Yorum: Genesis kitabı, insanların Babil kulesini nasıl inşa ettiklerini anlatmaktadır: Onu yüksek inşa ettiler. Tuğla taşıyanlar kulenin doğu tarafından yukarı çıktılar ve aşağı inenler kulenin batı tarafından aşağıya indiler.  Ve eğer biri düşüp öldüyse, ona aldırış etmediler. Ancak bir tuğla düştüyse, “Bunun yerine başkası ne zaman çıkacak” diye oturdular ve ağladılar.

Benim Cevabım: Burada alegorik olarak Babillilerin egoizminin, insan yaşamlarına saygı duymayacak kadar artmış olduğundan, sadece kişinin çalışmasına değer verildiğinden bahsedilmektedir.

Bir kişi fayda sağlayamazsa ve verimliliği düşerse, sadece ölmesi, ortadan kaybolması daha iyiydi, bu tür insanlara ihtiyaç yoktu. Yani, birbirlerine karşı tamamen pragmatiktiler.

Filed under: Egoizm, Kabala, Maneviyat | İnsanlar Arasındaki İlişkilerin Özü Olarak Babil Kulesi için yorumlar kapalı