Soru: Günah ile doğmuş birinin günah yapmaması mümkün müdür?

Cevap: Tabii ki değildir. Hepimiz gühah içinde doğmuşuz ve günah yapmaktan kaçamayız. Kimse bizden melek olmamızı beklemiyor. Bizden beklenen bunun farkında olmamız ve günahın gerçekte ne olduğunu anlamamızdır.

Günah, diğerleri ile bağ kurmaya karşı olan herhangi bir arzu, kırılan bağı düzeltmeye karşı olmaktır. Ortak ruh kırılmıştı ve nitekim şimdi her birimiz kırılmış bir sistem içinde, bencilliği ile yalnız başına varolmayı sürdürmektedir. Ben bu bencilliğim ile bir şekilde başkalarını kullanmak isterim, fakat bu kötü değildir, bu doğal bir arzudur.

Gerçek bencillik içimizde yükselir; bizim karşı koymamız gereken, buna karşı çalışma yapmamız gereken şey ise, diğerleri ile bağ kurmaya çalıştığım zaman bağ arzusu eksikliği ile ortaya çıkar. Sıradan insanlar, alışılagelmiş şekilde bu dünyada yaşamını sürdürenler, egoist değildirler. Onlar tek bir sisteme doğru bağ kurmaya çalışmıyorlar.

Bencillik kendini ancak, kişinin kırılmayı düzeltme niyetinde olduğu, bağ kurmayı planladığı koşulda, yani Yaradan’ı ifşa etmek için bağ kurma gayesinde olduğu zaman belli eder. Nitekim bunu  istememem bile mümkündür. Buna rağmen çaba gösterirsem, o zaman içimdeki kötü meyil veya kırılma gücü meydana çıkar. Bu gerçek bencilliktir.

Fakat sıradan bir kimse, yani bu şekilde çalışma yapmayanların bencilliği yoktur! Öncelikle, aramızda kırılmayı meydana getiren gücün keşfedilmesi gerekir. O zaman bunu düzeltebilir ve birlik gücüne dönüştürebiliriz. Bu şekilde kötü meyilin farkındalığına erişilir, bundan dua doğar ve ardından ıslah, iyilik gelir.

Tüm bu süreç ile yüzleşenler, yalnızca kırılan bağı düzeltmek gayesiyle bağ kurmak isteyenler ve Yaradan’ı  ifşa etmek isteyenler  yani  O’nu bu şekilde çalışarak memnun etmek için uğraşanlardır. Bizim için kesinlikle netlik kazanmış olması gereken ise, bu durumun yalnızca bu niyette iken gerçekleştiğidir. Bu sebeple, kötü meyili ifşa etmek için gereken hareketleri birleştirir, yardım talep eder ve ıslahı gerçekleştirebilmek için güç kazanırız; bu şekilde bizler ifşa seviyesine ulaşırız.

14.9.2012 tarihli Günlük Kabala Dersi’nin 1. Bölümü’nden, Rabaş’ın yazıları

Filed under: Maneviyat | Add Comment/Ask Question→