Manevi çalışmanın en önemli unsuru, tek bir doğrultuda hareket eden tüm düşüncelerimize, eylemlerimize, arzularımıza ve sözcüklerimize filtreler ve kısıtlamalar koymaktır: Kafadaki düşüncelerin, kalpteki arzuların, ağızdaki kelimelerin ve ellerin eylemlerinin yalnızca başkalarının yararı için çalışmasını sağlayın.

Ancak bu hastaneden hastaneye koşmak, muhtaçlara yardımcı olmak ya da yaşlı bayanların karşıdan karşıya geçmesine yardım etmek vb. anlamına gelmez. Böyle bir şey değildir! Bunun bize herhangi bir sonuç vermediğini görmekteyiz.

Geriye sadece tek şey kalıyor: tek bir ulus haline gelerek, Üst ışığı tüm dünyaya aktarmak, Tora’da yazıldığı gibi, “Ve sen bana bir Cohen ulusu olursun.’’ Eğer bunu üstlenip ‘‘Cohenler’in bu dünyada hiçbir ayrıcalığı yoktur.’’ sözündeki gibi kendi yararımız için almaktan çıkıp, ona ve dünyaya ihsan etmek için tüm dünya ile Yaradan arasında aracılar olursak, o zaman bütün dünyaya uyum, denge getireceğiz ve görevimizi tamamlayacağız.

Bu, her zaman doğru bir şekilde ölçmek ve tartmak, adil hükümler vermek ve kendilerini kontrol etmek zorunda olan Shoftim’in (Yargıçlar) bölümünün özüdür.

Acting For The Benefit Of Others

Filed under: Ahlak, Toplum | Başkalarının Yararı İçin Eylemde Bulunmak için yorumlar kapalı