Dr. Michael Laitman, Oren Levi ve Yael Leshed-Harel ile söyleşide

Nihai deneyim, tüm gerçekliğin kaynağı olan üst gücü, Yaradan’ı keşfetmektir. Çocukları deneyimlerden geçmeden önce hazırlamak ve eğitmek ve daha sonra kendilerini nasıl koruyacaklarını öğrenmek için bunları özetlemek faydalı olacaktır. Aile içi şiddet gibi travmatik olaylardan geçerken onların özel muameleye ihtiyaçları vardır. Bu günlerde insanlar sürekli olarak yeni heyecanlar arıyorlar; Kabala bilgeliği bizi daha yüksek bir dereceye yükseltir, böylece dünyevi deneyimler bir kum tanesi gibi olur. Manevi gelişim sürecinde, ruhumuz üst dünyanın hakikatine ve mükemmelliğine ulaşmak için rehberimiz olur.

Söyleşinin tamamına aşağıdaki linkten ulaşabilirsiniz.

http://www.kabala.info.tr/kutuphane/michael-laitman/dr-laitman-ile-yeni-hayat/yeni-hayat-1154-yasamdaki-deneyimler/

Filed under: Yeni Hayat - Yeni Hayat 1154 – Yaşamdaki Deneyimler için yorumlar kapalı

Soru: Yaradan’a doğru talep nedir?

Cevap: Talep, Yaradan’a benzemektir. Bu, hiçbir şeyin, en yüksek ihsan etme niteliğinden ve mutlak, bencil olmayan, bütün herkese ve her şeye olan sevgiden daha mükemmel olmadığı anlamına gelir. Dolayısıyla, Yaradan’a benzemek nihai hedefimizdir ve tüm ara durumlar, yalnızca O’na yönelik özlemlerimizdir.

Soru: Bu, acının, O’na zıt olmam gerçeğinden kaynaklandığı ve bunun sadece başlangıç noktam olduğu anlamına mı geliyor?

Cevap: Evet, ama bu da kolay değildir. Grupta nasıl Yaradan gibi olacağımızın bir modelini yaratmalıyız, bu yüzden içinde benim bireysel koşullarımı, karşılıklı bağımlılığımızı ve birbirimizi nasıl etkilediğimizi hissetmek için onluda yer almalıyım, böylelikle dostlara ne kadar bağlı olduğum, onlara ne kadar bağımlı olduğum ve onların bana ne kadar bağımlı oldukları hissiyatı her birimizin içinde olacaktır.

Yükümlülüklerim ve özlemlerim grupla o kadar bağlantılı olmalı ki, bunun benim ruhum olduğunu hissetmeye başlayacağım. Ve bu sadece başlangıçtır. Sonunda bağ, cansız, bitkisel ve hayvansal doğa seviyeleri ve tüm maddesel sistem, tüm yaratılış, tüm evren dahil olmak üzere, tüm insanlıkla, tüm dünyayla ve tüm ruhlarla olacaktır. Bunların hepsi, ruhumun dışımdaki yansımasıdır, böylelikle onu daha iyi edinirim.

Filed under: Kabala, Maneviyat, Yaradan - Yaradan’a Doğru Talep için yorumlar kapalı

Öğretmenimiz Baal HaSulam’ın vefatının yıl dönümü özel bir gündür. Bu, bizi Yaradan’a bağlayan ruhtur, içinde yaşadığımız son nesil için Kabala bilgeliğinin kapılarını açan kişidir.

Onun öğretisi olmadan, daha önce aldığımız ve gelecekte de alabileceğimiz bir şeyle ödüllendirilemezdik. Bilgi, yaklaşımın tamamı, metodoloji ve erişim aşamaları, bunların hepsi bizim için Baal HaSulam tarafından hazırlandı. Elbette, her şey bize Yaradan’dan gelir ama bu yüce ruh aracılığıyla.

Kabala (alma) bilgeliğinin böyle bir isme sahip olmasının nedenlerinden biri, onun nesilden nesile aktarılmasıdır. Her öğrencinin bir öğretmeni olmalıdır. Yalnızca yukarıdan özel yardım alan istisnai kişiler, Yaradan’ın edinimine kendi başlarına doğrudan ulaşabilirler. Bu nedenle, maneviyatı edinmiş bilgelerle, büyük Kabalistler ile her zaman bağda olmalıyız, böylece nesilden nesile ilerleyebiliriz.

Her şey kişinin öğretmeni ne ölçüde takip edebileceğine bağlıdır. Bunun içinde herkesin kendi zorlukları vardır. Bu doğaldır çünkü dereceler yukarıdan aşağıya doğru bu şekilde düzenlenir. Aşağı olanın egoizminin üstesinden gelmesi ve üstteki ile bağ kurması zordur.

Dünyamızda, hayvansal düzeyde, böyle bir sorun yoktur, çünkü doğa bir çocuğu yetişkinlere bağımlı olmaya mecbur eder. Bununla birlikte, Kabala bilgeliğini incelemeniz gereken insan seviyesinde, bunu yapmak kolay değildir. Orada, ondan bir şeyler öğrenmek için eğilmemiz ve öğretmenin yüceliğini en üst düzeye çıkarmamız gerekir.

Tabi ki bu öğretmeni onurlandırmak için değil, sadece öğrencinin yararı içindir. Öğrenci öğretmenden daha az hissederse, daha çok eğilip öğretmenden alabilecektir. Bu dünyanın bilimlerinde, bu gereklilik o kadar kesin değildir, sonuçta orada öğrenci öğretmeni eleştirmeli ve onu kontrol etmelidir.

Bununla birlikte, Kabala bilgeliğinde kişi, Yaradan’ın önünde eğilmezse hiçbir şey edinemez. Bu nedenle, ona tüm nesillerin hocalarından gelen kaynaklardan ders veren öğretmenden aldığı her şeyin önünde eğildiği ölçüde, o kadar çok edinim alır. Sadece bu formda küçük olan büyük olandan alabilir.

Bu nedenle, Baal HaSulam’ın ne kadar istisnai ve büyük bir adam olduğunu anlamamız gerekiyor. Tüm eserlerini ve mirasını hiçbir eleştiri olmadan kabul etmeliyiz, o zaman onun ruhuyla bağ kurmaya başlayacağımızı ve onun aracılığıyla Yaradan’ın üst gücünü alacağımızı umabiliriz.

Filed under: Baal HaSulam, Kabala, Kabalistler, Maneviyat - Baal HaSulam – Yaradan ile Bağımızın Kanalı için yorumlar kapalı

Soru: Eğer tüm dünya benim için yaratılmışsa ve benim içimde ise, nasıl olur da hayatım bir mücadele ve görünüşe göre tüm dünya bana karşı olabilir?

Cevap: Bu, bir egoist olarak bu dünyayı, karşıt dünyaya değiştirip düzeltmeniz için böyledir. Bu şekilde olmasının tek nedeni budur.

Dünya, içsel özelliklerinizin yansımasıdır. Kendinizi değiştirin, dünya da değişecek ve kendinizi Cennet Bahçesi denen bir dünyada bulacaksınız. Bu, egoistten özgeciliğe düzeltilmiş arzunuzun, tamamen Yaradan’a benzediği, Işıkla dolu olduğu ve sonsuzluk ve bütünlük durumunda olduğu anlamına gelir.

Bunu dünyamızdaki yaşamınız sırasında edinebilirsiniz. Her şey önünüzdedir ve sadece doğru talebe bağlıdır.

Filed under: Egoizm, Kabala, Maneviyat - Cennet Bahçesinde için yorumlar kapalı

Kişi, Yaradan’dan af dilediğinde, günah işlemiş olduğunu hissetmek zorundadır. Aksi takdirde, Yaradan’la ve yarattığı tüm sistemle sadece alay ettiği ortaya çıkar. Ancak, bizler herhangi bir günah işlediğimizi hissetmeyiz ve ıslah olmamız gerektiğini düşünmeyiz. Tüm bunların nedeni, doğada, bir suçu ikinci kez tekrarladığınız bir yasa vardır ve bunu bir günah olarak görmemek için zaten izin verildiğini düşünürsünüz.

Bu nedenle şunu düşünmemiz gerekiyor: Hayatımızda suç işlememiz mümkün mü? Aslında, her birimiz her an suçlarla doluyuz. Ancak, onlara her zaman geri döneriz ve bu nedenle egoizmimizin içinde, bir suç işlediğimizi düşünmeyiz. Bir suçu ikinci kez tekrarlarsınız ve onu norm olarak görmeye başlarsınız; bu doğanın kanunudur.

Kişinin kafası karışmıştır: Ne yaptım? Kime zarar verdim? Suç, henüz ilk kez hissedilmiştir. Ondan sonra bunu binlerce kez tekrar edebilirim ve kötü bir şey yaptığımı hissetmem.

Bu nedenle Yaradan’dan af dilediğimizde günahkâr olduğumuzu düşünmüyoruz. Bizim hatamız ne? Roş Haşana’dan önce ağlamak ve af dilemek gelenekseldir, ancak bunlar suçlarımızı kabul etmediğimiz için suni gözyaşlarıdır.

Bu nedenle, onlulara dâhil olmayı, dostlarımızı, bağımızı ve Yaradan’a olan yakarışımızı ihmal ettiğimizi fark etmemiz gerekir. Sürekli aynı suçlara geri döndüğümüzü hissetmiyoruz ve bu yüzden onların bir günah, bir kötülük olduğunu düşünmeyi bırakıyoruz.

Sadece Yaradan’ın her şeyi yaptığını, her şeyi düzenlediğini, her şeyi kontrol ettiğini, O’ndan başka hiçbir şeyin olmadığını ve benim O’na yüzde yüz bağlı olduğumu fark etmememden dolayı affedilmeyi istemem için, kendisini yeterince takdir etmediğimi, Yaradan’ı ne kadar önemsemediğimi hissetmeliyim.

Hayatımda, Yaradan’ın varlığını doğru bir şekilde düşünmüyordum; düşüncelerimi, arzularımı, gerçeklik algımı sadece O’nun belirlediğini kabul etmiyordum. Şimdi, beni affetmesini istiyorum çünkü Yaradan’a önem vermedim.

Bu, affedilme isteğimin yalnızca üst yönetimin tekilliğiyle ilgili olduğu ve Yaradan’a tüm yakarışlarımın yalnızca onlu aracılığıyla olduğu anlamına gelir. Biz bütün bunları bağımızın içinde kuruyoruz: dostlarımı ne kadar ihmal ettiğim, onları yüce görmeyişim ve onluya değer vermeyişim ki bu beni Yaradan’a yönlendirebilecek tek araçtır.

Onlumu ihmal ettiğim ölçüde, Yaradan’ı ihmal ediyorum. Bu nedenle, her şeyden önce onlu ile çalışmalıyım ve bunun aracılığıyla Yaradan’a ulaşırım.

Filed under: Kabala, Maneviyat, Yaradan - Bizim Hatamız Ne? için yorumlar kapalı