Soru: Mutlu olmak için doğduk; bunun için çabalıyoruz. Ancak içinde yaşadığımız sistem egoistik. ‘Amerikan Rüyası’ toplumumuzda abartılmıştı. İşin özü, bu edinilemez zira buna erişmek için para kazanmamız lazım. Para kazanmak için çalışmamız lazım, işin kökünde çalışmak ta kölelik. Diğer bir ifade ile mutlu olmak için köleler haline geldik. Aslında, mutlu değiliz.

İnsanlık bu yetiştirilişi ortadan kaldırabilir mi ve bunsuz mutlu olabilir mi? Mutluluk konumunu nasıl tanımlarsınız?

Cevap: Bence mutluluk ancak dengeye ulaştığımızda mümkündür. İnsanlar kendi aralarında ortak birleşme inşa ettiklerinde, kendilerini doğru bir sosyal çevrenin içinde hissettikleri zaman tüm sorunlar yok olacaktır. Toplumumuz dengeyi teşvik ve tesis ettikten sonra insanlar kendilerini içsel ve dışsal sükûnet durumunda sanki su gibi akıyorlarmış gibi hissedeceklerdir. Bu durum onların içerisinde kesin mutluluk noktasını tahrik eder.

Başka bir değişle, mutluluk kendimizi egoistçe bir sonraki an ne olacağını düşünmeden, etrafta başkalarının sırtından kazanıp mutlu olan egoistler de var iken, kendimizi tatmin etmekten doğan bir haz değildir.

Mutluluk hissiyatı birliğin bir sonucu olarak ortaya çıkar. Mutluluk denge hissiyatından kaynaklanır, sağlıklı bir organizmanın tüm fonksiyonları dengede olduğu zaman sağlıklı olması gibi. Aynı belirtiyi göz önüne alırsak, insan toplumu doğanın örneklerini takip etmeli ve aynı duruma erişmek için arzu duymalıdır. O zaman hayatımızın amacını gerçekleştireceğiz. Bu durumun içerisinde var olmak ta mutluluktur.

07.04.2013 Tarihli TV Programından ‘Gelecek İçin İlaç’

Filed under: Maneviyat | Add Comment/Ask Question→