Modern iletişim araçlarına rağmen, insanlar giderek daha fazla yalnız hissediyor, yeni iletişim duygulardan, kalpten gelen bir bağdan yoksun. O boşluğu doldurmaz, empati kurmaz … Muazzam bir boşluğu ifşa etmek üzereyiz … kara bir delik …

İnsanlar (insanlık), Koronavirüs’ün bir sonunun olmayacağını hala anlamadılar. O, egoya tamamen bağımlı olduğumuzu anladığımızda ve ondan kurtulmayı dilediğimizde sona erecektir. Sadece umutsuzluk bizi doğru karara itebilir: egoyu reddetmeye!

“Bu hayatın kontrolünde olmadığımızı” anlayan insanlıkta, bir devrim yaşanıyor!

Bizler evrensel bağ yasası içinde var olmakta ve ona göre ilerlemekteyiz. Tüm hayatımız onun uygulanmasına bağlıdır. Korona salgınının hızla sona ereceğini ve eski hayatımıza geri döneceğimizi düşünmüştük. Artık kimse bunu düşünmüyor.

Filed under: Birlik, Dünya, Global Kriz, Karşılıklı Sorumluluk | Twitter’da Düşüncelerim / 26 Ağustos 2020 için yorumlar kapalı