Nedensiz Sevgi Var Mıdır?

Soru: “Sevgi” sözcüğünün yerine, “karşı güçler arasındaki denge” ya da “ihsan etme ve alma arasındaki uyum” gelebilir mi?

Cevap: İki tür sevgi vardır: kendini sevmek ve başkasını sevmek ya da içsel sevgi ve dışsal sevgi.

Eğer sevgi kendine doğru yönlendirilirse, o zaman bu aynı egoizmdir. İyi yemek yemeyi, iyi şarap içmeyi, cinsel zevkle kendimi tatmin etmeyi, seyahat etmeyi, çocuğumla oynamayı severim vb. Bütün bunlar egoizmin tezahürlerinden başka bir şey değildir. Çocuğu seviyorum çünkü o benim; kendimi sevdiğimden, onu da seviyorum.

Buna, neden belirli bir sevgi türü denilmeli? Bunlar sadece egoizmin tezahürleridir. Doğal olarak bu, kişi için çok hoş ve keyifli, iyidir, kendinden fedakârlık olarak adlandırılan çok sayıda kanıtlar bile vardır. Ancak birey, elbette bunun karşılığını öder.

Soru: O zaman Kabalistik bir bakış açısından, nedensiz nefretin olduğu gibi, nedensiz sevginin olduğu söylenebilir mi?

Cevap: Sevgi, bir neden olmadan olamaz. Sadece nedenin nerede olduğunu belirlemek gereklidir. Buna nedensiz sevgi dense bile, bu sadece, gayret göstermediğimiz ya da sebebini belirleyemediğimiz anlamına gelir veya neden, egoizmimizin üstünde yatıyordur ve bu yüzden ona böyle deriz.

Is There Love Without A Cause?

Ne yazık ki, bu ögeye yorum yapma özelliği kapatılmış.

"Kabala ve Hayatın Anlamı" Yorumlar RSS Feed