Soru: Dünya çok karmaşık, onu anlamaya daha çok çabaladıkça, cevapları bulmak daha da zor oluyor ve bazen insan aklının kavrayabileceği hiçbir şey bulunmamakta. Her şeyin böylesi çelişkili bir şekilde oluşturulması ve hiçbir şeyin zıttı olmadan var olmaması şaşılacak bir şey. Neden dünyamızda tüm çalışma alanları ve büyük bilgelerin ilmi öğretileri ve ayrıca sonsuz savaşlar, hastalıklar ve doğal afetler insanlığa iyi olmayı öğretemedi? Ama tam tersine, kişi maneviyattan düşüyor. Maddesellik dünyamıza ne gibi bir doyum getirecek? Üst güçler bizden ne istiyorlar? Eski akıllı uygarlıklar yok oldu. Plan nedir? Her şey mükemmel bir şekilde kaynaklarda açıklanmış ama pratikte hepsi çok kötü bir şekilde gerçekleşmektedir. Dünyamızda adalet var mı yoksa o tamamen aşırı gelişmiş bir hayal gücünün ürünü mü? Kimsenin bize ihtiyacı var mı? Bu bir derin düşünceler labirenti – ne ağır bir yük.

Cevap: Her şey çok basittir. Yaradan her şeyi doğru bir tutumla yarattı, ama biz çarpık bir şekilde ilerledik. Şimdi de basitçe birleşmek ve böylece üzerimize ıslahın Işığını çağırmak zorundayız, ama biz bunun dışında her şeyi yapıyoruz.

Soru: Her insanoğlu bireysel bir manevi gene sahip mi?

Cevap: Kesinlikle!

Soru: Eğer hayatımda ıstırap varsa, bu durumu (en iyisi) Yaradan’la mı ilişkilendirmek zorundayım ve o zaman bu durumu kötü olarak hissetmeyecek miyim? Soruna bu şekilde yaklaştığımızda, sorun kayboluyor, fakat ıstırap içinde olunduğunda, ıstırapların Yaradan’dan geldiğini hatırlamak çok zor. Sıkıntılı günlerde bu çabucak kayıp gittiğinde ve bunun yerine kayıtsızlık, öfke, hırs vb. hissettiğimde, nasıl bu “O’ndan başkası yok” niyetini sürekli tutabilirim?

Cevap: Her şeyin O’ndan geldiği düşüncesini bırakmayın ve her zaman onu tutunun. Eğer yapamıyorsanız, size yardım etmesini O’ndan isteyin.

Soru: O’nunla bağ kurduğumuz zaman, Yaradan’a memnuniyet getiriyor muyuz?

Cevap: Kuşkusuz ve bu tek yoldur.

http://laitman.com/2016/09/answers-to-your-questions-part-140/

Filed under: Kabala | Add Comment/Ask Question→