Soru: Üst dünyaları ve ruhun yapısını incelemenin çok önemli olduğunu söylediniz, çünkü bu manevi gelişim için en önemli şeydir. Fakat grupta ruhun yapısını incelemek istemeyen dostlarımız varsa,  onunla ilgilenmiyorlarsa, hala ilerleyebilirler mi? Arzuları yoksa manevi dünyaya ulaşabilirler mi?

Cevap: Dünyamızda çok farklı insanlar vardır ve her birinin tamamlanmış yaratılışta bir yeri vardır. Bedensel olarak doğan her insan kendi içinde, genel ruhta onun yeri olan, bir noktaya sahiptir.

Bu nedenle kimseyi reddedemezsiniz. Tek bir kişiyi bile. İnsanlığın en vahşi adamı olabilir; buna rağmen,  yine de ıslah olması ve ortak sistemdeki, ortak ruhtaki (Adem)  yerini alması gerekir.

Bu nedenle eğer bir kişi ruhun yapısını çalışmak istemiyorsa veya çalışamıyorsa, ona çekilmez ve onu anlamaz, müdahale etmediği sürece, Kabala’da “zorlama yok” koşulu olduğundan, o zaman onu yalnız bırakırsınız.

Zorlama yok ne anlama gelir? Seni onun gibi olmaya zorlamaz, o sessizce oturmayı ve grubun içinde erimeyi kabul eder, zira o içinizdeki bir tohum gibidir, bu yüzden onu yalnız bırakmalısın. Zarar vermediği sürece.

Bu tür insanlar yakın tutulmalıdır. Yavaş yavaş buna alışmaya, bir şeyler hissetmeye başlayacaklar. Burada hiçbir şey yapılamaz. Bu çok zordur. Ben de böyleydim: bunu kabul etmedim, bunun tam olarak ilerlemenin bir yolu olduğunu anlayana kadar, bunun için hiçbir arzum yoktu.

Kişi Yaradan’ın yollarını bilemez ve bu yüzden ilerlemek zorundayız. Pek çok farklı koşullardan geçtim ve bu yüzden kişinin sabrının olması gerektiğini söylerim ve eğer kişi zarar vermemekteyse, bırakın bizimle olsun.

Everyone Has A Place In The General System Of Adam

Filed under: Kabala, Maneviyat | Adem’in Genel Sisteminde Herkesin Yeri Vardır için yorumlar kapalı