Kudüs manevi bir kavramdır, başkasına ihsan etmek anlamına gelir. Tüm manevi tanımlar farklı kademelerde ihsan etmeye, kişinin başkalarına doğru kendi egosundan çıkmasına, kendisini başkalarına dâhil etmesine ve başkalarına hizmet etmek için yakınlaşmasına işaret ederler. Başkaları yararına ihsan etmeye insanoğlunun manevi dünyası adı verilir.

Kudüs özel bir çeşit ihsan etmedir. Kalbimiz yoluyla, 613 tane olan arzularımız yoluyla ihsan ederiz. Bunların birlikte bizim yeni ihsan etme arzumuzu inşa ederler. Bunun bir adımına “Kudüs” denir, bu başkaları ile özel bir ilişkidir ve sevginin özel bir boyudur.

Soru: İnsanın bu özelliğine neden şehir adı verilmiş?

Cevap: İnsanoğlu dört seviyeden oluşur, bunlar ihsan etmenin dört kademesidir; cansız, bitkisel, hayvansal ve insan. Cansız seviyedeki ilk ihsan etme, bizim dünyamızdaki şehir gibidir. Daha sonra bitkisel, hayvansal ve insan seviyeleri gelir.

Cansız seviyenin aksine, bitkisel, hayvansal ve insan seviyeleri değişimler öne sürerler. Şehir insan eliyle yaratılır ve aynı zamanda içinde bitkisel, hayvansal ve insan seviyelerini barındırır.

Herkes kendi içinde Kudüs’ü bulabilir. Ari’nin Hayat Ağacı kitabında, eğer kişi üst gücü keşfederse, başkalarına karşı olan tavrı, sevgi ve ihsan etmek olur ki buna Yetzira Dünyası denir, kişi bu durumda Kudüs denen özel nitelikte bir yer keşfeder.

Bu niteliğin içinde, alt nitelikleri keşfeder: Tapınak Dağı, Tapınak, Kutsalların Kutsalı. Kişi, başkalarına doğru kendisinden çıktığında, bunların tümü, kişinin ihsan etme özellikleri olur. Kudüs kişinin başkalarına karşı olan özel bir tavrıdır,  bu nedenle de herkes kendi kalbinde Kudüs’ü inşa etmelidir.

 “Yeni Hayat”, KabTV, 07.05.2015

Filed under: Maneviyat - Yorum yapılmamış→