Realitenin Algısı Nedir?

Soru: Doğanın amacı, tüm parçalarını kutupsal zıtlıkların durumuna göre geliştirmek ve sonra onları birleştirmektir. Bu neden böyledir? Böyle bir gelişimin anlamı nedir?

Cevap: Sadece bu şekilde her şeyi ifşa ederiz. Bizim edinimimiz, gözlemlediğimiz tüm parçaların ayırt edilmesi ve birleştirilmesinden oluşur.

Yorum: Doğamızın, alma arzumuzun sürekli geliştiğini, daha güçlü, daha egoistik hale geldiğini görüyoruz.

Benim Yorumum: Aynı şekilde, bunu entegre etme, tüm parçalar arasındaki bağlantıyı yakalama yeteneği de içimizde gelişir. Gerçeklik algımız bundan meydana gelir.

Ancak Kabalistik gerçekliğin bir sonraki farkındalığı, böyle bir gerçeklik olmadığıdır. Sadece içsel özelliklerimizi üst ışığa yansıtırız ve kendi hislerimizle yarattığımız bu tabloyu, içinde bulunduğumuz dünya olarak hissedip düşünürüz.

Soru: “Üst Işık” yeni bir terim. Kabalistler neden kaynaklarında “Yaradan” kavramı yerine onu kullanıyorlar?

Cevap: Yaradan / Üst Işık ihsan etme ve sevginin niteliğidir ve bu nedenle onu güneş ışığıyla, zihnin ışığıyla, daha yüksek bir şeyle ilişkilendiririz.

Üst ışığın arka planına, ihsan etme ve sevgi niteliğine karşıt olarak, tüm egoist arzularımız bu dünyanın üç boyutlu, canlı bir resmini çizer. Ama aslında bu mevcut değildir. Sadece içsel özelliklerimi gözlemliyorum.

Bu nedenle, üst ışığın özelliklerine daha yakın hareket ettiğim ölçüde; bu dünya, kendimi mutlak ışıkta bulana kadar yok olur ve anlaşılması zor hale gelir.

Filed under: Kabala, Maneviyat, Yaradan | Yaradan’ın Eşsizliği, Bölüm 8 için yorumlar kapalı