Birleşik bir sistem olan doğanın tüm parçaları arasındaki doğru ilişkiye, herkesin çıkarlarını tek bir sistem olarak hesaba katan sevgi adı verilir. Diğer bir deyişle herkesi benim ayrılmaz bir parçam olarak hissediyorum çünkü hepimiz gerçekten de birbirimize bağlıyız! Tek problem şu ki dünyamızda, bizi bu koşula getirebilecek olan gücü algılamıyoruz. Bu yüzden o yöne doğru bakmıyoruz bile, onu gerçek dışı bir ütopya olarak görüyoruz ve bu dünyayı her bireyin kullanabildiği kadar egoistçe kullanmaya çalışıyoruz. Nihayetinde bu dünyayı tamamen mahvediyoruz ve içinde kullanacak hiçbir şey kalmadı. Onu öyle bozulmuş koşullara getirdik ki onun üzerinde herhangi bir kontrolümüz kalmadı. Kalpteki nokta ve Kabala bilgeliği bu yüzden sadece umarsızlık ve çaresizliğin en üst aşamasına gelmiş nesilde gün ışığına çıkıyor. Kabala kesinlikle gerekli hale geldi ve bu yüzden onu açığa çıkarmakla yükümlüyüz. Bu dünyanın ıslahı için kaçınılmaz bir koşul. Tüm dünya onu bilmeli. Bu Musa Firavunla tartıştığında Mısır’ın başına gelen felaketler hikayesine benziyor. Neden o ilk önce Firavun’un yanına gitti? Çünkü bu dünyadaki her egoist ıslahın metodunun var olduğunu bilmeli! Bir taraftan bu metodun yayılması ve diğer taraftan da egoizmin büyümesi nedeniyle iki inatçı nitelik, Israil’in ve Firavun’un insanları birbirleriyle yüzleşiyorlar ve her iki taraf da bir çıkış yolu olmadığının farkına varıyor. Ve sonrasında bu dünya (egoist Firavun) tek çözümün şu an içinde bulunduğu koşulunun üzerine çıkmak ve ıslahın metodunu kabul etmek olduğunu anlamalı. Baal HaSulam bize bu yüzden Kabala bilgeliğinin dağıtımının manevi özgürlüğün en gerekli ve en önemli koşulu olduğunu açıklıyor. – 24/10/10 tarihli Günlük Kabala Dersinin dördüncü kısmından alıntıdır.

Filed under: Kabala | Add Comment/Ask Question→