk” olarak adlandırılacaktır.

The State Of Katnut

Filed under: Yaradan | Katnut Koşulu için yorumlar kapalı

 

Soru: Eğer bizler sadece Kli’nin içine girenlere verdiği tepkiyi düzeltiyorsak, kendinizin dışında bir şeyi hissetmek nasıl mümkün olabilir?

Cevap: Kesinlikle haklısın. Biz sadece “kendimin dışında” diyoruz. Egoizmimizin dışındaki her şeye kendimin dışında denir.

Soru: Eğer ben, haz alma arzusuysam, Yaradan bu hazzımı oluşturan zenginliğin, bilgeliğin ve gücün kaynağı mıdır?

Cevap: Bizim için en güzel/keyifli olarak algıladığımız her şey Yaradan’dadır ve bize O’ndan gelir. Dolayısıyla, Yaradan bizim tarafımızdan hazzın kaynağı olarak algılanır.

Soru: Bir kişi haz almadığını söylediğinde, o zaman Yaradan’a mı benzer?

Cevap: Hayır. Esas olarak, dünya haz için yaratıldı, ama yalnızca Yaradan’a benzediğiniz doğru hazlar için. Kendiniz aracılığıyla diğerlerine haz ilettiğinizde, diğerlerini nasıl tamamlayacağınızı düşünüyor olsanız bile hazzın tamamı sizin içinizde kalır.

Soru: Kabala bilgeliğinin sırrı, ruhumun başkalarında bulunduğunu söyleyerek özetlenir demek mümkün mü?

Cevap: Kesinlikle. Ruh herkes için tekdir. Hiçbirimiz ruha sahip değiliz. O, yalnızca ortak ruhun hissini doğuran her birinin diğerleriyle bütünleşmesidir.

Soru: Hazları ve hediyeleri doğru bir şekilde anlamak nasıl mümkün olabilir? Kişi, Yaradan’a onlar için doğru şekilde nasıl şükredebilir?

Cevap: Bu yolla bir dostunuza verme fırsatına sahip olduğunuzu anlamalısınız. Bununla ne yaptığınızı anlamak da dostunuza kalmıştır. Şöyle ki, her biri Yaradan’ı örnek almayı deneyebilir ve aslında bu örnek haline gelirler.

Soru: Bir sonraki koşulda, akıl yürütme ve hatalardan kaçınma mekanizması Kabala bilgeliğinde nasıl işler?

Cevap: Sadece “kendi dışınıza çıkabilirseniz” hata yapmayacaksınız.

Soru: Yaradan ile bir bağ dışında hiçbir şey hissetmek istemediğim ve bu bağ karşılığında her şeyi değiştirmeye hazır olduğumda bir Tzimtzum (kısıtlama) meydana geldiğini söylemek mümkün mü?

Cevap: Evet, aynen öyle!

Soru: Bir Kabalist, başkaları için endişelenen iyi, temiz kalpli insanlardan hangi yönden farklıdır?

Cevap: Bir Kabalist, insanlar için manevi yükseliş ve üst dünyaya çıkış istediği konusunda farklıdır. “İyi” olarak kabul edilen şey budur. Bu nedenle, anlaşılabilir bir şekilde, bu kavram, bu dünyadaki insanlar tarafından iyi olarak tanımlananla eşleşmemektedir.

Soru: Kişi “maneviyat” kelimesini nasıl anlamalıdır?

Cevap: Maneviyat ihsan etme ve sevgidir. Bunu dünyamızdaki hiçbir şeyle karıştırmayın; dünyamız maneviyattan yoksundur, içinde ihsan etmek ya da sevgi yoktur. Kendini sevme vardır, ancak bu sevgi olarak kabul edilmez, çünkü bu bizim hayvansal bedenimizin doğal koşuludur.

Blitz Of Kabbalah Tips – 7/15/18

Filed under: Maneviyat | Kabala İpuçları -71518 için yorumlar kapalı

 

“Bina tarafından tatlandırılmış Malhut”, sanki yokmuş gibi, kısıtlama yapan ve Bina’ya giren haz alma arzusudur. Ondan sonra yavaş yavaş, Bina’nın özelliklerine benzemeye çalışarak, sanki Bina’ymış gibi, kendini ifşa etmeye başlar.

Sofistike bir topluluğa sahip kokteyller ve bir ziyafet için davet edildiğinizi düşünün. Girişte uyarılırsınız: “Terbiye ölçüsünde davranmaya dikkat edin, burada, sizin gibi halktan olmayan, çok önemli insanlar toplanmakta.” Böylece kendinizi kısıtlarsınız, içeri girersiniz, diğerlerinin davranışlarını izlersiniz ve göze çarpmamaya çalışırsınız yani, gerçek niteliklerinizi ifşa etmemeye çalışırsınız.

Diğerlerine bakarsınız ve sanki siz de bir aristokratmışsınız gibi, onları taklit etmeye çalışırsınız. Nasıl durduklarını, dans ettiklerini, oturduklarını ve konuştuklarını izlersiniz. Kokteyllerini, sizin doğrudan şişeden votkayı içtiğiniz gibi değil de nasıl yavaşça yudumladıklarını görürsünüz. Onlar gibi olmak için elinizden geleni yaparsınız, yani, bir süreliğine onların dışsal formlarını üzerinize alırsınız.

Ancak dışsal formunuzu değiştirdiğinizde, haz alma arzunuz buna alışmaya başlar. Bu tür dışsal formlarda kıyafetlenmek, zaten bir ıslahtır. Başkalarından alındığı için bu sizin ıslahınız değildir. Bu, 6.000 yıl boyunca yapmamız gereken ıslah türüdür. Zira bizim gerçek doğamızla ilgili bir ıslah vardır ve bitpazarı satıcısından bir İngiliz lorduna dönüşürsünüz.

6.000 yıl boyunca NHY, HGT, HBD’nin kıyafetlerini ediniriz ve giyeriz- Bina’nın gücü Malhut’a hükmeder, onu kısıtlar ve kendi nitelikleriyle kıyafetlendirir. Ardından Malhut ıslahın gücünü alır. Şu an bu, bizler için tamamıyla anlaşılmazdır.

Bina arzularına göre böyle yapar ve Malhut üstesinden gelme gücüyle yapar. Bu ziyafette, kibar bir şekilde davranmaktan mutlu olan insanlar vardır ve siz zorunluluktan dolayı davranırsınız böylece dışarı atılmayacaksınızdır. Onlar için, bu hayattır, Bina’nın niteliklerine sahiptirler; ancak Bina’nın nitelikleri, içinizde tam bir egoizm varken, yalnızca sizin üzerinizde hüküm sürmektedir.

Bu insanları kıskanırsınız ve aynı onlar gibi olmak istersiniz. Aksi takdirde, gururunuz incinecektir. Şöyle yazılmıştır: “Ölüm meleği, kutsal bir meleğe dönüşür” Firavun, İsrail’in çocuklarının Yaradan’a yaklaşmalarına yardım eder. Eğer gururum zarar gördüyse, egoizmimi bastırmaya hazırımdır. İnsanın gururu, en büyük güçtür. Yemek yemeden veya içmeden dayanabilirim ve hayatımın yarısını onlar gibi olmak için harcayabilirim.

Bizler, niteliklerin karşılıklı birleşmesi üzerine inşa edilmişizdir. Bu nedenle, direkt Işığın dört safhasında, Behina Dalet, ihsan etme ve sevgi niteliklerinin bir sonucu olarak inşa edilir; ancak onun içinde kendi iyilikleri için egoist hale gelirler. Yaradan’ın bütün niteliklerini, yalnızca ters bir formda içerir ve bu nedenle onları tersine çevirmek mümkündür.

Dress Up Like Bina

Filed under: Yaradan | Bina Gibi Kıyafetlenmek için yorumlar kapalı

 

Soru: Adam HaRishon, Gizli Melek adlı bir kitap yazdı. Kabala bilim olarak görünüyor, ancak bu kitap sırlarla ve meleklerle mi ilgili?

Cevap: “Sır” gizliden başka bir şey demek değildir. Benden gizlenmiş her şeye sır denir ve ifşa olunduğu anda, bu bir gerçek olur.

“Melek” bir güçtür. Doğanın herhangi bir kuvvetine melek denir. Örneğin, yerçekimi kuvveti: eğer şimdi bir şey yere düşüyorsa, bu, Dünya’nın üzerindeki her şeyi çeken bir kuvvete sahip olduğu anlamına gelir. Bu kuvvete çekim meleği denir. İbranicede “Malach” olan “Melek”, “Malhut” kelimesinden gelir. Malhut’un herhangi bir niteliğine melekler deriz.

Soru: Adem’in edindiği gizli kuvvet, elektromanyetik dalgalardan ve yerçekimi kuvvetinden nasıl farklıdır?

Cevap: Adem, tüm evreni, bütün yaratılışı, dünyamızı ve üst dünyayı yöneten doğanın ortak gücünü ifşa etti. Onu “Yaradan” anlamına gelen, “Boreh” olarak adlandırdı. Yani, bu gücün yarattığını fark etti. Üstelik, Boreh, “Bo” ve “Reh”: gel, keşfet ve gör, edin anlamına gelir. Adem, bütün bunları kendisi yaşadı ve Gizli Melek kitabında bunu anlattı.

Secrets And Angels

Filed under: Yaradan | Sırlar ve Melekler için yorumlar kapalı

 

Soru: Hali hazırda hangi Kabalistleri gözden geçirdiniz, onları daha iyi hissediyor musunuz? Bu yoldaki kişisel deneyiminiz nedir?

Cevap: Gerçek şu ki, tüm Kabalistler tam edinim için, birbirleriyle tam olarak birleşmek için manevi yükseliş merdiveninin çok büyük basamaklarından geçtiler.

Ben onlar kadar yüksekte değilim, onların her birinin nelerden geçtiğini söyleyemem.

En çok hocam Rabaş’ı hissediyorum. Benim için en önemli şey sürekli ona bağlı kalmak. Ben, Üst Işığı ondan alıyorum. Her ifşa, edinim bana sadece onun aracılığıyla gelir.

Manevi hiyerarşide Rabaş’ın üstünde babası Baal HaSulam, sonra Ramhal, Ari ve diğer Kabalistler vardır. Fakat çalışmada, Işığı Rabaş’tan alıyorum. Manevi edinim merdiveninin basamakları sabittir.

The Ladder Of Attainment Is Constant

Filed under: Kabalistler, Rabaş | Edinim Merdiveni Sabittir için yorumlar kapalı

 

Yaradan’a memnuniyet vermek için, hiç kimsenin bireysel arzusunun etkili olacak kadar güçlü olmadığı, ortak bir arzumuz olmalıdır. Yaradan, bizim birliğimizin sonucudur ve O’na yalnızca bağımızın merkezinden, onlunun merkezinden erişilebilir. Ne kadar çok ortak bir arzu elde etmek istersek, Yaradan ile o noktadan itibaren bağ kurabiliriz.

Bu arzuyu nitelik ve nicelikte geliştirmeye ve büyütmeye devam ederiz. Asıl mesele, her birimiz için, kişinin içinde ne tür bir arzu olduğunu ve Yaradan’a yönelik, ortak Malhut’a, ortak arzuya katkıda bulunmak için her an ne kadar kararlı olduğunu kontrol etmemizdir.

Sevginin hazinesi (kabı), inançtır. Sevgi, inanç Işığına, Hasadim Işığına dönüşen Hohma Işığıdır. Yaradan’a karşı sevgi Işığını almak için, kendimizde böyle bir kap geliştirmemiz gerekir.

Bir dosta ihsan etmenin, Yaradan’a ihsan etmekle aynı olduğu yazılıdır. Haz alma arzumla ilgili olarak, onluya, gruba, dünyaya ya da Yaradan’a ihsan etmem arasında bir fark yoktur. Sonuç olarak, içerisinden almadığım için, kendimi arzumdan ayırırım. Ancak, ihsan etmenin kendisinde, dostlara mı, Yaradan’a mı verileceği konusunda hala bir fark vardır.

Eğer kişi, dostuna karşı saf sevgiye ve ihsan etmeye ulaşırsa, bununla birlikte Yaradan’a karşı sevgi ve ihsan etmeye de ulaşır, diye yazılmıştır. Onludaki öğrenme ve çalışmaların yardımıyla, Yaradan’ın gerçek/öz niteliklerini onlarda görmek için, dostlara karşı tutumumu değiştirmek zorundayım. O zaman dostlara olan sevgim o kadar tam/eksiksiz olur ki, Yaradan sevgisi onun içerisinde ifşa olur.

Tüm eylemlerinizin; güç, gurur, bencillik uğruna ve doğru niyetin tersine, egoistçe olduğunu keşfettiğinizde, nasıl aynı güç ve coşku ile devam edebilirsiniz? Bencilce davrandığımızı, tüm niyetlerimizin ve eylemlerimizin mutlaka kendi iyiliğimiz için olacağını anlarız. Fakat aynı zamanda, ters yönde de hareket etmek isteriz. Buna “Mısır’daki sürgünden çıkmak” denir.

Bizler, egoizmimizin gücü altında, yalnızca kendimiz için niyette, gruba karşı egoist bir tavır içerindeyiz. Bunun farkında olmalıyız ve aynı zamanda eylemlerimizin özgecil bir hale geleceği umuduyla hareket etmeye devam etmeliyiz. Henüz doğru niyetlere sahip olmasak, sadece eylemler yapsak bile, bu şekilde, Islah Eden ışığı çekeriz.

Niyetimiz özgecil olsaydı, zaten içsel Işık ile çalışıyor olurduk. Şimdi Saran Işıkla çalışmaktayız ve fark budur – şimdiye kadar ihsan etme uğruna bir niyet yoktu. Ego içinde, sadece kendimiz için niyette olsak bile, yalnızca eylemlerimizi sanki veriyormuş gibi düzenler, saran Işığı uyandırırız.

Dolayısıyla bizler, eylem dünyasında yaşamaktayız. Yine de, halen tam tersi formda iken ıslah eden Işığı uyandırabiliriz. Bu, insanları kalpteki noktaya göre ayırır. Onlar, ihsan etmenin, Yaradan’ın, özgecil bağın varlığını hissedebilirler, ancak ona ulaşmakta yetersizdirler. İhsan etmenin gücünü anlarlar, ancak kendilerini tam tersi bir koşulun içinde bulurlar. Bu nedenle, eylemleri aracılığıyla, ıslah eden Işık denilen, ihsan etme derecesinden etkilenmeye neden olabilirler.

Sadece içinde egoizme ve kalpteki noktaya, iki zıt niteliğe sahip olan insanlar, bunu yapabilirler. Egolarının içinde, doğalarına uygun olarak, sürgünde, Firavun’a köle olarak güçlü bir şekilde hareket ederler. Ancak bununla birlikte, kalpteki noktanın baskısı ile ihsan etmeye ulaşmayı, kölelikten kaçmayı ve sürgünden çıkmayı hedeflerler. Umut ışıltısını hissettiklerinde, bir kez daha egodan kurtulamadıklarını anlarlar, bu tekrar ve tekrar devam eder. Ta ki “İsrail’in çocukları çabaları yüzünden iç çekti…ve haykırışları göğe yükseldi” koşuluna gelene kadar.

İki zıt nitelik, yalnızca İsrail’de, Yaradan’a doğru yönelen bir kişide var olur. O, alma arzusunun kontrolü altında olduğunu fark eder ama aynı zamanda ihsan etmeyi, kendisinin üzerine yükselmeyi düşünür. Onun için bu, felsefe ya da psikoloji değil, yaşamın asıl amacıdır. Bu arzu ona, arzu dahilinde, egoizmin içinde manevi bir nokta olarak verilir.

Preparing For The Convention In The Desert 2019

Filed under: Kongre, Yaradan | 2019 Çöl Kongresi’ne Hazırlık için yorumlar kapalı

 

Soru: Bir talebin niteliksel bileşeni nedir?

Cevap: Bu, düşman gibi, egoizmden nefret hissidir.

Soru: Çağımızda bir insanın, kelimelerin anlamını bilmeden ve hatta şiirlerle akıcı bir şekilde İbranice konuşmaya başladığı bu fenomen nedir? Benzer durumları, Tora’da nerede bulmak mümkündür? Bu sizi şaşırtıyor mu?

Cevap: Hayır, bu fenomenle karşılaşmıştım. Bu, kişinin içindeki Üst Işığın dışa vurumudur. Bu arada, ben 50 yıldır İbranice’de ustalaşamadım.

Soru: Dostla olan bağa zarar vermeme korkusunun derecesini, Yaradan korkusunun büyüklüğü ile ilişkilendirmek mümkün müdür?

Cevap: Bu aynı şeydir!

Answers To Your Questions, Part 232

Filed under: Dost, Yaradan | Sorularınıza Cevaplar, Bölüm 232 için yorumlar kapalı

 

Soru: Manevi çalışmayla meşgul olan bir insan için tek kurtuluş dostlar mıdır?

Cevap: Burada iki yaklaşım vardır. İlk önce onları kurtarmak için kendimi kurtarırım. Gerçekten, onlar sayesinde, onlara kendimi vermek için egoizmin akıntısından kendimi çıkartabilirim. İkincisi, kendimi kurtaramam, sadece onlar beni kurtarabilir.

Her iki durumda da dostların önemi tamamen özgecildir. Bu karşılıklı garanti oluşturur. Eğer öyleyse, dua herkes için geçerlidir.

Soru: Öyleyse dostlarımdan, onları daha sonra kurtarmam için beni kurtarmalarını mı isterim? Yani, hayatıma ihtiyacım yok…

Cevap: İyiliğiniz için bunu yapmazdınız. Buna yaşamın ve ölümün üzerinde denir; bu, perdenin arkasıdır. Kendimizi iptal ettiğimizde ve bağa doğru ilerlediğimizde, salt bireysel hesaplama hem psikolojik hem de ruhsal olarak artık orada yoktur.

Soru: Yani dostların yardımı olmadan, doğru niyette olamam ve onlara dua edemem mi? Onlara daha fazla güç vermek için onlardan güç mü alırım?

Cevap: Evet. Bütün çalışma sadece bir grup dost içindir. Onların siz olduğunu anlarsınız. Bu sizin manevi “ben”inizdir, sizin gerçek idrakınızdır.

The Importance Of Friends

Filed under: Dost, Dost Sevgisi | Dostların Önemi için yorumlar kapalı