Kabala bilimi, sadece iki gücün varlığına dayanır: alma ve verme. Tüm evren, tüm dünya bunun üzerine kurulmuştur. Kabala, bu iki gücü dengeleyen, onları orta çizgiye yönlendiren sistemdir.

Orta çizgiyi, onun her seviyede istikrarını, dengesini araştırmak – sıfırdan tamamen bütüne, tamamlanmış, kalıcı, sonsuz egoizm – Kabala biliminin konusudur.

Bu, çelişkilerden kurtulmamız için gerekli olan tamamen uygulamalı bir bilimdir ve pratiktir. Dahası, bu çelişkiler teorik değildir, bir şey veya biri arasında değil, yaratılış ile Yaradan arasında, yani biz ve O’nun arasındadır.

Bu çelişkileri dengelemeliyiz, onları ortak bir paydaya, biz ve O’nun arzularımızda, niyetlerimizde ve eylemlerimizde tamamen bir olacağı, sözde orta çizgiye getirmeliyiz.

Bu şekilde, kabul etmede/benimsemede, mümkün olan her seviyede, tüm güçlerde, arzularda ve eylemlerde birbirleriyle kaynaşmış ortaklar, dostlar olacağız.

Dvekut adı verilen, yani tamamen zıt iki güç arasında tam bir birleşme olan yaratılışın amacı budur.

The Purpose Of Creation

 

 

Filed under: Kabala, Maneviyat, Yaradan | Yaratılışın Amacı için yorumlar kapalı

 

Soru: Kişi, kendi bireyselliğini grup ve ilerleme yararına nasıl kullanabilir?

Cevap: Grupla çalışmaya başladığınızda, niteliklerinizin nasıl açıkça dostlara karşı/ters olarak yönlendiğini görürsünüz. İçinizde onlarla bir şekilde bağ kurabilecek hiçbir şey yoktur.

Sizler tamamen farklısınız, birbirinizden uzaksınız. Birbirinizle karşı koyar ve birbirinizden nefret edersiniz. Birbirinizle bağ kurma olanağınızın olduğu yer, kesinlikle burasıdır. O halde öyle olsun.

Soru: Kişi, bunu ıslah olmamış koşulundan yaparsa, grubun, dostların, öğretmenin ve Kabala hakkındaki algısının gerçek olduğunu nasıl doğrulayabilir?

Cevap: Bu önemli değildir. Grupla ilgili olarak çalışmaktasınız, bu nedenle yalnızca dostlarınızla ilgili kendinizi kontrol edin. Endişelenmeyin, bu sabit/yerleşmiş bir metodolojidir. Bu yaratılışın gerçek amacından, aramızdaki bağdan gelir. Başarısız olamaz. Genel itibariyle, dünyada onun dışında hiçbir şey işlemez.

How Can We Use Our Individuality?

 

Filed under: Grup, Kabala, Maneviyat | Bireyselliğimizi Nasıl Kullanabiliriz? için yorumlar kapalı

 

İnsanlık kendini belli bir alanda yaşıyormuş gibi hisseder. İçinde var olduğumuz şeye, dünyamız deriz. Bu, etrafı saran doğa, onun cansız, bitkisel, hayvansal seviyeleri ve insanlardır.

Dünyamız bir şekilde yönetilmekte ve kendi yasalarına göre yaşam sürmektedir. Bizler bu yasaları öğrenir ve onların arasındaki bazı bağlantıları, bizi nasıl etkilediklerini, onları nasıl etkileyebileceğimizi,  doğanın özelliklerini ve bu dünyada var olmamız için, onu kazançlı ve rahat hale getirmek için doğaya nasıl boyun eğdirileceğini bulmaya çalışırız.

Dünyada binlerce yıl süren gelişimimizin bir sonucu olarak, dünyamız hakkında hâlâ çok az şey bildiğimiz sonucuna varırız, çünkü onun içinde tahmin edemediğimiz olaylar gerçekleşmektedir ve kontrol edemediğimiz güçler vardır. Onlar bizi korkunç bir şekilde etkilerler, korkuturlar ve bizi küçük, önemsiz ve berbat hissettiren durumlara sokarlar.

Bilimin başarılarına rağmen, ne zaman bir deprem veya bir kasırga olacağını ve bunların etkilerinin ne olacağını bilmemekteyiz. Genel olarak, gelişmekte olan, bize büyük sıkıntılara neden olan, muazzam doğa güçleri vardır ve bu konuda hiçbir şey yapamamaktayız.

Yaşamlarımızla hiçbir şey yapamamakta, iyi bir toplum yaratamamakta, eşler, çocuklar ve ebeveynler arasında doğru ilişkileri kuramamaktayız. Hayatımızda sınırlı olduğumuz, doğanın karşısında ve kendimiz karşısında zayıf olduğumuz gerçeği hakkında hiçbir şey yapamamaktayız. Yaşam ve ölüm karşısında çaresiziz ve bunu çok iç karartıcı buluruz. Bilinçaltında bu bizi küçük düşürür/utandırır.

Genel olarak, hakkında hiçbir şey bilmediğimiz bir dünyada yaşamaktayız.

Soru: Doğanın bizi geliştiren, fakat bizim bilmediğimiz belli algoritmaları(işlem süreci) var mıdır?

Cevap: Onları biraz anlasaydık ve yavaş yavaş onları bilmeye gelseydik bile, bu bize yönetim konusunda yardımcı olmazdı. İnsanlığın gelişimi, sadece bir şekilde kendimizi doğanın olumsuz etkilerinden koruduğumuz gerçeğini ortaya koyar, daha fazlasını değil.

Kişi kendisinin, onu her seviyede yöneten güçler sisteminin içinde var olduğunu keşfeder. Ekonomi, aile ilişkileri, devlet ilişkileri veya ekoloji alanında hiçbir şey yapamayız. Bizim çağımızda, böyle bir refah, böyle bir güç ve bu tür doğa anlayışını elde ettiğimiz zaman, ancak çok zayıf olduğumuza ve bunu bilmediğimize ikna olmuş oluruz.

Helplessness Before Nature

 

Filed under: Dünya, Hayat, Maneviyat, Yaradan | Doğanın Karşısında Çaresizlik için yorumlar kapalı

 

Soru: Bilim adamları, mutlak bir Yaradan’ın, uzamsal boyutları mutlak sıfıra eşit olan, böyle görkemli bir dünyayı nasıl yaratabildiğini ve yönetebildiğini merak ediyorlar mı?

Bir örnek veriyorlar: Bir blok etrafında dolaşan bir arabanın hızının, diyelim ki on kilometrede sonsuzluğa yükseldiğini hayal edersek, sonuçta bu arabayı göremeyeceğiz.

Cevap: Kelimenin tam anlamıyla O, tüm hacme yayılmış, her zaman her noktada bulunacaktır. Einstein’ın dediği gibi: kütle sonsuzluğa yaklaşacak.

Soru: Yaradan nedir, O nerededir? Böyle tamamıyla akıl almaz bir durumda olan dünyayı nasıl yönetiyor?

Cevap: Açık konuşayım mı? Yaradan yoktur.

Yaradan, tüm daha yüksek ve daha düşük maddeleri tutan güçtür. Evrenin bu ortak gücüne Yaradan denir. Sadece bize gelince, onu bir Yaradan olarak keşfedebilir ve algılayabiliriz, bunun dışında bir şey yoktur. Bunun ötesini anlayamayız, O artık bizim için uygun değildir. Bizden başka nelere sahip ve orada nasıl adlandırabileceğini, o konuda hiçbir şey bilmiyoruz. Biz sadece bizle ilgili biliyoruz ve O’na “Yaratıcımız”, “Yaradan” diyoruz.

Bu sadece bir düşünce, bir modeldir. Bu düşünce yaratılışın gücüdür, biz dahil her şeyi yaratmıştır. Bizler bu düşüncenin, yaratılış planı denilen bu planın içindeyiz.

Bizler onun içindeki parçalarız ve tüm eylemleri (düşünme, düşünmeme, ne ve nasıl olduğunu anlamadan bile), içimizde kendini nasıl gerçekleştirir diye, bu fikrin bize dikte ettiği her şeyi yerine getiririz. Bizim davranış şeklimiz böyledir.

Bu düşünce kesinlikle her yerdedir. Var olan tek şey budur. Bundan başka, her şey sadece varmış gibi görünür çünkü bizler onu, bu düşünceyi, bu niyeti anlamayız. Eğer onu anlarsak, o zaman ilk önce, daha fazla sorulacak bir şey olmaz, O’ndan başka hiçbir şeyin olmadığını anlardık.

Soru: Yaradan neyin gücünü kontrol eder ve nasıl yönetir?

Cevap: Yaradan, özellikle her şeyi kontrol eden evrensel bir güçtür: hükmeder, kontrol eder ve programlar! Ayrıca içimizdeki bütün eylemleri yaratır ve tüm tepkileri bizden alır. O, kesinlikle her şeydir!

Bize tek bir fırsat verilir: O’nu nasıl idrak edebileceğimizi düşünmek. Diğer her şey O’nun tarafından yapılır ve O’na ulaşmak için bizim bu niteliğimiz, O’ndan arındırılır ki böylece bunu kesinlikle özgür irade ile yapalım.

Soru: Kişi, bahsettiğiniz bu küresel düşünceyi, Yaradan’ın düşüncelerini okumayı/anlamayı nasıl öğrenebilir?

Cevap: Kişi, O’nun düşüncelerini okumak, O’nu anlamak ve O’nu hissetmek için, Yaradan’ın seviyesine yükselmeli, O’nun niteliklerini edinmelidir.

Soru: Bunu nasıl yapabilirsiniz?

Cevap: Bu zaten bir teknolojidir: Kendimi, Yaradan’ı anlayabilecek, O’nu hissedebilecek ve O’nun ile etkileşime girebilecek bir oluşum nasıl yapabilirim? Bunu yapabilmek için kendimde değişiklik yapmam gerekir, içimde tam olarak hangi niteliklerin O’na karşı olduğunu, O’ndan faklı olduğunu ve onları, O’na benzeyecek şekilde nasıl değiştirebileceğimi belirlemeliyim.

Soru: Karşılaştırılabilsin diye, Yaradan’ın niteliklerinin listesi nedir?

Cevap: Büyük bir listeye gerek yok. Sadece bir nitelik var. O’nun niteliği mutlak sevgidir ve benim niteliğim mutlak nefrettir. Bu yüzden, Yaradan’a ulaşmak için mutlak nefret niteliğimi mutlak sevgiye dönüştürmem gerekir.

Soru: Kişi, bir insanın niteliğinin mutlak nefret olduğu konusunda nasıl hemfikir olur? Kişi kendini elbette iyi düşünür.

Cevap: Bu, kendi egoist doğasından kötülüğün ifşası olarak adlandırılan, yeniden eğitim dönemidir.

Soru: Kişi kendisini anlama noktasından, Yaradan’ı anlama noktasına nasıl gidebilir?

Cevap: Kendimi mutlak bir egoist nitelik olarak algıladığım ölçüde – yalnızca kendisini önemseyen ve düşünen ve diğerlerinden ne kadar yüksek olduğundan veya başkalarını nasıl küçük düşürebileceğinden haz alan bir nitelik – bu kapsamda, zıt özelliklere dayanarak, Yaradan olmanın ya da Yaradan’ın yerinde olmanın ne demek olduğunu hayal edebilirim ve kendimi buna doğru ilerletmek zorundayım.

Soru: Burada bir kilit nokta var mı?

Cevap: Kilit nokta, insanın içinde hayatın anlamı, varoluşun anlamı, onun değersizliği vb. hakkındaki soruların uyanmasıdır. Bu durumda, zaten dünyaya karşı, hayata karşı, kendinize karşı ve Yaradan’a karşı tutumunuzu değiştirmek hakkında konuşabilirsiniz.

Modern Model Of God

 

Filed under: Maneviyat, Yaradan | Yaradan’ın Modern Modeli için yorumlar kapalı

 

Soru: Başlangıçtaki yaradılış ile ıslahın tamamlanması arasındaki fark nedir? Farkındalığın ya da benzerliğin derecesi mi?

Cevap: Bilinçlilik ve benzerlik (edinim) aynı şeylerdir.

Soru: Eğer, Yaradan’a benzer olursak ve O’nunla yapışmaya ulaşırsak, asla var olmamış bir şeyi, yoktan bir şeyi var edebilir miyiz?

Cevap: Hayır. Sizler, zaten var olan elementlerden olmayan bir şey yaratabilirsiniz. Bu, ıslah olmamış arzularınızı ıslah edebileceğiniz ve doğru arzuları yaratabileceğiniz anlamına gelir.

Soru: Yaradan’dan, iyiliğe yönelik doğru tutumu hissetmem için içimdeki kötülüğü ifşa etmesini istemeli miyim?

Cevap: Asla!  Bir kimsenin kendi içindeki kötülüğün ifşa olmasını istemeye asla ihtiyacı yoktur. Sadece iyiliği: iyiliğin kendi içinde ifşa olmasını talep etmelidir. İçinizde küçük bir iyilik ifşa olduğunda, ondan sonra nasıl kötülüğün ortaya çıktığını göreceksiniz.

Soru: Adem ile Şehina (Kutsallık) kavramı arasındaki fark nedir?

Cevap: Adem, Yaradan tarafından yaratılan arzulardır. Şehina, bu arzuları yerine getiren ışıktır. Şehina’ya, ışıkla dolu arzu denir. Şehina, Malhut’tur ve Şohen ( ikamet eden), arzuları yerine getiren şeydir: Işık, Yaradan.

Soru: Yaradan’ın, isteğimize yanıt olarak, egoizm nedeniyle birini ıslah ettiğini nasıl hissedebiliriz? Islah olmuş bir insanın belirtileri nelerdir?

Cevap: Gerçekten dostunuzdan daha yüksek olduğunuzda, onun için taleplerinizin, Yaradan tarafından ne kadar fazla yerine getirildiğini göreceksin.

Soru: Kişisel manevi seviyemi +1 olacak şekilde değiştirmek nasıl olabilir, +1 seviyede diğer ruhlarla  daha yakından bağlanmam gerekir mi? Bu dikeydir, yatay bir hareket değildir.

Cevap: Dikey ve yatay aynı şeydir. Siz kendiniz değişmezsiniz. Bu sadece sizin diğerleriyle bağınız nedeniyledir.

Soru: Öğretmenin fiziksel davranışlarından örnek almak mümkün mü?

Cevap: Hayır. Benim içimde gördüğünüz, hatta gözlerinizle gördüğünüz şeylerden örnek almanıza gerek yoktur. Bu iyi değildir. Bir şey dışında, benden bir şey öğrenmek gereksizdir: Yolda sebat/azim. Geri kalan her şey sizindir.

Soru: Bu dünyadaki her insanın kendi görevi, kendi ıslahı olduğunu söylemekteler. Kabalistler, diğer insanlarla bağ kurarak, diğerlerinin görevlerini kendileri üstlenmez mi?

Cevap: Hayır, bu imkânsızdır. Başkalarının ıslahını nasıl üstlenebilirim? Benim kendi kişisel özelliklerim var. Ben sadece kendimi ıslah edebilirim.

Blitz Of Kabbalah Tips – 9/16/18

 

Filed under: Kabala, Maneviyat | Kabala ipuçları– 9/16/18 için yorumlar kapalı

 

Soru: Eğer onluda birlik olmadığı ortaya çıkarsa ve ortak bir görüşe varamazsak, bir sorunu nasıl çözeriz?

Cevap: Hiçbir şeyi çözmenize gerek yoktur. Birbirinizle çalışmaya ve Yaradan’a dönmeye devam etmelisiniz. Bırakın sorunlarınızı O çözsün. Kendi kendinize neyi çözebilirsiniz? Hanginiz o kadar zeki? Ben kimseyi göremiyorum.

Sadece Yaradan tüm sorunları çözebilir.  O, onları verir, ama size sorunların kaynağı dostlarınızdan biriymiş gibi gelir. Hiç de böyle değildir. Tüm sorunların kaynağı, Yaradan’dır. Bu konuda şöyle yazılmıştır: “Ben ilk ve son olanım.” O’na dönün.

Soru: Her dost, O’na bireysel olarak mı yardım için başvurmalı, yoksa hepimiz birlikte mi yapmalıyız?

Cevap: Birlikte daha iyidir.

Grupta bazı problemlerin ortaya çıktığını varsayalım. Bunu çok fazla tartışmayın, ancak basitçe birlikte Yaradan’a dönün, böylece O, sorunu çözecektir. Ve sorunu çözüp çözmemesi sizin için önemli değilse, daha da iyidir. Sizin için önemli olan şey, bu problemin üzerinden O’na dönebilmenizdir.

Eğer bu sorunu, O’na dönmek ve bunun vasıtasıyla Kendisi’ne inatla yapışmak için bir sebep olarak görürseniz, sorunun ortadan kaybolduğunu göreceksiniz. Sorun, sadece bunun için ortaya çıkmıştır.

How Can You Solve A Problem In The Ten?

 

Filed under: Grup, Maneviyat, Yaradan | Onluda Bir Sorunu Nasıl Çözebilirsiniz? için yorumlar kapalı

 

Soru: Gruba dahil olmanın anlamı nedir? Kişi, bu konuda başarılı olup olmadığını kontrol edebilir mi?

Cevap: Birincisi, bu, herkesi bir araya getirmek ve bu bağlamda Yaradan’ı ifşa etmek için gruba olan talebinizin sıklığına bağlıdır.

İkincisi, tüm engellerin üzerinde Yaradan’a kişisel olarak, kendisinden mi dönüyor, yoksa gruba dönüyor ve grup aracılığıyla Yaradan’a mı hitap ediyor? Bunlar farklı şeylerdir.

İlk başta, Yaradan’a bireysel olarak hitap ederiz çünkü bu çok daha kolaydır. Bu tür uygulamalar sürekli olmalıdır.

Daha sonra, aşağı yukarı bir alışkanlık haline gelirler ve bunu sürekli hatırlayarak, sanki kişi Yaradan’a otomatik olarak bağlanır gibi ve her saniye bir dur-başla hareketidir: “evet-hayır, hayır-evet”. Eğer kişi sürekli olarak bu titreşimli ritimle çalışırsa, kişi Yaradan’a grup aracılığıyla bağlanmış olur.

Kişi kendini gruba bağlar, onunla ilerler ve diğerlerinin, dostları “nehrin akıntısı” ndan (Hassadim Işığı ile ilgili) veya “zindan”dan (Hohma Işığı ile ilgili) çıkarmasına yardımcı olur.

Address The Creator Through The Group

 

Filed under: Grup, Maneviyat, Yaradan | Yaradan’a, Grup Aracılığıyla Hitap Edin için yorumlar kapalı

 

Baal HaSulam, Şamati 70, ‘‘Güçlü Bir El ve Taşkın Bir Gazapla’’: … Kral’ın sarayına girmek için, Yaradan’ın hizmetine girmek isteyenlerin hepsinin kabul edilmediğini bilmemiz gerekir. Aksine kişi sınanır; eğer başka hiçbir arzusu yoksa ve yalnız Dvekut (bir olmak, bağlanmak) istiyorsa kişi kabul edilir.

Peki, kişinin yalnız tek bir arzusu olduğu nasıl sınanır? Kişiye engeller verilir. Bu demektir ki; böylece bu yolu bıraksın ve ayaktakımının yolunu izlesin diye kişiye yabancı düşünceler yollanır.

Baal HaSulam, doğada her şeyin çatışma içinde elde edildiğini yazar. Hayat birisiyle ya da bir şeyle değil, kendinizle bir mücadeledir. Eğer kişi bunu doğru anlarsa, o zaman her şey yolundadır.

Her şey, dünyada iki gücün hüküm sürdüğünü anlamak için, buna nasıl uyum sağladığına bağlıdır: almak ve ihsan etmek. Alma gücü, bizim büyük egoizmimizdir ve ihsan etme gücü, içimizde yoktur. Bizler, bunu yavaş yavaş geliştirmeliyiz. Bu oldukça karmaşıktır.

Bunu yapabilmek için, bir şekilde grup içinde etkileşime girmeli, birbirimize yakınlaşmaya çalışmalıyız.  Bizler bunu istemeyiz. Tam da bu noktada, istemediğimi hissettiğimde ama kendimi dostlarımla bağ kurmaya zorladığımda; Yaradan’a dönmeli ve O’ndan bana bunu isteme olanağını vermesini talep etmeliyim. Bu konuda kendimin farkında olmam dışında, mücadeleden kaçmazsam; o zaman orta çizgide dengeye ulaşabilirim.

Soru: Yabancı düşünceler nelerdir?

Cevap: Bunlar, Yaradan ile yapışmaya, O’nunla eşitliğe ve ihsan etme niteliğine yönelik olmayan düşüncelerdir.

Struggle With Myself

 

Filed under: Maneviyat, Yaradan | Kendimle Mücadele için yorumlar kapalı

 

Yaradan sürekli gerçeği benden gizler ve bana O’nu unutmama neden olan çeşitli olaylar gösterir. Bu nedenle, Yaradan kaybolur ve kendimi ve bu dünyayı görürüm; ancak her seferinde kendi gerçekliğimi, hakikate zorla geri getirmem gerekir. O’nun yaptığı her şeyin ötesinde, her şeyi ıslah olmuş forma geri döndürmem ve kendimin ve dünyanın her koşulunun, Yaradan tarafından düzenlendiğini belirlemem gerekmektedir.

Yaradan, sanki hepsini O yapmamış gibi kafamı karıştırır. O’nu her şeyin başına getirmek zorundayım. Hayal dünyası, hayali benlik, tüm bu yanılsamayı yaratan Yaradan’dır. Benim için en iyisi, Yaradan’ın, olan her şeyi yönettiğine karar vermektir. Buna ‘iyi’ denir. Bana olumlu hissiyatlar verdiği için değil, O’nu hükümdar yapmayı başardığım için, O’nu Kral olarak yükseltmekten mutluyumdur.

Gerçek şu ki, Yaradan, her şeyi yönetir ve bunu hislerimde hoş ve nahoş koşullar olarak nasıl algıladığım benim için önemsizdir.

Bir kişi kim olduğu, nereden geldiği ve neden yaşadığı gibi tüm temel soruların cevaplarını bilmek isterse, o zaman bu zaten insan derecesinin başlangıcıdır. Bir hayvan neden hayatta olduğunu sormaz. Bunun hakkında düşünmek istemeyen birçok insan da vardır çünkü  “ne kadar az bilirseniz o kadar iyi uyursunuz”.

Kişi bu hayatta başarılı olmak ister: öğrenmek, bir meslek edinmek vb. Bununla birlikte, bu yaşamın neden bize verildiğini, amacının ne olduğunu, insanın neden yaratıldığını bilmesi gerekirse; ne kadar araştırırsa araştırsın, bu hayatta cevabı bulamayacaktır. Biyologlara, zoologlara, fizikçilere dönebilir ve kimse ona cevap veremeyecektir.

Bilim adamları, maddenin nasıl çalıştığını bilirler. Yine de, maddenin niçin var olduğu, onlar için bilinmezdir; çünkü cevap yukarıdadır, maddenin yukarısında bir sonraki derecede, onun yaratılışından önce olan şeydedir. Eğer bu sorudan rahatsız olursam, o zaman bunu çözmem gerekir çünkü bu benim hayatımı mahvetmektedir. Ne için olduğunu anlamıyorsam, neden bu hayatı araştırmalıyım ki?

Sonunda, kendimi, yeni bir gerçeklik algısı seviyesine göre geliştirmem gerektiğini fark ederim. Eğer gerçekliğin derinliğine girebilseydim, onun sebebini veya kökünü ifşa edebilirdim. Sonra, Kabala Bilgeliği’ni bulurum. Beni yönlendirenin, Kendini ifşa edenin, hangi yöne gidileceğinin ipuçlarını verenin, olayların arkasındaki Yaradan olduğu açıktır.

Kişi, böyle bir çaba gösterdikten sonra, Yaradan ifşa olur. Burada katı yasalar vardır: Nicelik ve nitelik bakımından çabanın ölçüsüne ulaşılır ulaşılmaz, ne kadar yatırım yaptığımıza göre daha yukarı kökü ifşa ederiz. Daha fazla çaba, daha büyük ifşadır. Üst taraftan, gizlenme yoktur; gizlenme bizim yetersiz çabamızdan ileri gelmektedir.

Eğer üst ilahi takdir ifşa olsaydı, bu dünyanın bütün nüfusu otomatik olarak, tamamen erdemli olurlardı. Çaba, kişinin otomatik olarak hareket etmeme, Yaradan’a eşit olma ve sadece ihsan etme dışında kendini düşünmeme konusundaki vaadidir.

Bu yeni Kli, onluda, on Sefirot’ta var olur. O zaman, Yaradan’a dönmek, O’na yakınlaşmak, O’nu düşünmek ve çabalarımızı O’na yönlendirmek için başka bir fırsatımız olmadığını anlarız. Bağ ve iletişim kurabilmek için, Yaradan’a uyum sağlayarak kendimizi yeniden biçimlendirmeliyiz. Bu, ancak kendimizi onluya zorla sokmakla mümkün olur ve onun içinden Yaradan’la eşitliğe ulaşılır.

Yani tüm çabamız, koşulsuzca gruba dahil olmak için olmalıdır. Kendimizi onluya sokarak tüm dünyanın, milyarlarca insanın, tüm evrenin ve manevi dünyaların orada var olduğunu keşfederiz. Dünyamız, onluda var olanlara kıyasla küçük bir kum tanesidir. Orada ruhumuzu buluruz.

The Ten—There I Find My Soul

 

Filed under: 10'lu Gruplar, Grup, Maneviyat, Yaradan | Onlu — Orada Ruhumu Bulurum için yorumlar kapalı

 

Soru: Edinimi olan bir Kabalistin, öğrencilerine manevi derecesini de ifşa etme arzusu var mıdır? Onları kendi seviyesine kadar çeker mi? Yoksa bunu kendini yükseltmek için mi yapar?

Cevap: Öğrencilerime öğreterek, buna göre yükselirim çünkü bu bilgeliği yayıyorum. Ve ortak gelişime katılan her potansiyel küçük ruh, genel ıslah sürecine bağlanır ve herkesi etkiler.

Başka bir deyişle, Adem’in ortak ruhunu, benim vasıtamla sizi içine dahil ederek, etkilerim. Böylece tüm evreni etkilerim.

Soru: Yani, açıkça ilerleme ile ilgileniyorsunuz?

Cevap: Şüphesiz hepinizin ilerlemesiyle ilgilenmekteyim. Ancak bu ilgi, bencil ya da egoist değildir çünkü ben şahsen, tüm sistemin Yaradan’la yapışmaya ulaşmasını isterim. Orada, ego tamamen ortadan kalkar. Sizin sorunuz bir anlam ifade etmez, çünkü Kabala’da özel ve kolektif tamamen eşittir.

The Aspiration Of A Kabbalist Teacher

 

Filed under: Kabala, Maneviyat | Kabalist Bir Öğretmenin Arzusu için yorumlar kapalı