‘‘Gözyaşı Kapısına’’ ulaşmak demek, kendi gücünle hareket ettiremediğin bir arzudan, ağır bir taştan başka bir şey olmadığını görmektir; bu durumun tüm hareketliliği sadece dışarıdan gelen enerji tarafından sağlanır. Bu yüzden tüm çalışman çevreden bu yardımı teşvik etmek için ifadeleri bulmaktır.

Bizlere özgür seçim verilmiş olması çok önemli bir noktadır. Ancak kişi tüm gücünü harcadığında ve hiçbir şey yapamadığını gördüğünde, umutsuzluk veya zayıflığı hissettiğinde, gelecek için tüm motivasyonunu ve umudunu kaybettiğinde kişi aniden hisseder ki kendi başına hareket edemiyor. Bu durumda kişiyi önden amaca doğru ileriye çekecek veya en azından bazı küçük üzüntü ile onu arkadan itecek ve hareket etmesi için zorlayacak hiçbir arzu gücü yoktur.

Öylesine ölü bir durum ki ilerlemek için özgür seçim kişinin kendi gücü tarafından ortaya çıkar; yabancı bir tarafından değil. İster olumlu ister olumsuz olsun fakat ilerlemek için gerekli olan güçleri kendisi bularak. Kişi bu güçleri kendi içinde aramamalı daha ziyade çevre ile çalışmaya başlamalı ve çevrenin gücü ile Yaradan’a doğru tırmanır.

Ancak kişi Işık’ın aralığına anlık girebildiği ve aksiyonu yapabildiği böylesi gri durumlarda analiz etmek için çok hassas olmalıdır.

Birçok arzuyla beraber kişinin içine girebileceği ve bunu kırmak için kullanabileceği Işık için bir aralık aniden ortaya çıkar. Kişi sürekli bu an için beklemelidir, en cansız koşulun içinde, kendini en güçsüz ve maneviyatta tüm tadı kaybetmiş olduğunu hissettiği zaman.

Kişi umutsuzluk veya duygusuzluk hissettiği zamanda bile, bu durumun üzerinden dışarıya zıplayabileceğini umutla bekleyerek kendi keskin algısını tutmalı. Sanki önünde katı bir duvar varmış gibi ve aniden küçük bir çatlağı fark ediyorsun; bu çatlağın içine işliyorsun ve buradan çıkış yolunu keşfediyorsun. O orada, bu karanlık durumun içinde başarıyı nasıl edineceğini buluyorsun.

06.09.2012 Tarihli Günlük Kabala Dersinin 1. Bölümünden, Rabaş’ın Yazıları

Filed under: Maneviyat | Add Comment/Ask Question→