Zohar Kitabının hangi bölümünü veya maddesini çalıştığımız önemli değildir. Rabaş şöyle yapardı: gözlerini kapatır kitabın herhangi bir bölümünü açar ve sayfanın ortasından okumaya başlardı. Üç beş satır okurdu ve bu onun için yeterliydi. Ve daha sonra düşünmeye devam ederdi.

Zohar Kitabı iyi ve doğru durum hakkında kendisine açıklanan kaynağa kişiyi bağlar. Bundan sonra, bu kaynağın kendisinin ne olduğunu bilmezsin. Sen sadece bunu yapmayı bilirsin, seni güce getirecek bazı muslukları açarsın ve bu güç seni etkilemelidir. Bu sanki bir musluğu açtığında suyun sana akması gibidir.

Zohar Kitabı ile ilişkilenmemiz gereken koşul budur. ”Su” eğer biz ”musluğun altında durursak” bize akar. ”Musluğun altında durmak” demek hep beraber olmak, olabildiğince birliği özlemlemek demektir zira tek birleşik kabdan akan üst suların doğası budur. Dolayısıyla, birlik olabildiğimiz, birleşmeyi arzuladığımız ve tek kalp tek adam olmak için gayret sarf ettiğimiz ölçüde Tora’nın Işığı bize gelir ve bizler bu ölçüde Tora’yı, Işığı almaya layık oluruz.

31.10.2011 Tarihli Günlük Kabala Dersinin 2. bölümünden, Zohar

Filed under: Maneviyat | Add Comment/Ask Question→