Yorum: Manevi dünyada bir his asla yok olmaz. Aksine, sevgi ve nefretin iki zıt duygusu hep birliktedir.

Benim Yorumum: Birbirlerini karşılıklı olarak tamamlarlar ve bu nedenle kaybolmazlar.

Yorum: Ve dünyamızda, her zaman tek bir koşulun içindeyiz, ya sevgi ya da nefret.

Benim Yorumum: Elbette, çünkü onlar birlikte iseler, birbirlerini yok ederler ve karşılıklı olarak birbirlerini dışlarlar.

Soru: Manevi dünyada, sevgi ve nefret karşılıklı olarak nasıl bir arada var olabilir?

Cevap: Bu çok basittir. Özüme ait olan kendim için haz alma arzum için nefret ve şimdi kendimin bir başkasına ihsan etme isteği gerçeğine karşı sevgi vardır.

Gerçek şu ki, manevi Kli (kab); arzu, kısıtlama ve perdenin oluşumu üzerine inşa edilir yani niyet, kendi iyiliğiniz için değil, sevdiğiniz kişinin memnuniyeti içindir. Kab, tek bir organizma olması gereken, beş safhadan oluşur ve bu nedenle mutlak, sonsuz, sınırsız, sürekli artan haz olarak hissedebilir.

Filed under: Kabala, Maneviyat, Yaradan | Sevgi Ve Nefretin Barış İçinde Bir Arada Var Olması için yorumlar kapalı