Gelecekteki toplum ne şekilde olacaktır?

Bunun hakkında yazılmış fazla bir şey yoktur. Bizler bunu derece derece, kendi başımıza inşa ve şekillendirme sürecinde keşfedeceğiz. Baal HaSulam tarafından anlatılan kurallar, eşit olacak bir topluma, grup içinde işleyen aynı kurala göre, herkesin eşit olduğuna, herkesin dostlar olduğuna açıkça ortaya koyar.

Dost (haver) kelimesi ”bağ” (hibur) kelimesinden türer. Edebi anlamda birbiri içine ”geçmek”, arzularımızı ve düşüncelerimizi paylaşarak birbirimizi tamamlamak demektir. Bu koşulda bizler bağ içindeyiz. Bu yüzdendir ki, bizim tek endişemiz diğerlerini nasıl ”dolduracağımız” olmalıdır.

Çalıştaylar için ”onlu” gruplar içinde beraber toplandığımızda, bu kuralı yerine getirmeye çalışırız. Bizler yalnızca birbirimizi tamamlamalıyız, tartışmamalıyız ve hiç bir şekilde ”çok bilen” şeklinde davranmamalıyız. Bizim yapmamız gereken tek şey, dostlarımızı tamamlayarak karşılıklı destek sağlamaktır. Başka bir şeye yer yoktur.

Bu Rabaş’ın bahsettiği komün yaşamın kurallarını açıklığa kavuşturur. Bu kural inşa ettiğimiz grubun çekirdeğine konması gereken bir kuraldır. Bir dost zarar veriyor ve diğerlerini rahatsız ediyor ise, bu kabul edilebilir bir şey değildir.Gelecek toplumunu inşa edebilmek için, bizler öncelikle aramızda bunu inşa etmeliyiz ki, diğerleri için bir örnek olsun. İnşa ederken bunun temelinin karşılıklı yardım üzerine kurulmuş olmasına dikkat etmeliyiz ve grup birbirlerine karşılıklı kirli oyunlar vs. oynanan bir yer olmamalıdır. Grubun genel hali bunu yansıtmalıdır.

Ama Baal HaSulam gelecek toplumu üzerine yazar- bir grup değil, fakat toplumu bir bütün olarak-inşa edilmesi ancak bu gelişim seviyesine ulaşıldığı zaman mümkün olan, bencilliklerinden vazgeçmeye ve bunun üzerine yükselmeye hazır olanlar için ve yeni çeşit bir  sosyal ilişkiler düzeni yaratmak isteyenler içindir. Bizlerin onları bu koşula getirmesi gerekir. Yani öncelikle, bütünsel eğitim konusunda yeni kurslar açmak, geniş bir alanda gelişme sağlamak ve de yayılmak bizler için çok önemlidir.

Böyle yaparak, bizler eşitler toplumu yaratırız; kişinin mümkün olduğu kadar ihtiyacı kadarını aldığı, herkesin iyiliği için olabilecek bir toplumu. Herkes normal yaşam için gerektiği kadarını alır ve geriye kalan ise dünyada herkesi aynı koşullara getirecek şekilde yönlendirilmelidir.

Temel ihtiyaçlar dışında başka şey üretilmeyecektir. Fakat bu tüketim maddelerinin azaltılması veya en aza indirilmesi değildir. Hayır, bizler normal insan yaşam seviyesi fazlasından bahsediyoruz. Bu bir sır değildir: bizler eğer doğa ile dengede olamazsak, bizler buna zarar vermeye başlarız ve nitekim, pratikte de aslında bizler içinde yaşadığımız evi mahvederiz.

Gelecek toplumunu inşa etme kuralları çok basittir. Bizler gruplarımızla iken fiziksel olarak bunu hissederiz. Derece derece grupların ilerleme seviyesine göre ve onların ”’uydularına” (Kabalist olmayan ama bütünsel eğitim ile meşgul olan gruplar) göre yeni topluluklar  meydana çıkacaktır. Derece derece onlar sınırlarını, alanlarını genişletecekler ve kendi kurallarını inşa edecekler, okullarını ve diğer kurumlarını başlatacaklardır. Derece derece, daha da fazla bağ içinde olacaklardır.

Diğer yandan, bu süreç Yukarıdan idare edilebilir. Bizler yukarıdan denemeye başlarız; nitekim herhangi bir kriz yukarıdan başlayıp aşağıya iner; her şey baştan bozulmaya başlar. Bizler görüyoruz ki, bir çok ülke bütünüyle buhranlı durumlar içinde ve hükümetlerin er ya da geç  insanları ıslah edecek bir bilgi sisteminin olduğunu idrak edeceğine inanıyoruz. Nitekim medeniyetimizi bu şekilde ıslah edebileceğiz.

Umuyoruz ki çok fazla kan kaybetmeden bu açıklığa kavuşur.

Özetlersek: Şayet kişisel olarak ilerleme sağlamak istersek, bu yalnızca genişleyebilirsek mümkündür. Eğer bir grup genişlemeyi durdurursa, genişlemez ise ilerlemesini durdurur. Nitekim bu içine yeni insanlar katılmadığı için değil; bizlerin yalnızca kalan nüfus ile elimizden gelen en iyi kapasite ile çalışması gerekir. Bunun için, her şeyden önce bizlerin organize olup kendimizi hazırlamamız gerekir. İşte bu yüzden, integral eğitim  metodolojisi üzerinde yoğunlaşmak bu sebeple önemlidir.

Bazılarınız bunu bir yük olarak, gerekli veya gereksiz ve hatta tehlikeli olarak da görebilir. Fakat bu bir yük değildir; bu aynı Kabala, aynı çeşit toplum organizasyonu veya aksine ruhun parçaları olup, hepsi bir ruha ve bir koşula yani ”dostunu sev” prensibine gelir. Burada yeni olan bir şey yoktur; bu yalnızca aramızda var olan bağ yasasına ait açıklamalardır. Bu yasalar belli, normal olan bir insanın konuşma dili gibi, yalnızca Kabalistler’e değil de herkes için belli olan, açıklığa kavuşan yasalardır. İşte bu kadardır; daha fazlası değildir.

Gruplarımız bile Kabala Bilgeliği konusu bölümleri ile ilgili ve kolay şekilde uygulanabilecek şekilde, ciddi şekilde çalışma yapmak ve üzerinde yoğunlaşmak üzerine eğilmişlerdir. Buna benzer şekilde bizler de, diğerlerine gerçekte kolaylıkla uygulayabilecekleri kuralları öğretiyoruz.

Krasnoyarsk Kongresinden, 14.6.2013, Ders 4

Filed under: Eğitim, Toplum - Yorum yapılmamış→

Tora (, ”Exodus”, 21:18-21:19: Ve eğer erkekler kavga ederlerse ve biri diğerine bir taş ile veya bir yumruk ile vurursa ve ölmez de hasta olup yatağa (onun) hapsolursa, eğer kalkar ve destek ile dışarıda yürürse, ortada saldırgan bir kimse kalmaz; onun yalnızca (ödeme) kendi (mecburi) tembelliği için vermesi gerekir; ve kendi tedavisini karşılamalıdır.   

Dünyasal açıdan baktığımızda, bunun ne hakkında olduğunu anlarız, fakat daha derinden incelediğimizde bizler bunun çok daha fazla karmaşık olduğunu keşfederiz. Bu topluma kendisinin yaşadığı zorluklar ve sıkıntılar sonucu adapte olan bir kişi hakkında, normal olmak, bunun bütünsel parçası olmak hakkındadır ve her kim bu yarayı açtıysa, onun bunu karşılaması gerekir.

Soru: İçsel çalışmada ”ve biri diğerine vurur” ne anlama gelir?

Cevap: Kişi bütün dünyayı içine dahil eder ve içinde bir savaş var ise, kişinin kendisinin hakim olması ve kendi seviyesine göre, neyin ”kendisi için” ve ”kendisine karşı” olduğunu açıkça ve kesin bir şekilde göz önünde tutmalıdır.

Daha üst bir mahkeme vardır, bölgesel, yöresel vs.. bu demektir ki, ortaya çıkan problemlerin derinliğine göre değişik seviyeler vardır. Bu problemler insanlar arasındaki basit bir diyalog ile çözülebilir. Bazı problemler vardır ki, onlarda da üçüncü bir şahıs aracılığına ihtiyaç vardır. Tora üçüncü şahısın aracılığı konusunda yazar, yani özel durumlarda ne yapılması gerektiğine hakim karar verir.

Bu bizim davranışımız içindeki üç çizgi hakkındadır. Bazı durumlar vardır ki, özel üst güçler aracılığı ile koşullar vs. ile çözümlenir.

Tora hapis konusuna değinmez. Tora’ya göre, yalnızca yetersiz değil ama aynı zamanda da kişiyi toplumdan izole etmek de kişiye zararlıdır. Kişiyi toplumdan izole etmek gibi daha büyük bir ceza yoktur; nitekim kişi kendisini orada tamamlar ve şayet onun bundan bağını koparır iseniz, ölü sayılmış olur. Yani izole olunamaz. Bizler kişiyi bir gruptan diğerine uzaklaştırabilir, ona daha uygun olacak şekilde onun seviyesine uyacak şekilde yönlendirebiliriz.

Geçmişte, mülteciler için sığınılacak şehirler vardı. Bu kişiler günah niyetinde bir suç işlediklerinde oraya kaçarlardı. Fakat o şehirden ayrılırsa, yakalanıp cezalandırırlardı. Sığınma şehrine gitmesi, mülteci konumuna girmesi ise o kişinin ıslahı idi.

Bu demektir ki, Üst İlahi Güç, kişinin üzerinde öyle bir şekilde işlevini sürdürmüştür ki, niyet etmeden başka birisini öldürmüş veya diğer kimseye bir zararı dokunmuştur. Bu demektir ki, bu harekette yer almamış, kendi açısından buna niyet etmemiştir. Fakat içsel açıdan bakıldığında, bu davranışı kendi doğasının ve o kişi ile bağının bir parçası olmuştur. Ortaya çıkan şey ise, niyeti bu olmasa da, kişiye zararı dokunmuş veya kişinin ölümüne sebep olmuştur. Şimdi bunu düzeltebilmesi için uzağa gitmesi gerekir. ”Ceza” kelimesi Tora’da yer almaz; orada yalnızca ”ıslah” kelimesi geçer.

Kabtv’den, ”Ebedi Kitabın Sırlarından”, 29.4.2013   

Filed under: Maneviyat, Tora - Yorum yapılmamış→