Soru: Kişi düşüşleri esnasında ona destek veren ve onunla ilgilenen büyük bir grup tarafından sarmalanmışsa bu harika birşey. Peki ama münferit olan ve en yakındaki Kabala grubundan çok uzaklarda oturanlar, örneğin Avrupa’daki gibi maneviyatla pek ilgisi olmayan çevrelerde yaşayan diğerleri ne yapacaklar?

Cevap: Fiziksel yakınlığın maneviyat üzerinde pozitif bir etkisi olduğunu düşünüyoruz ama bu ille de böyle değil. Kişi eğer ilerlemek için büyük çaba sarf ederse ve nerede olursa olsun bağlantı kurabilirse her zaman diğerlerinin yanına daha hızlı gidip onlara yakın olduğundaki durumdan daha fazlasını elde eder. En azından altı aylık bir müddetten sonra diğerleriyle bağ kurmaya çalışmak her zaman için daha faydalı. Etrafımızı saran bedenlere odaklanmamalıyız, onlar aracılığıyla manevi koşulları görmeye çalışmalıyız.

– 28/07/10 tarihli Günlük Kabala Dersinin (Panim Meirot uMasbirot Kitabına Giriş) dördüncü kısmından alıntıdır.

Filed under: Grup, Kabala - Yorum yapılmamış→

İhsan etme niteliğini “çirkin bir güzellik” (egomuza gözüktüğü şekilde, Tshuva Mi Iri diye adlandırılan bir koşul) seçtiğimizde, onunla bir süre yaşadıktan sonra sevgi koşulunu (15^th Av) – ihsan etme rızası için almak (Tshuva Mi Ahava) – hissetmeye başlarız. Mega Kongreyi henüz tamamladık, bu kongrede Yaratan’ı edinmek için güzel ama egomuza göre çirkin “Gelin”’i çabalarımız sayesinde ifşa ettik.

Ancak hayatta da sık sık olduğu gibi şimdi “düğün” sona erdikten sonra egoizmin sürekli büyümesi ve değişmesi yüzünden sorunlar ifşa ediyoruz. Ona verdiğin hiçbirşeyle memnun olmayan çirkin ve huysuz bir kadınla evlendiğin şimdi açığa kavuşuyor. Ancak gerçek şu ki o senden ihsan etmeyi talep ediyor: ama sen egoizm tarafından etkilendiğin için, egoizmini doldurmak için ilhamı ve arzuyu kaybediyorsun.

Gerçekte güzel, zengin ve asil olanın kesinlikle ihsan etmek için olan özgecil arzu olduğunu anlamak için “Mantık ötesi inanç”’la (egoizm yerine ihsan etmek ile) çalışman lazım. O bütün iyi niteliklere sahip, sadece sen bunu görmüyorsun!

Umut edelim ki egoizmin bu yeni büyüme safhasından geçip gidelim ve ıslahı edinelim. Ondan sonra “zavallı ve çirkin” Malchut’u görmek yerine ihsan etme niteliğinde ifşa olacak onun tüm güzelliğini göreceğiz. Bu koşul “sevgi günü” diye adlandırılır (15^th Av).

– 26/07/10 tarihli Günlük Kabala Dersinin (15^th Av) birinci kısmından alıntıdır.

Filed under: Kabala, Maneviyat - Yorum yapılmamış→

Rabaş’ın Yazıları, makale “Toplumun amacı (1)”: “…dünyanın tamamı Yaratan korkusu için yaratıldı.”

Herşeyi “kendi içime” çekmeyi istemekte egoist duyularımızla algılayamadığımız yüce bir amaç var. “Kendimden” çıkmak “dışımda olan” için endişelenmek manevi korku (Yirat Hashem) diye adlandırılır.

Şu anda kendimi ne şekilde korumak ve doldurmak hakkında kaygı duyuyorum, bu kendisi için korkmak diye adlandırılır. Bilinç altında sürekli bize faydası olan şeyleri kendimize çekmek ve bize, egoizmimize zarar verecek şeylerden uzaklaşmakla alakadar oluyoruz. Aksine manevi korku kendi dışımda olan için korku yaşamam demektir. Tıpkı çocuğu için endişelenen, onu düşünen ve kendini sürekli onunla özdeşleştiren bir anne gibi diğerleri için, Yaratan için endişeleniyorum.

Komşuma için duyduğum bu korku ve endişede, kendimin (kişinin egoizmi) dışında, Üst Realiteyi hissediyorum.

23/07/10, Mega Kongre Ders 1

Filed under: Kongre, Rabaş - Yorum yapılmamış→

Gelecekte insanlığın sadece %5’i tüm dünyaya “var olmak için gereken şeyler”’i sağlamak için çalışacak, diğerleri ise manevi amacın öneminin tanıtımı üzerine çalışacak. Buna alternatif olarak %100’ün tamamı manevi ıslah ile meşgul olacak ve kendilerine “var olmak için gereken şeyler”’i sağlamak için günde bir saat çalışacak.

Tüm ruhlar arasındaki manevi bağlantıları geliştirme çalışması süreklidir. Yaratan bu dünyada ifşa olmalı, yani bu dünyadaki her insan sizin maneviyata olan arzunuzdan ve onun önemine olan hissiyatınızdan ilham almalı. Buna karşılık onlar kendi taraflarından size aynı şeyle ilham verecekler. Birbirinize verdiğiniz ilham ölçüsünde arzu edeceksiniz ve birbirinizle bağ kurabileceksiniz.

Bugün Kabala’nın dağıtımının çalışmasına daha henüz başlıyoruz. Dağıtım sadece bilginin dağıtılması (kitaplar, internet ve TV gibi) ile ilgili değil aynı zamanda her birey ve diğer herkes arasında bir bağ oluşturmakla da ilgili. Bu ıslahın pratik uygulaması.

Hepimiz Yaratan’ın yada manevi dünyanın içerisinde ifşa olduğu ortak Kli’nin içindeki bağlantılar sisteminin içinde bulunduğumuzdan dolayı herkes bunun üstünde çalışmalı. Dağıtım her insan için kendisini ıslah olmuş sisteme ayarlaması için bir fırsat.

Bu yüzden Kabala’nın dağıtımının bir görev değil ıslah eyleminin kendisi olduğunun farkına varmalıyız. O sizin dünya ile bağlantınız.

– 17 Kasım 2009 saat 9:09’da gönderildi.

Filed under: Dağıtım, Kabala - Yorum yapılmamış→

“Panim Meirot Masbirot Kitabına Giriş” Madde 22: Her nesilde erdemli ve kötü eşit ağırlıkta olmalıdır. Ancak bu böyle değildir ve her bir erdemliye karşılık binlerce yararsız kişiye rastlıyoruz. Bilmelisiniz ki yaratılışın içerisinde iki çeşit yönetim vardır: a) niteliksel bir güç; b) niceliksel bir güç

Sitra Ahra’nın ayaklarında gezinen bunların gücü yetersiz, adi ve alçak, istenmeyen ve amaçsızdır ve saman çöpü gibi rüzgarda savrulur. Öyleyse bunlar gibileri, yolları arzu ve hedefle açık olan ve kalplerine ufacık eğilimler getirmek için Üst ışığın bir ayağının önlerinde yeterli derecede gece gündüz parladığı alim kalpli insanlara nasıl herhangi birşey yapabilirler?  Bu yüzden niceliksel güç herhangi bir niteliğe ihtiyaç duymadığından, O Yaratılış’ta niceliksel gücü sağladı (ve herhangi bir niceliğe ihtiyaç duymayan niteliksel gücü).

Bütün insanlar farkında olmasalar da ruhları aracılığıyla tek bir sistemde bağ içerisindeler ve bir Kabalist’in tek başına tüm dünyayı ıslah etmeye muktedir olmasının nedeni budur. Erdemli bir kişi, onların sıradan dünyevi arzuları büyük tek bir egoist arzuda (Kli) toplandığından ötürü her nesilde milyarlarca sıradan insana ihtiyaç duyar. Bir Kabalist bununla çalışır ve bunun üzerine “İhsan etme rızası için” niyetini inşa eder.

Daha sonra Kabalist onların katılımları olmadan onların arzularını kullanır ve ıslah eder. Dünyanın her yerindeki milyarlarca insanın ortak arzularını onun ihsan etme rızası için niyetiyle birleştirmelerine zorunlu kılar. Böylece onları ıslaha doğru ilerletir. Bu dünyada meydana gelen herhangi bir ilerleyiş (teknoloji, toplum ya da kültür) bu dünyaya Islah Eden Işığı çeken bir kişiden kaynaklanır. Başka türlü “Işık yarattığı arzuyu yönetir ve onu harekete geçirir” koşulundan ötürü bu dünya cansız ve değişmeden kalırdı.

Dünyamızı gelişiminin programı gereğince Işığı bu dünyaya çeken Kabalistler olmadan düşünmek imkansızdır. Şöyle yazar “Erdemli bir insan dünyanın temelidir.” Bu kesinlikle doğru. Erdemli kişiler ortak ruhların isteklerini kullanarak Işığı kitlelerin arzularının içerisine çekerler. Bu dünyamıza hayatta kalması ve manevi ilerleme için uygun olana dek nesilden nesle gelişmek için bir şans verir. Ve bizim neslimizde gerçekleşen şey tam olarak budur.

İnsanoğlunun bu dünyadaki gelişimi erdemliler tarafından çekilen Işıktan kaynaklanır. Yaşamımız sanki bu dünyadaki fiziksel çalışmamıza bağlıymış gibi gözükür: yeni şeyler yaratmakla başlayarak, çevre araştırmaları yada yeni elektrik istasyonları inşa etmek. Fakat eğer bir Kabalist  tarafından çekilen, bu dünyada beliren Işık olmasaydı hiçbirşey bize ifşa olmazdı.

Bu Işık kendini diğer herkesin arzularında kıyafetlendirir ve onları açığa çıkarır, herhangi bir harekete, ilerleyişe, keşiflere ve dünyadaki evrime neden olur. Aşağıdan cereyan eden bir değişiklik yoktur; herşey bize Yukarıdan iner.

– 22/07/10 tarihli Günlük Kabala Dersinin (“Panim Meirot Masbirot Kitabı’na Giriş”) dördüncü kısmından alıntıdır.

Filed under: Kabala - Yorum yapılmamış→

Zohar, Bölüm “Lekh Lekha (Çık)” Madde 116: Dünyadaki herşeyin Yaratan’dan geldiğini, sadece O’nun yaptığını, yapıyor olduğunu ve dünyadaki bütün eylemleri O’nun yapacağını bilmeyen ve anlamış gibi gözükmeyen dünyanın kötü insanlarına yazıklar olsun. “Sonucu baştan açıklamak” diye yazdığı gibi O herşeyin sonuçta gözler önüne serileceğini önceden biliyor. Ve O seyrediyor ve onları tekrar etmek ve belli bir süre sonra onları kusursuzca yapmak için başlangıçta işler yapıyor.

Eylemin sonucu başlangıçtaki planda yatar. Herşey Bina’dan Keter’e ve Keter’den Bina’ya geri döner. Onların arası, Üst Seviyedekiyle bağlantı kuran bir Partzuf’un üst kısmı, Bina’nın ZAT’ından ve aşağıya Malchut’a kadar olan Partzuf’un alt kısmı üzerindeki tüm çalışmanın meydana geldiği yerdir.

Biz Malchut’un içindeyiz ve bulunduğumuz yerden ne Bina’da meydana gelen eylemlerin sebeplerini ne de tüm bunların yol açması gereken amacı – Keter’den gelen – görmüyoruz. Zıt niteliklere sahip olduğumuz için onlara zıtız. Malchut Bina’nın niteliklerini edinmediği sürece Keter’i, Üst Yönetim’i anlayamaz.

– 22/07/10 tarihli Günlük Kabala Dersi’nin (Zohar) ikinci kısmından alıntıdır.

Filed under: Zohar - Yorum yapılmamış→

Dünya Kabala ilminin kitlelere ifşa olduğu bir zamanı, “Mesih’in zamanı” diye adlandırılan yeni bir dönemi geliştiriyor ve bu çağa adım atıyor. Birçok insan kendilerinin ve dünyanın ilerleyişi için oluşturulan planı anlamaya başlıyor. Artık kitlelerin rızası olmadan arzuları geliştiren bir Kabalist yok. Şimdi insanlar tıpkı yetişkin çocuklar gibi kendi bilinçli gelişimlerini talep ediyorlar. Hochma’nın Işığı (Yaratan’ın yaratılanlara ifşası) dünyada ifşa olmaya başlıyor.

Eskiden yalnızca bir Kabalist  ve diğer birçok birey vardı ama şimdi bir araya gelmeye başlıyorlar. Geçmişte bir Kabalist kendi seviyesinde kitlelerin arzularını ıslah ederdi ama şimdi onlarla beraber çalışmak için onların seviyesine inmesi gerekli. Kabalistlerin onların arzularının ön ıslahını yapmaları sebebiyle insanlar yükseliyor ve Kabalist onu anlayabilmeleri için onlara doğru alçalıyor.

Örneğin Baal HaSulam Yaratan’dan kendisini insanların onu anlayabileceği dilde konuşabileceği bir seviyeye alçaltmasını talep ettiğini önceden bildiriyor. Şu anda Kabalist ve kitleler ortak çalışma aracılığıyla birbirleriyle bağ kurmuş olsalar da kitlelerden gelen bilinçli bir arzudan dolayı Üst Işık hala yalnızca onun kanalıyla gelir. Bunun sonucu olarak dünyada pozitif değişiklikler meydana gelir. Üst Işık olmadan dünya hiçbir şekilde var olamaz. Bu nedenle Kabalistler (Yechidei Segula) nesilden nesle ayrı şekilde çalıştılar.

Ancak şimdi herşey farklı. Bugüne kadarki bütün nesiller boyunca yapılan tüm hazırlıklar sebebiyle “Küçükten büyüğe herkes Beni bilecek” dizesinin gerçekleşmesi için ortak bilinçli eylemlere başlamamız gerekli. İnsanoğlunun Israil halkının Kabala ilmine sahip olduğunu öğrenmeye ihtiyacı var. Bunu hep birlikte ifşa etmek için ortak kırık ruha yardım etmeliyiz ki böylece “Dünya milletleri Israil’in oğullarını Üçüncü Tapınağı inşa etmeleri için omuzlarında taşıyacaklar.”

Hepbirlikte ruhlarımızın ıslahının metodunu (birleşme) edinmeliyiz ki böylece Yaratan İfşa oluşuyla bizi doldursun. Bunun için karşılıklı çalışma gereklidir ve bu yüzden ortak görevimizi anlatmak için dünyanın tüm milletlerine dönmeliyiz. Kabala ilmini onların talebi doğrultusunda gizlilikten ifşa etmeliyiz ve hep birlikte – onlar bizim ve biz onların sayesinde – bu metodu gerçekleştiriyoruz. Bu yüzden bugün dünya çapında Kabala çalışan insanlardan oluşan bir grup var. Gerçekte dünyanın bütün sistemindeki bu doğru ilişkiye bizi onlar getirecek. Bugün bizimle çalışan herkes kalpteki noktaları olduğundan “Israil”  (“Yashar El” – Yaratan’a doğru yönelen) olarak anılacaklar. Ancak onlar sayesinde dünyanın gerçek milletlerine, kendi başlarına maneviyata uyanamayanlara doğru ortaya çıkacağız. Baal HaSulam’ın dediği gibi “Kabala bilgeliği Israil’in sınırlarını aşacak ve tüm dünyayı dolduracak.”

– 22/07/10 tarihli Günlük Kabala Dersi’nin (Panim Meirot uMasbirot Kitabına Giriş) dördüncü kısmından alıntıdır.

Filed under: Kabala - Yorum yapılmamış→

İlk insan yalnızca ihsan etme Kelim’i Galgalta ve Eynaim ile yaratıldı. Alma arzularına, AHP’a sahip olmadığı için hala onları edinmeye ihtiyacı vardı. Ve sadece başlı başına alma arzularına değil ıslah olmaya hazır arzulara yani içinde ihsan etme kıvılcımlarını barındıran arzulara ihtiyacı vardı.

Galgata ve Eynaim bir kişi değil Cennet Bahçesinde bir melek olduğu için Galgata ve Eynaim’i ıslah etmeye gerek yoktur. Gerek duyulan şey ıslah olmak için tüm hazırlıklarıyla birlikte kırık bir ruha sahip bir insandı ve kırılmanın meydana gelmesinin sebebi budur.

Ancak kişi kırık (bozuk) olduğunu hissetmediği için – kişi bu şekilde doğdu! – yalnızca kırılma yeterli değildi. Kırılma, kişinin kendini ölçmek ve içinde bulunduğu koşulun farkına varmak için kıstas olarak alabileceği Işık ile bir bağlantısı yok. Şimdi bozuk olduğunu anlaması için yavaş yavaş kendi içindeki açıklamaları toplamalı. Ve bunu iki bileşen sebebiyle yapıyor: kendi zevk alma arzusu ve ihsan etmenin kıvılcımı. Her ikisinin de geliştirilmesi gerekli.

Kişi hayal kırıklığı koşuluna ulaşana kadar birini diğerine kıyasla inceleyerek bununla meşgul olur. Ondan sonra insan olmak için ıslaha başlayabilir.

– 19/07/10 tarihli Günlük Kabala Dersi’nin (“Panim Meirot u Masbirot Kitabı’na Giriş) dördüncü kısmından alıntıdır

Filed under: Kabala - Yorum yapılmamış→

Soru: Eğer İbrahim ve Lot’un her ikisi de kişinin içindeyse nasıl oluyor da biri kusursuz ve Yaratan’ın mekanında ikamet ediyor iken diğeri kötü olanla kalıyor?

Cevabım: İbrahim Lot olmadan Elon Moreh’e (Yaratan’la birleşmenin yeri,  Brit – Yaratan’a yapışma – seviyesi) ulaşabilir mi? Eğer kişi evvela bir Klipa’ya (egoist arzu) sahip değilse kutsallığı (ihsan etme niteliği) nasıl edinir?

Şöyle yazar: “Kötü eğilimi Ben yarattım ve onu ıslah etmek için Tora’yı verdim.” Dünyada kutsallık yok. Yaratan Klipa ya da bayağı, kötü bir niyet yarattı. O iyiyi yaratmadı. O “Kötü ve iyi eğilimi Ben yarattım. İyi olanını seç.” demiyor. Aksine “İyiyi sen yapacaksın (Benim yarattığım kötülüğü ıslah ederek). Ama kötülüğü yaratan Benim.” diyor.

Kişi eğer ne Lot’a ne de Sodom’a sahip değilse Yaratan’la ilk birleşmesinin yeri olan Elon Moreh’e nasıl ulaşacak? Kişi bu seviyeye ancak ıslahlar yaptıktan sonra ulaşacak. Bu yüzden ayrışacakları zamana dek Lot İbrahim’e yakın olmalı. Ancak Lot pek çok zaman geri döner. Bu şekilde kişi ayırt eder.

Tefrikler (ayırt etmeler) ve ıslahlar olmadan kutsallığın (ihsan etme niteliği) yoktur. Kutsallık kendi kendine var olmaz –biz onu inşa ederiz. Başaracağımızı umut edelim!

-19/07/10 tarihli Günlük Kabala Dersi’nin (Zohar) ikinci kısmından alıntıdır.

Filed under: Kabala - Yorum yapılmamış→

Soru: Eğer herşey önceden hazırlanmışsa bu süreç içerisinde yaratılanın katılımı nerede işin içine giriyor? Herşeyi Yukarıdan alıyormuşuz ve herşey önceden belirlenmiş gibi görünüyor…

Cevabım: Tabii ki! Eğer oğluma inşa etmesi için bir Lego verirsem yada yemesi için mama getirsem, fabrika ve labaratuvarlarda yaratılmış bu iki şey önceden hazırlanmamış mıydı? Herşey önceden hazırlandı ama aynı zamanda bir çocuk önceden hazırlanmış bu araçlar sayesinde büyüyor ve bağımsızlaşıyor. Büyümeye çalışıyor ve bundan dolayı önceden onun için hazırlanmış olan herşeye bağlı olarak kendi kişiselliğini geliştirip olgunlaştırıyor. Bu şekilde gelişiyoruz.

Buna nedenle “Ambarda bizim için uzun zamandır bekletileni yiyeceğiz” diye yazdığı gibi, burada yeni birşey yapamayız. Herşey önceden içimize aşılanmış Reşimot’a (bilgilendirici manevi gen) göre vuku bulur. Ancak içimizde bu Reshimot ifşa olsun diye Işıkları çekeriz. Ne yapmamız gerektiğini anlamak ve açıklığa kavuşturmak için Saran Işığı çekeriz.

Yaratan’ın eylemlerine bir ortak gibi iştirak ederiz. Bu nedenle işimiz Yaratan’ın işi diye adlandırılır. Ancak bu işten O’na benzemeyi öğreniriz ve “gebelik” seviyesinden “beslenme” seviyesine ve sonrasında da “olgunlaşma” seviyesine ilerleriz.

Ve sonra “sevgi yoluyla geri dönmek” seviyesinde Yaratan’ınkine benzer eylemler gerçekleştiririz. “Yaratan’a benzer” ne demek? Güçler O’nun ve biz sadece ne yapılması gerektiğinin ve nasıl yapılması gerektiğinin farkına varıyoruz. Mutlak Islaha (Gmar Tikkun) ulaştığımızda bu Yaratan’ın bizim üzerimizdeki tüm eylemlerini bu eylemlerde aktif ortak olarak ifşa ettiğimiz ve onların yerine getirilmesini arzuluyoruz anlamına gelir. Hepsi bu kadar daha fazlası değil.

Ve ıslahın sonunun ardından her yönden Yaratan’a benzediğimde orada daha büyük bir ölçüde kendi kendime, Üst Güçten bağımsız bir şekilde gerçekleştirdiğim başka eylemlerin olması mümkündür. Ancak bunun anlayışına sahip değiliz. Kabala ilmi daha ileriki safhalara dair bize birşey söylemiyor.

Bu nedenle kendimizi ıslah ediyoruz diye yazar. Gerçekleştirilen her eylemle kendimi ıslah ediyorum, yani hemfikir oluyorum, arzuluyorum ve o aynı eylemle tüm kalbimle kaynaşıyorum . Bu şekilde son ıslaha ulaşıyoruz.

– 15/07/10 tarihli Günlük Kabala Dersi’nin (Zohar) ikinci kısmından alıntıdır.

Filed under: Kabala - Yorum yapılmamış→