Çocuklarımızı Nasıl Koruruz?

Soru: Uluslararası Çocuk Koruma Günü, 1925’ten beri “yetişkinlerin dikkatini çocuk haklarına, eğitime, şiddetten korunmaya ve yaşam hakkına saygıya çekmek amacıyla” düzenleniyor.

Çocukları korumak sizin için ne ifade ediyor?

Cevap: Her şeyden önce, ebeveynlerden. Böylece ebeveynler onları nasıl yetiştireceklerini anlarlar. Hepsini bana aşılamaya çalışsalar da, çocuklar hakkında ben de çok az şey biliyordum. Ne kadar yetersiz olduğunu hissedebiliyorum. Hiçbir şey bilmeyen ve hiçbir şey anlamayan genç bir çifti, çocukları olduğunda her şeyi bilen ve anlayan insanlara nasıl dönüştürebilirsiniz?

Bu büyük bir problem. İşte tam da bu noktada kendimizle ilgili bir şeyler yapmalıyız. Aksi takdirde toplumumuz, insanlığımız şimdi göründüğü gibi perişan kalacaktır.

Ebeveynlerin bu bebekten nasıl bir insan ortaya çıkarılacağını bilmeleri gerekir. İlk olarak, daha ilk günden ona ne vermek istediğinizi, neye ihtiyacı olduğunu ve sizden ne istediğini anlamalısınız. Bu sözsüz bir bağlantıdır – zihinsel, ruhsal, sinirsel. Çift ve yeni doğan arasında olması gerekendir.

Ve sonra, ebeveynlere onları doğru bir şekilde yetiştirmeleri için gerekli eğitimi, beslemeyi vermeniz gerekir. Kucağında bebeği olan iki kişi için gerekli olan her şeyi.

Soru: Yani ebeveyn olmak aslında bütünüyle bir bilim midir?

Cevap: Elbette! Ve biz insanları buna hazırlamıyoruz. Dolayısıyla bebeklerimiz, çocuklarımız, gençlerimiz, kızlarımız ve erkek çocuklarımızın içinde büyüdükçe potansiyel olarak görebileceğimiz insanları gördüğümüzü söyleyemeyiz.

Hepsi bizim suçumuz. Sonra onları suçlamaya, azarlamaya, onlardan talepte bulunmaya, onları zorlamaya başlıyoruz. Bunu yapmanın yolu bu değil. O zaman artık çok geçtir.

Ayrıca aile içinde, okulda, sokakta, her yerde ilişkilerimizi biraz daha yakınlaştırmamız gerekiyor. Bir çocuk bunların tamamen zıt farklı toplumlar olduğunu hissetmemelidir. Hepsi homojen olmalıdır. Burada toplumu da değiştirmek gerekiyor.

Yorum: Bu zaten “Birleşmiş Toplum Günü”dür, “Çocukları Koruma Günü” değil.

Cevabım: Bu çocukların korunmasıdır. Toplumdan.

Bu aslında bizim işimiz, aksi takdirde eğitimimiz bizi felakete götürür. Yetişkinlerde gördüğünüz her şey, belki birkaç aylık ya da en fazla birkaç yaşında oldukları bir yaşta yapılan her şeydir.

Onlar için bir atmosfer, onları destekleyen ve doğru biçimlendiren, onları bir insana, iyi bir insana, kibar, sevecen ve yardımsever bir insana, yardım etmek isteyen ve başkalarından yardım kabul eden bir insana dönüştüren bir ortam yaratmayı kabul edersek iyi bir gün.

Herkese karşı nazik bir tutum olmalıdır.

Soru: Ve bu sadece ebeveynlerin ve toplumun erdemi midir?

Cevap: Evet. Ve sonra her şeyin gerçekten nasıl değiştiğini görebileceğiz.

Ne yazık ki, bu ögeye yorum yapma özelliği kapatılmış.

"Kabala ve Hayatın Anlamı" Yorumlar RSS Feed

Önceki yazı: