Soru: İnsanlar sosyal ağlarda iletişim kurduklarında, gerçekte olduklarından daha iyi görünmek için birbirlerine yalan söylemekteler. Öte yandan, doğrudan görüşmekten daha samimidirler. Yani, gözlerinin içine baktığımda gerçeği söylemek benim için daha zordur. Ve ekran aracılığıyla iletişim kurduğumuzda, çok daha kolaydır.

Birbirimizle fiziksel olarak iletişim kurmayı ve birbirimizin gözlerine bakmayı bıraktığımız anda, ne kaybettik?

Cevap: Diyebilirim ki doğrudan iletişim, biraz hazırlık yapmayı, kendinin üzerine çıkmayı ve başka bir kişiye dahil olmayı gerektirir. Ve ekran aracılığıyla iletişim, hem de gizli kimlikleyse, iletişim değildir, bu, sizin düşünceleriniz ve görüşleriniz bile olmayan, ekranı doldurmak istediğiniz bir şeylerin tek taraflı bir ifadesidir.

Sorun şu ki, İnternette iletişim için nicelik veya nitelik olarak bir sınırlama yoktur. İşte bu yüzden, tamamen alçalttığımız bir alana girdik. Başkalarının ne düşündüğünü umursamıyoruz,  İnternet bağlantısına katılımımızın bir sonucu olarak neler olur umursamıyoruz. Kısacası, insanlık kendini pislikle seyreltmektedir.

Soru: Geleceğin sanal topluluklarını nasıl hayal ediyorsunuz?

Cevap: Geleceğin sanal toplulukları, bu çocukluk çağı hastalığını aşacak ve insanlığın doğru gelişim ihtiyacına dayanan net ve katı yasaları kabul edecektir. Bu, insanların öğrenmesini sağlayacak ve bunun için zamana, enerjiye ve kaynaklara sahip olacaklar.

İnsanlar sadece ahlaki değil, aynı zamanda ulaşmaları gereken manevi seviyeye göre öğrenmeye başlayacaklar. İnternetin tamamı bu şekilde gelişecek.

Filed under: İnternet, Toplum | İnternet İletişiminin, Çocukluk Çağı Hastalığı için yorumlar kapalı