Zohar’ı okuduğumuzda unutmamamız gereken şey, kitapta anlatılan sadece aramızdaki bağın kendi içindeki farklı formlarıdır. Zohar her defasında bu bağı kullanarak nasıl yüksek seviyelere yükselebileceğimizi, ‘üç çizgi’, yeni Reşimot (anımsayış), uyanışlar, İbur (anlayış), Yenika (bakım) ve Mokhin’in (yetişkinlik) ve devam eden seviyelerindeki aydınlanmaları vasıtasıyla bu bağı nasıl güçlendirebileceğimizi izah eder.

Bunların tümü aramızdaki bağı sıkılaştırmak içindir yani kırılmayı düzelterek kaplarımızı daha ve daha fazla sıkı bir şekilde sıkılaştırmak ve bağın yoğunluğu ölçüsüne göre ayrılmış olan parçaların arasında duran karşılıklı ihsan etmenin yaklaşımını keşfetmek ve şimdi olduğu gibi egolarımızın üzerinde bağ kurmak. Buna aramızda ifşa olan Üst Işık denir.

Eğer ki bu parçalar bağ kurmak için kendilerini iptal ederlerse buna Hassadim (Merhamet) Işığı denir ancak bu parçalar bağ kurmak için aynı zamanda egolarıyla da çalışırlarsa buna Hohma (Erdemlik) Işığı denir.  Bu bağdır ve bundan başka bir şey de yoktur.

21.05.2012 Tarihli Günlük Kabala Dersinin 2. Bölümünden, Zohar

Filed under: Zohar | Add Comment/Ask Question→