Rabaş, ‘‘Dost Sevgisi- 2’’: Bu yüzden, amaca ulaşabileceğimize dair güven duymalı ve yarı yolda çaresizliğe kapılıp mücadeleden kaçmamak için, inanca tutunmalıyız. Daha doğrusu, Yaradan’ın kendimiz gibi bayağı birine bile yardım edebileceğine inanmalıyız. Bu demektir ki Yaradan beni O’na yakınlaştıracak ve ben O’nla birliği elde edebileceğim.

Hedefe ulaşmak kolay değildir. Ama gerçek şu ki, bize bir grup, yardım edecek bir çevre verildi. Bu tür bir çevreyi önceden oluşturmak, iniş zamanlarında sizi destekleyebilmek için gereklidir. Eğer onu yaratırsanız, inişinizin çok özel, yumuşak, anlaşılabilir olacağını ve bu inişte bir Işık parıltısının olacağını önceden garanti edersiniz.

Soru: Kabala’da inanç kavramı nedir?

Cevap: İnanç, ihsan etme niteliğidir.

Soru: Öyleyse neden: ‘Bilgelere inanç’ denir? Bu ne demektir?

Cevap: Bilgelere inanç, onların durumu ne kadar anladıklarını kavradığım ve bu yüzden onları küçük bir çocuk gibi takip etmeye hazır olduğum bir koşuldur. Ne hakkında konuştuklarını anlamadığım gerçeğine rağmen, bunun yapılması gereken şey olduğunu iddia ediyorlar ve ben de yapıyorum.

Onlara olan inancım onların yüceliğini anladığım gerçeğine dayanıyor. Daha aşağıda biri olarak, kendimi daha üstte olana karşı iptal ederim. Dolayısıyla inanç, üst Partzuf’un, üst koşulun, üst ruhun büyüklüğünün hissiyatıdır.

Bu his, ben onu hak ettiğimde gelir. Bunun için çok çalışmam gereklidir.

Soru: Bu, birisi bir şey söyler ve ben ona inanırım değil midir?

Cevap: Hayır. Böyle bir yaklaşım beni kurtarmayacaktır. Kişi başka hiçbir seçeneği olmadığı zaman ya da tüm incelemelerden geçtiğinde, umutsuzluk/çaresizlik koşulunda olduğuna inanır ve bunun böyle olduğuna ikna olur.

Soru: Peki din ve Kabala arasındaki fark nedir?

Cevap: Din şöyle der: “Gözlerini kapatmalısın ve sana söylenilenlere inanmalısın.” Ve Kabala der ki: “Bir insanın gözlerinin gördüğü şeyden başka bir şey yoktur.”

Kabbalah And Faith

Filed under: Kabala | Kabala Ve İnanç için yorumlar kapalı