Yorum: Bir insanın, ancak ruhuna ne yaptığının perspektifinden görerek düzeltilebileceğini söylüyorsunuz. Yani, bir suç işlerken, neden-sonuç ilişkisinin bütün resmini hayatın kısa bir döneminde değil, genel kapsamı içinde ortaya koyduğumda, ebedi tarafıma ne yaptığımı görüyorum.

Cevabım: İnsan kısa bir yaşam süresi içinde bile her şeyin birbiriyle bağlantılı olduğunu hissedebilir, ortak bir sisteme bağlı olduğunu anlayabilir ve diğer tüm insanların kendisinin bir parçası olduğunu, hayatın kısa olduğunu anlamaya başlayabilir, çok geçmeden de – ya bu yaşamda ya da sonrakinde – başkalarına zarar vermekle temelde kendisine zarar verdiğini keşfedecektir.

Üstelik bu, kendisine verdiği en doğrudan zarardır çünkü gerçekte hepimiz bir bütünü temsil ediyoruz. Biz sadece bu sistemi görmüyoruz çünkü o, bedenimizden ayrıldığımızda bize ifşa olur.

Kişi, ona bir şekilde hissetme fırsatı verirseniz, bu yaşam sırasında veya beden öldükten sonra bedeni terk etme özelliklerine hakim olmaya başlar.

Ancak bu mümkündür. Kabala’nın meşgul olduğu şey budur – tek bir bütün olduğumuz hissine hakim olmak için bir metot. Ancak bu durumda kişi, kendisine karşı olduğu gibi başkalarına karşı da farklı bir tutuma sahip olacaktır. Bu yüzden şöyle yazılmıştır: “Komşunu kendin gibi sev” çünkü bu şekilde evrende gerçekten var olan ve sadece bizden saklı olan tek doğru koşula geliriz.

Gizli dünya -hissedemediğimiz dünya- hepimizi tek bir bedenin hücreleri gibi, tek bir bütün olarak içine dahil eder.

Filed under: Kabala, Maneviyat | Sonsuz Parçanızı Hissedin için yorumlar kapalı