Soru: Bir kişi kendi öz niteliklerini ihsan etmek için nasıl kullanabilir?

Cevap: Bunun hakkında düşünmeye gerek yok çünkü bu durum otomatik olarak gerçekleşir. Kendi öz niteliklerime ve eğilimlerime karşı çalışmak veya onları değiştirmek veya ‘düzeltmek’ zorunda değilim. Kendimle yapılması gerekenler hakkında bir ipucuna sahip değilim.

Tüm işimiz, kendimizi doğru bir çevre içine dâhil etmeyi ve bu çevrenin mümkün olabildiğince bizi etkilemesini sağlamayı kapsar. Kesinlikle, ilk önce bu çevrenin benim ihtiyacım olan çevre olduğunu kontrol etmeliyim. Ancak kontrol ettikten ve bu çevreye girdikten sonra tüm isteğim bu çevrenin beni etkilemesidir.

Çevreden aldığım gücün benim öz niteliklerimi ve eğilimlerimi nasıl etkileyeceğini bilmiyorum. Bu bağlantıdan ne geleceği hakkında bir şey varsayamam. Benim tek seçimim ve aydınlanmam, anlayışıma ve hissiyatıma göre bu çevrenin Yaratan’ın ifşasına ve ihsan etmeye yönelmiş olan tek toplum olup olmadığının tanımının içindedir.

Ancak, beni ve niteliklerimi nasıl etkilediği ve birinin diğerini nasıl etkilediği şu an benim için bilinmeyen bir şeydir. Bu, manevi seviyeleri ifşa etmeye başlayacağım ve gerçek anlamda bu şeylerin nasıl çalıştığını anlamaya başlayacağım zaman, sonradan ortaya çıkaracağım şeylerdir. Daha ötesi şeyler benim şimdiki seviyemde bana gelmeyecek. Sadece bir sonraki seviyeye yükselince ve oradan daha önce olduğum yere, aşağı doğru bakınca, süreci gözlemleyebilecek ve anlayabileceğim.

Tüm manevi çalışma, mantık ötesi çalışmanın içindedir, alma gücünün üzerinde ihsan etmek gücünün ediniminin içindedir. Bu sistem benim içimde inşa edilinceye dek, algım gerçekten ne olduğunu anlamaya, edinmeye ve algılamaya bana müsaade etmeyecektir.

Kendi özümüzü değiştirmek bizim amacımız değildir. Kişi ihsan etmek için ihsan etmenin içerisinde olduğu zaman, kendi öz niteliklerinin ve çevrenin etkisinin amacını edinmek için hiçbir gücü yoktur. Sadece kişi diğer ruhlarla bağ kurmaya başladığı ve ihsan etme niyetini aldığı zaman sadece o zaman bu bağdan dolayı, kişi kendisi hakkında öğrenmeye başlar.

Diğerlerine ihsan etmeye başlamazsam eğer kendim hakkında hiçbir şey asla öğrenemeyeceğim. Daha sonra, onlarla ilişkim içinde ve onlara olan yaklaşımım vasıtasıyla kendimi anlamaya başlayacağım. Onlar ilişkim içinde ölçebileceğim bir referans noktası haline gelecekler. Tüm bunlardan sonra, bizim bir şeyleri ölçmek için iki noktaya ihtiyacımız vardır. Eğer tek başıma isem, ilişkimde neyi ölçeceğim ki?

İşte bu yüzden diğerleriyle doğru bir bağ kurduğum ve onlarla çalıştığım zaman, aynı zamanda ben kendimi çalışırım.

23.09.2011 tarihli Günlük Kabala Dersinin ilk Bölümünden, Rabaş’ın Yazıları

Filed under: Rabaş | Add Comment/Ask Question→