Yorum: Kabalistik şarkılardan birindeki ayet şöyle devam eder: “Ruh zamanla değil bir insanın içinde büyür; kalpteki çalışmaya tekrar tekrar bağlı kalın, böylelikle sonunda o, dünyada sevgi tohumundan ortaya çıkacaktır. ”

Cevap: Evet, bu şekilde büyüyor. Ve hem bu tohumun (kalpteki nokta) hem de çevresine dikkat etmenin dışında yapabileceğiniz hiçbir şey yoktur. Dikkat edin, çevre tüm dünyamızdır. Ve sonra Klipot (kabuklar) adı verilen safsızlık dünyaları da vardır. Onlar ruhun gelişiminde muazzam bir yardımdır, ancak olumsuz yardımdır. “Ona karşı yapılana, yardım edeceğim.” diye yazılıdır.

Dünyamızda bile eğer bir sporcu, bir bilim adamı olmak istiyorsam, ne olursa olsun, doğal tembelliğime karşı çabalamak ve çalışmak zorundayım. Tembelliğimin üstesinden gelebilmemin tek yolu budur.

Ama maneviyatta, garip bir şekilde, bu çok daha kolaydır. Maneviyatta tek ihtiyacınız olan, her şeyin birliğimizle çözüleceğini anlamaktır. Yalnızsanız herhangi bir sorunu çözmek imkansızdır çünkü o zaman bir duvara vurursunuz ve tekrar tekrar vurursunuz, kafanıza darbeler alırsınız.

Ancak başkalarıyla bağ kurarsanız, manevi dünyaya geçişi birlikte keşfedersiniz ve tereyağından kıl çeker gibi kolayca girersiniz.

Filed under: Kabala, Maneviyat, Yaradan | Ruhu Geliştirmede Yardım için yorumlar kapalı