İnsan hayatının her alanında başarısız olmaya devam ederse dinlere, mistisizme, büyüye ve diğer cennetlere inancı kaybolur. Köşeye sıkışmış bir insanlık her şeye hazır olacaktır. ‘Dostunu kendin gibi sev’ ilkesine bile.
Kişi birçok acı ve ızdıraptan sonra mı Yaradan’ı edinir?
Şart değil, kişi acı çekmeli ancak bu sevgisinin acısı olmalı, tutkusunun amacına can atan bir aşık gibi. Bu yüzden acı var ama tatlı acı. Yeni bir derecenin edinimini hemen bir düşüş izler. Kişi bunu anlayışla ve şükranla, ‘Ruhunu Yaradan’a döndürmek için bir dua ile kabul etmeli, böylece kişi bir sonraki hayatta ıslah edilecek daha büyük bir ego alabilir, bir yükselişin içinde.
Grubun her üyesi onu günlük rızık ile doldurmalıdır. Yol boyunca güçsüzleşen dost, ona yaşamın ruhu soluyan ve onu hedefe ulaşmak için güçlendiren grubun etkisini hisseder bu yüzden engeller ve zayıflıklar grubun gücüyle ortadan kalkar.
Egodan manevi kurtuluş yalnızca onu hemen talep edenlere gelir. Bekleyebilene asla gelmeyecektir. Böyle büyük bir arzuya ve talebe ulaşmak sadece birlik içinde, talebi mutlak yapan dostlarla güçlenerek olur.
Bağın ve sevginin artışına devamlı önem vermek gerekir çünkü ego ortaya çıkarak bağın soğumasına sebep olur. Yaradan’dan yaklaşma formunda hediye alırken, kişi Yaradan’ı ifşa edecek artan şükranı geliştirmeli.
Kabalistlik perspektifte acı çekmek nedir?
Cevap: Başkalarından kopuk olmanın bir sonucu olarak ortaya çıkan bir histir.
Egodan kastınız nedir?
Cevap: Birleşmeye olan dirençtir.
Manevi yolda bazen dünyevi düşünceler insanı yakalar ve emri altına alır. Ve kişi yalnızca öğretmene ve kitaplara körü körüne bağlandığında doğru düşünce ve arzulara geri dönebilir. Öğretmen ve kaynaklara kör bir yapışma dışında hiç bir akıllıca itiraz yardım edemez.
Uyandığınızda, sizi 24 saat kendisiyle bağda tutması için ilk an Yaradan ile bağlanın. Böylece onu sizden hiçbir şey gizlemez. Ve bir şeyin sizden Yaradan’ı gizleyip gizlemediğini devamlı kontrol edin, eğer gizliyorsa hemen Yaradan’a sürekli yapışma için dua edin.
Kişi destek alırken, manevi çalışmada bir tat hisseder. Destek egoya karşı savaşmaktır. Eğer kişi onu ego ile savaşmaya karşı kullanmazsa ve savaşacak bir şey olmadığını görürse destek geri çekilir ve kişi dünyevi olana tekrar can atar. Bu yüzden kişi yukarıdan yardım alana kadar üstesinden kendisi gelmelidir.
Eğer kişi manevi çalışmaya Yaradan tarafından verilen arzuyu beklemeden başlarsa ve gerçeğin arzusu onu ileri iterse, o zaman kişi Yaradan’ın birliğini kaybetmekten korkar, yardım ister ve Yaradan ona istediği yardımı verir. Yaradan’dan yardım bekleyerek onu alamaz.
My Thoughts On Twitter, 3/4/18
Filed under: Yaradan -
Twitter’da Düşüncelerim 3-4-18 için yorumlar kapalı
