Koronavirüs, gereksiz çöpler dışında bizden hiçbir şey almadı. Bu dünyanın egosundan kaçış aşamalarını bu şekilde tamamlıyoruz. Virüs, üstesinden gelmemize, egoist kölelikten çıkmamıza, Yaradan’a yaklaşmamıza ve manevi dünyanın ifşası hedefine ulaşmamıza yardımcı olur.

Ki bu virüsü ilaç yapar!

Onunla birlikte, İsrail Topraklarına gireceğim – Yaradan’ın uğruna niyeti

Alma arzum virüs tarafından kesildikten sonra ve ben onu daha fazla kullanamazken , ihsan etme kuvvetinin verilmesini isteyebilirim. Işık sanki beni egodan (Mısır) dışarı çıkartır. Ve şimdi ihsan etme arzusunu almayı isteyebilirim.

Ama biz bu safhadan kaçıyoruz, Kızıl Deniz’i geçiyoruz ve birleşiyoruz!

Mısır’dan kaçmak, dostlarımı hissettiğim ve kendimi hissetmediğimde 10’luya (gruba) girmek demektir. İlk olarak, dostlardan ne kadar kopuk olduğumu keşfederim. Bu Mısırdır – aramızda beni bir dostu hissetmemden alıkoyan duvar.

Eğer birleşmezsek, egoya “diri diri gömüleceğiz”.

Egodan (Mısır) kaçtıktan sonra, Sina Dağı’nın (nefret dağı) etrafında karşılıklı bir garanti olan Arvut’u inşa ederiz. Kolektif muazzam egomuzu bir dağ gibi hissederiz. Yaratan dağın tepesinde ve biz eteklerindeyiz.

Herkese sadece bunun bir ilaç olduğunu açıklamalıyız!

Bizler çok şanslıyız: Koronavirüs ile Yaradan bizi etkili, yumuşak ve en eğitici yöntemle O’na çekiyor! O’na özlem duyanlar olarak, İsra-El’i ve tüm insanlığı. Daha önce hiç Yaratan tarafından bu kadar açık ve hedeflenmiş bir eylem olmamıştı.

Egoizmin şiddetli okyanusundaki sala, ancak herkesin kendisi yerine başkalarını kurtarması şartıyla tutunabiliriz! O zaman bizi birbirine bağlayan cankurtaran halatını hissedeceğiz! – bu bizim Yaratanımız!

Yaratan’a sadece dostlarınızı desteklemek istiyorsanız tutunabilirsiniz. Birbirimizi desteklememiz şartıyla tüm endişeler ve sorunlar derhal ortadan kalkar. Birbirimizi tutarak, Yaratan’ı birliğimizde ifşa ederiz.

İşte bu şekilde tedavi olacağız…

Şimdi koronavirüs salgını sırasında Yaratan bizi mesafeyle ayırmak istiyor. “Birbirinize yaklaşmayın! İki kişiden fazlası bir araya gelemez!” Ta ki ne kadar bölünmüş olduğumuzu anlayana kadar. İyi duygularla, yürekten birliğe duyulan ihtiyaç içimizde birikmelidir.

Dünyamızda iyi ve kötüyü deneyimleriz. Manevi dünyada her ikisini de hissederiz ve bu ikisi dengededirler. Ve böylece içimizde sonsuzluk hissi yaratırlar. Aramızdaki itilişe, çekim eklememiz ve bunları dengeli bir şekilde (orta çizgide) kullanmayı öğrenmemiz gerekiyor.

Filed under: Dünya, Global Kriz, Karşılıklı Sorumluluk, Sağlık | Twitter’da Düşüncelerim / 30 Mart 2020 için yorumlar kapalı