Şöyle denir: ‘‘İhsan etme Kabı ağzına kadar dolmalıdır.’’ Işığın üzerimde çalışması için, Işık’tan bunu talep etmeliyim böylece Işık, tüm arzularımın dışından düzeltmelidir.

Bunun ne tür bir arzu olduğunu ve kendimin hangi kısmından talep edeceğimi bilmiyorum ancak bu tam bir ölçü olmalıdır. Nasıl gerçekleşeceğini ve gerekli arzuları bulmak için doğru yolda gidiyor olduğumu bilmiyorum. Sürekli kendimi mümkün olduğunca ihsan etme aksiyonuna, düşüncelerine ve arzularına vermek için ve Yaradan’ın benim için organize etmiş olduğu doğru haykırışa gelmek için grubun içine dâhil olmaya çalışmalıyım.

Doğru dua zaten Işığın etkisinin bir sonucudur. Her şeyden öte hazırlıktan başka yaptığımız bir şey yok. Dua’nın kendisi birçok adım ve hazırlığın, duadan önce duanın sonucudur.

Işık karanlığın içerisinde çaresizlik ve güçsüzlük koşulunda küçük ışımalarla bizi ta ki kişi tüm aklını ve kalbini dolduracak ve kendisi üzerinde hüküm sürecek olan ihsan etmenin kölesi olmaktan başka yapacak hiçbir şeyin olmadığına hazır hale gelene kadar aşama aşama etkiler.

16.09.2013 Tarihli Günlük Kabala Dersinin Hazırlık Bölümünden

Filed under: Maneviyat - Yorum yapılmamış→